پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی به بررسی عوامل ایجادکننده رضایت شغلی در کارکنان سازمتن بهزیستی کشور در سال 1377 پرداخته است . در این پژوهش اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه ای جمع آوری شده است که قسمت ابتدایی آن شامل کتغیرهای مربوط به مشخصات فردی پاسخگو بوده و در ادامه سئولاتی در ارتباط با موضوع مورد مطالعه در دو بخش مطرح شده است . بخش اول شامل 4 سئوال با هدف تفکیک کارکنان راضی از ناراضی و بخش دوم با 15 سئوال برای تعیین عوامل ایجادکننده رضایت شغلی طرح شده است . بطور کلی در این بخش 5 متغیر بشرح زیر مورد سنجش قرار گرفته اند: ماهیت شغل، عوامل سازمانی، رابطه کارکنان و سرپرست ، روابط همکاران با یکدیگر و شرایط فیزیکی محل کار. کل جامعه مورد پژوهش 321 نفر می باشد. در این پژوهش کل جامعه مورد بررسی قرار گرفته اند و از هیچ روش نمونه گیری استفاده نشده است . برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های موجود آمار توصیفی نظیر تهیه جداول فراوانی دو بعدی بهره گرفته شده همچنین در مورد متغیرهای کمی، شاخصهای آماری میانگین و انحراف معیار محاسبه و تفسی گردیده اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری spss استفاده شده و در بعضی موارد میانگین و انحراف معیار به روش دستی محاسبه شده است . یافته های پژئهش نشان می دهد که 47 درصد از کارکنان بطور کلی از شغل خود رضایت دارند. 33.6 درصد نسبت به آن بی تفاوت و 19.4 درصد نیز از آن ناراضی هستند و در بین کارکنانی که از شغل خود رضایت دارند، 28.5 درصد از شغل شان رضایت کامل دارند. شایان توجه است که بیشترین درصد افراد کاملا راضی (24.4 درصد) در معاونت امور اجتماعی و بیشترین درصد افراد راضی (40.5 درصد) در معاونت پیشگیری شاغل می باشند و در این دو معاونت هیچیک از کارکنان کاملا ناراضی نبوده اند، در حالیکه بیشترین درصد ناراضیان (23.4 درصد) در معاونت طرح و برنامه شاغل هستند. درصد افرادی که از شغل خود رضایت داشته اند (راضی یا کاملا ناراضی)، در گروههای سنی بالاتر و در گروههای باسابقه کار بالاتر بیشتر بوده است . درصد مردان راضی کمی بیشتر از زنان راضی بوده و رضایت از شغل در بین متاهلین بیشتر از مجردین مشاهده می شود. از نظر نوع استخدام بیشترین درصد افراد راضی یا کاملا راضی، رسمی و قراردادی بوده اند. درصد افراد راضی در گروهی که میزان حقوق آنها بالاتر از 90 هزار تومان می باشد بیشتر از درصد راضیان در سایر گروههای حقوقی است . دیگر یافته های پژوهشی حاکی از آن است که در بین افرادی که از شغل خود رضایت داشته اند سهم عمده ای از رضایت به رضایت از ماهیت شغل اختصاص دارد. در امتیازدهی به پنج عامل مورد بررسی در این پژوهش ، عامل "ماهیت شغل" امتیازی بیش از سایر عوامل کسب کرده است (3.65) پس از آن به ترتیب عوامل "روابط کارکنان و سرپرست "، "روابط همکاران با یکدیگر" و "شرایط فیزیکی محل کار" بیشترین امتیازات را به خود اختصاص داده اند و کمترین امتیاز مربوط به "عوامل سازمانی" (2.68) بوده است .