شغل پرستاری و پزشکی بیشتر از هر شغل دیگری به شیفت های مختلف کاری به خصوص شیفت شب احتیاج دارد. واین عمل باعث می شود که آنان بیشتر ازافراد دیگر در معرض بی خوابی قرار گیرندو به مراتب این بیداری باعث کم شدن کیفیت خواب و طول مدت خواب و به همراه آن، کاهش عملکرد شغلی آنان می شود.ازدیگر اثرات مخرب شبکاری، می توان فرسودگی شغلی را نام برد. از آنجایی که فرسودگی شغلی موضوع مهمی است و نه تنها با بهداشت روانی فرد، بلکه با میزان بهره وری او نیز در ارتباط است، با این هدف، پژوهش حاضر در نظر گرفت به بررسی رابطه بین کم خوابی و کیفیت خواب با فرسودگی شغلی در بین پزشکان و پرستاران بیمارستان کسری بپردازد. در این تحقیق با استفاده از مدل تغییر یافته مازلاک و پیترزبورگ و نیز با تست یک فرضیه اصلی و سه فرضیه فرعی، تلاش شد رابطه کم خوابی را با فرسودگی شغلی شناسایی و مورد بررسی قرار دهد. با استفاده ازروش مورگان و توزیع 150پرسشنامه و جمع آوری پاسخ آماری معتبر از بین 300 نفرجامعه آماری، به بررسی فرضیات تحقیق پرداخته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح توصیفی از رسم جداول، میانگین، فراوانی و درصد فراوانی و در سطح آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. یافته های بدست آمده ، حاکی از آن بود که بین کم خوابی و فرسودگی شغلی ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین تمام مولفه های فرسودگی شغلی و کم خوابی ارتباط معناداری وجود دارد. به بیان دیگر کلیه فرضیه ها مورد تایید قرار گرفت.در نهایت با توجه به نتایج به دست آمده، مدیر بیمارستان می بایست بیانیه و ماموریتی تشکیل دهد و اقدامات لازم را جهت بهبود محیط کاری واستراحت انجام دهد. و از نظر مادی و معنوی نیزخصوصاً پرستاران را مورد حمایت قرار دهند.

چکیده ندارد.