درفصل اول مختصری از تاریخچه و کاربرد لایه های نازک آمده است و به هدف تحقیق و اهمیت آن اشاره شده است. فصل دوم نگاهی به روش های فیزیکی لایه نشانی لایه های نازک دارد. سپس به روش های اندازه گیری ضخامت لایه های نازک توجه کردیم. این اندازه گیری ها به دو روش اپتیکی و غیر اپتیکی امکان پذیر است. از روش های نوری دقیق متداول برای اندازه گیری ضخامت لایه های نازک، روش اپتیکی با استفاده از الگوهای تداخلی است. چنانچه نوری تک رنگ توسط لایه نازک گوه ای شکل از هوا تداخل کند، نوارهای تاریک و روشن مشاهده خواهد شد. برای لایه ای که ضخامت آن یکسان نباشد نوارها، شکلی غیر یکنواخت خواهند داشت. این روش به عنوان روش استاندارد و دقیق در محاسبه ضخامت لایه های نازک به-کار گرفته می شود. روش های تداخلی که از سهولت و دقت بالایی برخوردارند، بیشتر مورد توجه ما بوده است. این مباحث موضوع فصل سوم تحقیق را تشکیل می دهند. در فصل چهارم به آزمایش های مختلف، نحوه انجام آن ها و ثبت تصاویر و محاسبات کامپیوتری پرداختیم. تصاویر تهیه شده از نمونه ها و نتیجه اندازه گیری ها توسط میکروسکوپ الکترونی تونلی را در این فصل آورده ایم. در فصل پنجم روشی جدید و دقیق با عنوان "روش همبستگی" ارائه نمودیم که صحت و دقت آن قابل توجه است. با تهیه فریزهای فیزو از پله لایه نشانی شده، اندازه گیری ها را با دو روش "میانگین" و "همبستگی" انجام و مقایسه نمودیم. روش همبستگی همراه با مزیت بیشتر و دقت بسیار خوبی قادر به اندازه گیری ضخامت لایه های نازک در ابعاد نانومتری است. نتایج نهایی را در انتهای تحقیق آورده ایم.

در این پژوهش، شبیه سازی های مونت کارلو برای به دست آوردن بازدهی قله ی تمام-انرژی آشکارساز hpge با استفاده از نرم افزار mcnp انجام شد. پس از مشاهده ی اختلاف بین مقادیر محاسباتی مونت کارلو و داده های تجربی، سعی شد با تغییر دادن ضخامت بلور به میزان خیلی کم (در حدود چندین صدم میلی متر) و برازش منحنی شبیه سازی شده با منحنی تجربی، ضخامت حقیقی بلور، بدون در نظر گرفتن لایه مرده به دست آید. تفاوت روش به کار رفته در این پژوهش با کارهای مشابه قبل از آن، در چیدمان چشمه های پرتوزا است که هنگام طیف-گیری خیلی نزدیک به پنجره ی آشکارساز و حتی روی بدنه ی آلومینیومی آن قرار داده شده اند. این کار برای حذف عامل تضعیف کننده ی هوا صورت گرفته است.

این پژوهش بر روی اصول عملکرد سلول های فوتوولتاییک آلی و طراحی سلول هایی که از لایه های دهنده و پذیرنده تشکیل شده است متمرکز می گردد. لذا فیزیک و خواص نیمرساناهای آلی را به منظور استفاده در سلول های فوتوولتاییک مطالعه کردیم. سلول های فوتوولتاییک آلی دهنده-پذیرنده از نظر ساختاری و فرایند های فیزیکی که در حین تبدیل انرژی تابشی به انرژی الکتریکی در آن ها رخ می دهد مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرند. به منظور ساخت سلول فوتوولتاییک آلی از مواد آلی بر پایه مولکول های کوچک، cupc به عنوان پذیرنده ی حفره و 60c به عنوان پذیرنده ی الکترون در لایه فعال استفاده شد. این مواد به روش تبخیر گرمایی در خلأ انباشته می شوند. طیف های جذب و عبور و همچنین نمودار انرژی آن ها مورد بررسی قرار گرفت و نشان داده شد که این مواد در جذب نور تابشی مکمل یکدیگر می باشند. بنابراین این مواد برای استفاده در ساخت سلول فوتوولتاییک آلی بر پایه مولکول های کوچک مناسب هستند. ساختار لایه ها با استفاده از پراش پرتوی x تعیین شد. یکی از لایه های مهم در سلول های فوتوولتاییک آلی آند است. آند معمولا از لایه های رسانای شفاف با مقاومت پایین و تراگسیل بالا ساخته می شود. در این پژوهش به منظور یافتن جایگزین مناسب به جای آند رسانای شفاف تک لایه ito، به طراحی و ساخت آندهای چند لایه ای (ito/ag/moo3) با مقاومت بسیار پایین و تراگسیل بالا پرداخته شد. تاثیر آند ساخته شده بر روی کارایی سلول های فوتوولتاییک آلی بر پایه مولکول های کوچک مورد بررسی قرار گرفت. انتخاب مواد مناسب برای لایه های میانگیر و اثر افزودن این لایه ها بر کارایی سلول فوتوولتاییک آلی با پیوند ناهمگن cupc/c60 تجزیه و تحلیل شد و شرایط بهینه برای آن ها تعیین شد. مشخصه یابی سلول ها از روی نمودار های جریان- ولتاژ آن ها با استفاده از شبیه ساز خورشیدی تحت تابش استاندارد am1.5 انجام شد. در ادامه به منظور مقایسه، نمونه هایی از سلول های پلیمری p3ht:pcbm نیز ساخته شد. اثر لایه های میانگیر بر کارایی این نوع سلول ها نیز بررسی شد. سرانجام مدل های تزریق و ترابرد حامل بار در این سلولها بررسی شد. کلمات کلیدی: سلول فوتوولتاییک چند لایه ای آلی، لایه میانگیر، بازدهی تبدیل توان، فتالوسیانین مس، فولرین، سلول فوتوولتاییک پلیمری

