چکیده مقدمه:اجرای بهینه و مطلوب مهارت های ورزشی ناشی از تعامل پیچیده عوامل فیزیولوژیکی، آنتروپومتریکی، روان شناختی و زیست حرکتی با یکدیگر است. هدف از این پژوهش مقایسه برخی از ویژگی های فیزیولوژیکی، آنتروپومتریکی و آمادگی جسمانی در جودوکاران مرد با سطوح اجرایی مختلف بود. به این منظور 37 نفر از جودوکاران داوطلب به صورت هدفمند در سه گروه بر اساس مقام های کشوری، استانی و بدون مقام تقسیم بندی شدند. در این پژوهش 12 جودوکار در گروه کشوری با (میانگین سن 30/2±66/22 سال، میانگین قد 59/6±08/176 سانتی متر، میانگین وزن 55/12±83/70 کیلوگرم) و 13 جودوکار در گروه استانی با (میانگین سن 54/2±84/23 سال، میانگین قد 90/5±08/176 سانتی متر، میانگین وزن 16/15±53/76 کیلوگرم) و 12 جودوکار در گروه مبتدی (بدون مقام) با (میانگین سن 13/2±25 سال، میانگین قد 91/5±67/175 سانتی متر، میانگین وزن 32/14±33/78 کیلوگرم) شرکت کردند. روش شناسی: از تمام آزمودنی ها خواسته شد تا فرم رضایتمندی شرکت در پژوهش و سوابق پزشکی را تکمیل کنند. سپس تمام آزمون های مورد نظر برای اندازه گیری توان هوازی، توان بی هوازی با اسید لاکتیک، توان انفجاری بالاتنه، توان انفجاری پایین تنه، چابکی، انعطاف پذیری، تعادل، سرعت دست، قدرت بیشینه بالاتنه و پایین تنه، استقامت عضلانی بالا تنه و پایین تنه و زمان عکس العمل به صورت میدانی انجام شد و همچنین ویژگی های آنتروپومتریکی دور بازو، دور ران، دور ساق، درصد چربی بدن و نسبتمحیط کمر به لگن مورد اندازه گیری قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون پارامتریک anova یک طرفه و آزمون تعقیبی اس شفه در سطع معنی داری 05/0 با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 مورد بررسی قرار گرفت. یافته های تحقیق: با بررسی نتایج مشخص شد که جودوکاران کشوری در توان هوازی، توان بی هوازی با اسید لاکتیک، توان انفجاری بالاتنه، تعادل بر روی پای برتر، انعطاف پذیری، قدرت بیشینه بالاتنه، استقامت عضلانی بالا تنه و پایین تنه، زمان عکس االعمل، دور بازو، درصد چربی بدن و نسبت کمر به لگن دارای برتری بوده و تفاوت معناداری با دو گروه دیگر دارند.