این پژوهش تحت عنوان «جایابی بهینه منابع تولید پراکنده با استفاده از الگوریتم ایمنی مصنوعی و با هدف کاهش تلفات و بهبود پروفیل ولتاژ» و در هفت فصل ارائه شده است. با توجه به گسترش روزافزون استفاده از منابع تولید پراکنده در جهان، جایابی این منابع نیز مورد توجه محققین قرار گرفته است. در صورتی که نیروگاههای تولید پراکنده به صورت مناسب جایابی نشوند، ممکن است مشکلات بسیار پیچیده ای را ایجاد کنند. برای مثال می توان به افزایش ولتاژ در انتهای فیدر، عدم تعادل سمت تقاضا در حالت بروز خطا، کاهش کیفیت توان یا اعوجاج ولتاژ در سمت تقاضا، افزایش تلفات توان و کاهش سطح قابلیت اطمینان اشاره کرد. راه حل قطعی ودقیق جایابی واحدهای تولید پراکنده از طریق یکایک شماری تمام ترکیبات ممکن مکانها و ظرفیتهای موجود این واحدها در شبکه بدست می آید. از بسیاری از روشهای کلاسیک مانند روشهای گرادیان، برنامه نویسی خطی، برنامه نویسی غیر خطی درجه دوم و برنامه نویسی دینامیک برای حل مسائل بهینه سازی در سیستمهای قدرت در مراحل طراحی، بهره برداری و... استفاده شده است، ولی با توجه به پیچیدگی برخی مسائل، این روشها ممکن است قادر به یافتن راه حلهای بهینه مطلق نباشند. امروزه از روشهای هوش مصنوعی مانند الگوریتم ژنتیک، الگوریتم جستجوی تابو، الگوریتم جمعیت مورچه ها و... جهت حل مسائل بهینه سازی استفاده می شود. در این پایان نامه از الگوریتمهای مبتنی بر ایمنی مصنوعی جهت جایابی بهینه منابع تولید پراکنده و با دو هدف کاهش تلفات و بهبود پروفیل ولتاژ انجام شده است. با اعمال روش پیشنهادی بر روی شبکه نمونه سرعت همگرایی الگوریتم به خوبی آشکار می شود. نتایج نشان می دهد که جایابی بهینه منابع تولید پراکنده تاثیر بسزایی بر بهبود پروفیل ولتاژ و کاهش تلفات خواهد داشت. شایان ذکر است جایابی منابع تولید پراکنده با روش مبتنی بر سیستمهای ایمنی مصنوعی اولین بار در این تحقیق ارائه شده است.