یکی از مهمترین چالشها و مشکلات سیستم های حسابداری سنتی ، عدم انعکاس ارزش سرمایه های فکری در صورتهای مالی و گزارشات واحدهای تجاری است . در حالیکه امروزه نقش سرمایه های فکری در ایجاد ارزش برای شرکتها و واحدهای تجاری بسیار بیشتر از نقشی است که سرمایه های مالی در واحدها ایفا می کنند در این میان، حرفه حسابداری و حسابداران نقش مهمی برای یافتن راههای موثر جهت کنترل و اندازه گیری و سنجش سرمایه های فکری بوسیله مدلها و روشهای ارزیابی این سرمایه ها بر عهده دارند . پژوهش حاضر به بررسی عوامل موثر بر افشای سرمایه فکری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. هدف از تحقیق حاضر بررسی عوامل تاثیر گذار بر افشای شاخص های سرمایه فکری در قالب چهار فرضیه است.جامعه آماری پژوهش مشتمل بر کل شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که در سال مالی 88 گزارشات سالانه خود را به صورت حسابرسی شده به سازمان بورس اوراق بهادار ارائه کرده اند ، متغیرهای مستقل در پژوهش حاضر مشتمل بر جمع داراییها،نرخ سود ناخالص،نرخ حقوق صاحبان سهام و سن شرکت است و متغیرهای وابسته پژوهش نیز شاخص های سرمایه فکری است. با آزمون و بررسی فرضیات تحقیق مشخص شد که جمع داراییها و نرخ سود ناخالص بر افشای شاخص های سرمایه فکری تاثیر مثبت داشته اند ولی سن شرکت و نرخ حقوق صاحبان سهام بر افشای سرمایه فکری بی تاثیر هستند .همینطور مشخص شد میزان تاثیر متغیر سود ناخالص از میزان تاثیر متغیر جمع داراییها بیشتر بوده است.