بررسی عوامل موثر بر بهبود آموزش قرآن از منظر معلمان دوره ی ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی (92-91) هدف اصلی این تحقیق شناسایی عوامل موثر بر بهبود آموزش قرآن ،شامل عوامل انسانی ،روش تدریس،مواد وتجهیزات آموزشی ومحتوای انتخاب شده از منظر معلمان ابتدایی می باشد.جامعه آماری این تحقیق کلیه ی معلمان ابتدایی شهر تهران می باشد که تعداد آنها 15377نفر بوده است و گروه نمونه طبق جدول مورگان 377نفر از معلمان می باشدکه با روش نمونه گیری به صورت خوشه ای وتصادفی ازمدارس جهات اصلی جغرافیایی شهر تهران(شمال –جنوب –شرق-غرب-مرکز) مورد بررسی قرار گرفته است.روش تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی –پیمایشی می باشد.ابزار این تحقیق پرسشنامه محقق ساخته می باشد لذاشاخص هایی از چهار عامل فوق از طریق پرسشنامه مورد آزمون قرار گرفت .مطابق یافته های این پژوهش در مجموع، به طور میانگین98درصدمعلمان با بیشترین فراوانی اظهار نموده اند که محتوای انتخاب شده بر بهبود آموزش قرآن موثر می باشد.4/96 در صد معلمان با بیشترین فراوانی بیان نموده اند که روش تدریس قرآن معلمان بر بهبود آموزش قرآن موثر می باشد.6/93درصد معلمان مورد مطالعه، مواد وتجهیزات آموزشی را بربهبود آموزش قرآن موثر می دانند و 3/93 درصد معلمان مورد مطالعه با بیشترین فراوانی اظهار نموده اند که عوامل انسانی بر بهبود آموزش قرآن تاثیر گذار است . کلید واژه های این تحقیق ،آموزش ،دوره ی ابتدایی ،روش تدریس، عوامل انسانی ،قرآن ،محتوای آموزشی ،معلم ومواد وتجهیزات آموزشی می باشد.