در این پژوهش نمونه های کامپوزیتی اکسیدروی-اکسیدگرافن احیاء شده به روش های (الف) سل–ژل، (ب) سونوشیمیایی، و (ج) اختلاط تهیه شدند. نمونه ها توسط آنالیزهای پراش پرتو ایکس (xrd)، آنالیز جذب فروسرخ (ft-ir)، طیف سنجی رامان و طیف سنجی فوتولومینسانس مورد بررسی و مشخصه یابی قرار گرفتند. از تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی و عبوری به منظور توصیف دقیق از شکل، اندازه و نحوه پخش فاز گرافن در زمینه اکسیدروی استفاده شد. ورقه های گرافنی در این کامپوزیت ها سبب به تاخیر انداختن بازترکیب جفت الکترون حفره و انتقال سریع و موثر بارهای الکترونیکی بین الکترودها گشته و بنابراین اکسیدگرافن احیاء شده سبب بهبود حساسیت، پاسخگویی، سرعت پاسخ و سرعت بازیابی نمونه های آشکارساز فرابنفش گشت.