با توجه به کمبود آب و نیاز روز افزون به مواد غذایی، مصرف آب های شور و لب شور امری مهم تلقی می شود. آبیاری با آب شور بدون لحاظ راهکار مدیریتی مناسب، مشکل شوری خاک را مضاعف نموده و باعث تجمع املاح در خاک شده و همچنین باعث تخریب ساختمان خاک می شود. هدف تحقیق حاضر بررسی امکان استفاده از مغناطیس به منظور کاهش خواص شوری آب و استفاده از آن به عنوان یک راهکار مدیریتی بوده است. برای این منظور از چهار نمونه آب شور با شوری های مختلف 500، 1500، 2500 و 5000 میکرو زیمنس بر سانتی متر با سه تکرار و در سه مدت زمان مختلف تاثیر شار مغناطیس استفاده شد. نمونه های فوق الذکر تحت میدان مغناطیسی ثابت با شدت 600 میلی گوس و 3000 گوس به مدت 20، 30 و 40 ثانیه قرار گرفته و هدایت الکتریکی و نسبت جذب سدیمی هر یک از آن ها در مدت های مختلف کوتاه و طولانی مدت قرائت و محاسبه شدکه نتایج در پایان نامه حاضر ارائه شده است. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار mstat-c در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوک تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمایشات نشان می دهد که مغناطیس بر اساس نمودارها بر روی هر یک از شوری ها موثر بوده روند کاهشی شوری را باعث شده است. ولی از نظر آماری تفاوت معنی داری در کاهش هدایت الکتریکی (ec) مشاهده نشده است. مغناطیس نیز بر روی نسبت جذب سدیمی تاثیر قابل توجهی از خود نشان نداد.

با توجه به بحران کمبود آب، گرمایش جهانی و همچنین خسارات گزاف خشکسالی، اهمیت پایش خشکسالی پرواضح است. در این پژوهش با محاسبه سه شاخص خشکسالی بارش استاندارد (spi)، رواناب استاندارد (sri) و منبع آب زیرزمینی (gri) در محدوده مطالعاتی بیلوردی-دوزدوزان، در دوره آماری 76-1375 الی 92-1391، به بررسی اثر خشکسالی بر نوسانات هیدرولوژیکی پرداخته شد. جهت تبیین ارتباط بین خشکسالی های هواشناختی و هیدرولوژیکی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که خشکسالی هواشناختی در یک دوره 6 ماهه منجر به کاهش جریان آب سحطی در هر یک از دشت ها و همچنین در یک دوره 9 ماهه موجب کاهش جریان سطحی خروجی از محدوده بیلوردی- دوزدوزان شده است. در دو دشت بیلوردی و دوزدوزان، شاخص gri با شاخص خشکسالی هواشناختی spi48 ارتباط معنی داری (در سطح 99%) از خود نشان داد. در بررسی ارتباط خشکسالی هواشناختی و آب زیرزمینی، عمق آب زیرزمینی از سطح زمین و عمق چاه ها تأثیر بسیاری داشت. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که شاخص gri با شاخص sri در مقیاس زمانی 24، 12 و 48 ماهه به ترتیب در دشت های دوزدوزان، مهربان و بیلوردی دارای بیشترین میزان همبستگی در سطح 99 درصد بوده است و جریان آب سطحی از عوامل مهم در تغذیه آبخوان محدوده بیلوردی- دوزدوزان می باشد.

این رساله نتیجه تحقیقی است که طی آن روش جدیدی برای تخمین صحیح ضریب زبری با استفاده از پوشش گیاهی مصنوعی در بستر کانال آزمایشگاهی در یک فلوم به طول 14 متر، عرض وارتفاع 6 /0 متر وشیب کف متغیر در آزمایشگاه مرکز تحقیقات حفاظت خاک وآبخیزداری وزارت جهاد کشاورزی در شرایط کنترل شده ارائه شده است. با متغیرهای شیب دبی، نوع و تراکم پوشش گیاهی مجموعاً 200 آزمایش انجام و ضریب زبری از رابطه مانینگ اندازه گیری وباروابط محاسباتی ارزیابی شد. سپس روابط بدست آمده از مدلهای فیزیکی در قالب یک زیر برنامه به مدل ریاضی faster اضافه شد. مدل ریاضی به دفعات اجرا و نسبت به محاسبه n بر حسب اطلاعات هیدرولیکی رودخانه و شرایط بیولوژی اقدام شد. همچنین برای کنترل صحت عملکرد مدل ریاضی در این تحقیق محدوده ایستگاههای ملاثانی تا فارسیات ، رودخانه کارون به عنوان یک کاربر(اصل)، برای شبیه سازی و بررسی هیدرودینامیکی و مرفولوژیکی رودخانه انتخاب شد و با تجزیه و تحلیل واجرای مدل های فیزیکی وریاضی نتایج زیر حاصل شد: ضریب زبری ثابت نبوده بلکه با افزایش تراکم پوشش گیاهی زبری کانال وسرعت برشی جریان افزوده شده و با افزایش سرعت و عمق جریان این ضریب کاهش می یابد. 24 رابطه ریاضی برای تخمین ضریب زبری مانینگ(تابعی از سرعت ،عمق جریان و تراکم پوشش) ارائه شد. نتایج اندازه گیری شده(مشاهده ای) و نتایج مدل ریاضی با ضریب زبری متغیر دراین دو مدل، از دقت بالا و تطبیق مناسبی برخوردار می باشند . مقایسه دبی جریان و ضریب زبری نسبت به زمان در مدل با پوشش شاخه ای نشان می دهد که در حداکثر دبی جریان ضریب زبری مانینگ در مدل ریاضی به حداقل می رسد که نشان دهنده اثبات فرضیه این تحقیق مبنی بر تغییرات دائم ضریب زبری بر اساس دبی جریان (یعنی تابع عمق و سرعت جریان) می باشد. مدل باn متغیر(تابع سرعت وعمق) دقت مدل هیدرو دینامیکی را به نسبت قابل توجهی بالا می برد.