انرژی یکی از مهم ترین نهاده های توسعه و از عوامل اصلی تولید است. بخش صنعت ایران با مصرف بیش از 294 میلیون معادل بشکه نفت خام در سال 1390 حدود 24.6 درصد مصرف نهایی انرژی را به خود اختصاص داده است. یکی از صنایع انرژی بر، صنعت تولید گچ است. صنعت گچ با در اختیار داشتن 114 کارخانه در سطح کشور، 2 درصد مصرف سوخت بخش صنعت را به خود اختصاص داده است و از این رو بهینه سازی مصرف انرژی در این صنعت می تواند به کاهش مصرف انرژی کمک چشمگیری نماید. استفاده از سیستم تولید همزمان برق و حرارت در صنایع گچ می تواند یک روش مناسب برای ارتقای راندمان، کاهش شدت انرژی در این فرآیند صنعتی و بازیافت انرژی های اتلافی می باشد. در این پایان نامه به امکان سنجی و تحلیل اقتصادی استفاده از chp در یک کارخانه گچ پرداخته شده است. با توجه به شرایط کارخانه مورد مطالعه و ویژگی های انواع سامانه های chp، سه طرح تأمین کل بار الکتریکی با میکروتوربین، تأمین کل بار الکتریکی با موتور گازسوز و تأمین کل بار حرارتی با توربین گازی مطرح شدند که در نهایت بهترین طرح انتخاب شد.