purpose a metabolic abnormality such as obesity is a major obstacle in the maintenance of the human health system and causes various chronic diseases including type 2 diabetes, hypertension, cardiovascular diseases, as well as various cancers. this study was designed to summarize the recent scientific knowledge regarding the anti-obesity role of curcumin (diferuloylmethane), which is isolated from the herb curcuma longa, known to possess anti-inflammatory activities. however, little is known about its exact underlying molecular mechanisms in the treatment of obesity and metabolic diseases. furthermore, cell cultures, animal models of obesity, and few human clinical and epidemiological studies have added the promise for future therapeutic interventions of this dietary compound. methods an electronic search was performed using science finder, medline, scopus, google scholar and collected english language articles from 2000 to 2010, relating to the role of curcumin in obesity and metabolic diseases. results obesity has been classified as a growing epidemic and its associated metabolic disorders are considered a major risk to the health system. curcumin interacts with specific proteins in adipocytes, pancreatic cells, hepatic stellate cells, macrophages, and muscle cells, where it suppresses several cellular proteins such as transcription factor nf-kb, stat-3, wnt/b-catenin and activates ppar-c, nrf2 cell signaling pathway. in addition, curcumin downregulates the inflammatory cytokines, resistin and leptin, and upregulates adiponectin as well as other associated proteins. the interactions of curcumin with several signal transduction pathways reverse insulin resistance, hyperglycemia, hyperlipidemia, and other inflammatory symptoms associated with obesity and metabolicdeseases.

مقدمه: داروهای ضدانعقاد نقش مهمی در پیشگیری از عوارض انعقادی در بیماران تحت عمل جراحی آنژیوپلاستی عروق کرونر دارند.این داروهاشاملهپارین وهپارین باوزن مولکولی پایین (lmwh)مانند انوکساپارین هستندوانتظارمی رودهپارین با وزن مولکولی پایین (lmwh)علاوه بر سلامت واثربخشی بهتر، عوارض جانبی کمتری نیز داشته باشد. با این پیش فرض به بررسی عوارض جانبی داروی انوکساپارین وریدی و مقایسه آن با هپارین دربیماران تحت عمل آنژیوپلاستی عروق کرونر پرداختیم. روش کار: در این کارآزمایی بالینی تصادفی 130 بیمار تحت عمل جراحی آنژیوپلاستی عروق کرونر به صورت تصادفی در یکی از دو گروه دریافت کننده هپارین وریدی(70 iu/kg) (n=50) یا انوکساپارین وریدی(0.35 mg/kg) (n=80) قرار گرفتند و عوارض جانبی در دو گروه مذکور تعیین شده و مورد مقایسه قرار گرفت.بیماران درطول 24 ساعت از لحاظ راش و علائم پوستی، استنت ترومبوزیس، هماتوم و اکیموزدر محل شیت شریانی، واکنش وازوواگال ودرد محل شیت شریانی درهنگام خروج شیت شریانی،خونریزی major، خونریزیminor و تا مدت 90 روز از لحاظ ایسکمی حاد، استنت ترومبوزیس،mi مجدد، revascularization دوباره و مرگپیگیری شدند. نتایج: راش و علائم پوستی، استنت ترومبوزیس، خونریزیmajorدر بیماران هیچ یک از دو گروه دیده نشد. در گروه دریافت کننده هپارین در محل شیت شریانی 4 درصد هماتوم و 10درصداکیموز ودرهنگام خروج شیت شریانی28 درصدواکنش وازوواگال و 42 درصد درد محل شیت شریانیگزارش گردید،ولی در گروه انوکساپارین در محل شیت شریانیهماتوم و اکیموز ودرهنگام خروج شیت شریانیواکنش وازوواگالمشاهده نشد و درد محل شیت شریانی در هنگام خروج شیت شریانیبدلیل خروج زودتر شیت شریانیدر انوکساپارین (90 دقیقه) نیز در 5/2 درصد از بیماران گزارشگردید. در موردهماتوم تفاوت دوگروه معنادارنبود(p > 0.05)؛امادرمورداکیموز(p=0.007) وواکنش وازوواگال(p < 0.001) ودردهنگام خروج شیت شریانی (p < 0.001)اختلاف دوگروه از نظر آماری معنادار بود. بعداز 90 روزایسکمی حاد، استنت ترومبوزیس،mi مجدد، revascularizationدوباره و مرگدر هیچ یک از گروه های مورد مطالعه رخ نداد. نتیجه گیری نهایی: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه چنین استنباط می گردد که تجویز وریدی و تک دوز داروی انوکساپارین(0.35 mg/kg) عوارض جانبی کمتری در قیاس با هپارین وریدی در بیماران تحت عمل آنژیوپلاستی عروق کرونر دارد و لذا استفاده از آن در این بیماران توصیه می گردد.