کشاورزی در جامعه روستائی مهمترین رکن زندگی است و مسائل مربوط به آن به عنوان اساسی ترین نیاز های مردم محسوب می گردد. کشاورزی علیرغم فعالیت های تجاری در یک جو بی ثباتی و عدم اطمینان ناشی از مواجه با طیف وسیعی از خطرات طبیعی به حیات خود ادامه می دهد. یخبندان از جمله پدیده های جوی است که هر ساله خسارت های جبران ناپذیری بر بخش های مختلف و بالاخص بخش کشاورزی وارد می سازد که افزون بر تحت تاثیر قرار دادن تولید و ساختار آن، موجب ایجاد نوسانات درآمدی در سطح خرد (مزرعه) و در نتیجه کاهش رفاه تولیدکنندگان می شود. اهمیت موارد فوق در قالب هدف اصلی پژوهش که بررسی خسارت ناشی از سرمازدگی در جلگه شوقان و راه های مقابله با آن می باشد، گنجانده شده است. این پژوهش به روش توصیفی-پیمایشی است. ابزار اصلی در گردآوری اطلاعات پرسشنامه می¬باشد که روائی پرسشنامه به تأئید اساتید و متخصصان موضوع رسید. ارزیابی پایائی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ معادل 0/82 درصد بدست آمد. جامعه آماری باغداران 12 روستای جلگه شوقان تشکیل می دهد که 230 نفر از باغداران به عنوان نمونه آماری از طریق روش کوکران انتخاب گردید. از آمار توصیفی، ضریب همبستگی اسپیرمن و روش تی تک نمونه ای جهت توصیف و پردازش داده ها استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد میزان اطلاعات باغداران از روش های حفاظت باغ در حد ضعیف می باشد علاوه بر اینکه روش هائی که برای حفاظت از باغ به کار می برند غیرعلمی و بی تأثیر می باشد و از جهت اینکه تاکنون تأثیری از روش ها دریافت نکرده اند به همین دلیل صرف هزینه برای روش های مقابله با سرمازدگی را قابل توجیه نمی دانند. هم چنین در مراکز جهاد کشاورزی منطقه نیز با توجه به تکرار و وسعت خسارتی که هر ساله در پی دارد، آموزش و یا اقدام موثری صورت نگرفته است. اکثریت باغداران منطقه باسواد و از نظر سنی آموزش پذیر (50-41سال) هستند، که نقطه قوت باغداران در حل مسأله می باشد، در این خصوص باغداران به تنهائی قادر به مقابله با سرمازدگی نیستند به همین دلیل نیاز است مراکز جهاد کشاورزی با کوشش باغداران همراه شود.