چکیده هدف از انجام این پژوهش، تعیین رابطه ی بین سرمایه روان شناختی و کارآفرینی اعضای هیئت علمی دانشگاه اصفهان بوده است. جامعهی آماری پژوهش حاضر، کلیهی اعضای هیئت علمی دانشگاه اصفهان بود که در سال 1389 مشغول به کار بوده اند و از این تعداد، 165 نفر به روش تصادفی طبقه ای انتخاب گردید. روش پژوهش استفاده شده، توصیفی و از نوع همبستگی بود. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه های سرمایه روان شناختی لوتانز و همکاران( 2007) و پرسشنامه محقق ساخته کارآفرینی سازمانی با 25 سوال استفاده گردیده است. داده ها در دو سطح توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد و واریانس) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون دوگانه، آزمون تی، و آنوا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین سرمایه روان شناختی و کارآفرینی سازمانی اعضای هیئت علمی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد ( 05/0p<). نتایج تحلیل رگرسیون دوگانه نشان داد هیچ یک از مولفه های سرمایه روان شناختی به تنهایی برآورد کننده میزان کارآفرینی سازمانی اعضای هیئت علمی دانشگاه نبودند. همچنین نتایج نشان داد که چهار مولفه سرمایه روان شناختی یعنی خودکارآمدی/ اعتماد به نفس، امیدواری، خوش بینی و انعطاف پذیری در سطح ( 05/0p<) رابطه معناداری با کارآفرینی سازمانی دارند. در نهایت نتایج نشان داد که در تحلیل میزان سرمایه روان شناختی و متغیر های دموگرافیک، از لحاظ جنسیت و سابقه اجرایی بین گروها تفاوت معنا داری وجود ندارد اما از لحاظ مرتبه علمی و سابقه خدمت بین گروها تفاوت وجود دارد. در کارآفرینی سازمانی، بین گروها از نظر جنسیت تفاوت وجود ندارد اما از لحاظ، مرتبه علمی، سن، سابقه اجرایی و سابقه خدمت تفاوت وجود دارد.