در صنایع سیمان جهت نیل به بهترین کیفیت تولید، لازم است مواد اولیه در مراحل مختلف به لحاظ کمی، کیفی، فیزیکی و شیمیایی واکاوی (آنالیز) شوند. چون که انجام واکافت های شیمیایی توسط انسان و به کمک روشهای معمولی در آزمایشگاههای شیمیایی، بعضاً زمان بر بوده و طی این مدت طولانی نمی توان خط تولید را متوقف کرد و منتظر نتایج ماند، لذا از دستگاههای واکافت آنی مواد، مانند دستگاه ژئواسکن استفاده میشود. در دستگاه ژئواسکن از روش واکافت گامای آنی ناشی از فعالسازی نوترونی (یعنی pgnaa) برای واکافت استفاده میشود. در این دستگاه از کالیفورنیوم 252 (252cf ) به عنوان چشمه ی نوترون استفاده میشود که نیمهعمر پایین آن (65/2 سال) نیاز به تعویض دائمی را برای آن باعث می شود. در مقابل، چشمهی امرسیوم _ بریلیوم (241am-9be) با نیمه عمر حدود 432 سال می تواند گزینه ی بسیار خوبی باشد. در این پژوهش یک دستگاه ژئواسکن با استفاده از کد mcnpx شبیه سازی شده و سپس دستگاهی مشابه برای چشمه ی 241am-9beطراحی و بهینه شد. مهم ترین ویژگیهای هر دستگاه pgnaa داشتن شار نوترون حرارتی بیشینه در محل نمونه و زمینه گامای ضعیف (گامای غیرضروری) است. بنابراین قسمت های اصلی یک دستگاه pgnaa مورد استفاده برای شناسایی مواد خام سیمان (ژئواسکن) عبارت است از: چشمه ی نوترونی، کندکننده، حفاظ حذف گامای چشمه، حفاظ های آشکارساز، آشکارساز پرتوهای گاما، بازتابنده ی نوترون. بنابراین برای بهینهسازی پارامترهای فوق تنظیم شدند. در انتها این دو دستگاه از نظر عملکرد با یکدیگر مقایسه شدند . نتایج نشان داد که جایگزینی چشمه 241am-9be به جای چشمه 251cf امکان پذیر است.

آشکارسازهای سوسوزن آلی به عنوان یک بیناب نگار گاما، بهره ی پایین تر و قدرت تفکیک ضعیف تری در مقایسه با آشکارسازهای سوسوزن غیر آلی دارند. از آن جا که این آشکارسازها به لحاظ زمانی سریع تر و از لحاظ اقتصادی با صرفه تر هستند، در بسیاری از کاربردها در بیناب نگاری گاما به کار گرفته می شوند. یک شکل جالب از سوسوزن های آلی، نوع پلاستیکی آن است. سوسوزن های پلاستیکی به علت دارا بودن هیدروژن و عدد اتمی پایین برای آشکارسازی نوترون کاملا مناسب هستند و در مواردی که حساسیت به هر دو تابش نوترون و گاما، به همراه توانایی تبعیض شکل پالس اهمیت داشته باشد، مانند درگاه بازرسی و شمارنده های کل بدن، این آشکارسازها بالاترین کارایی را دارند. هدف این پروژه به دست آوردن بیناب انرژی گامای وارد شده به آشکارساز سوسوزن پلاستیکی و تشخیص نوع چشمه ی قرار گرفته در مقابل آن است، بدین منظور ابتدا بیناب های تجربی حاصل از آشکارساز پلاستیکی (2in*2in) ne-102a و آشکارساز غیر آلیnai(tl) را برای چند چشمه ی آزمایشگاهی به دست آورده ایم. آن گاه به شبیه سازی تابع پاسخ آشکارساز سوسوزن پلاستیکی (2in*2in)ne-102a به پرتوی گاما، با استفاده از کد fluka و کد ترابرد نور photrack پرداخته ایم، در هر دو مورد نمودار مقیاس بندی را رسم کرده و با هم مقایسه کرده ایم. سپس تابع پاسخ آشکارساز سوسوزن پلاستیکی مکعبی 50*50*15 سانتی متری (آشکارساز مواد پرتوزا در وسایل نقلیه متحرک، دستگاهی که برای اولین بار در ایران، به منظور جلوگیری از ورود و خروج مواد پرتوزا به کارخانه جات، ساخته شد)، را با تلفیق کد fluka و کد ترابرد نور photrack شبیه سازی کرده و با به دست آوردن نمودار مقیاس بندی، نوع چشمه را تشخیص داده ایم. کلمات کلیدی: آشکارساز سوسوزن پلاستیکی، کدfluka ، کد ترابرد نور photrack، بیناب نگاری

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.