این پژوهش در پی بررسی میزان نقش دو گروه از عواملی که در تولید محتوای ارتباطی یک خبرگزاری با موضوع عکس (که متن عکاسانه می نامیمش) سهمی دارند، می باشد. نخست عکاسان خبری آن رسانه ها که کارگزاران ارتباطی نامیده می شوند و دوم مسئولان و مدیران آن رسانه ها که سیاست گذاران ارتباطی نامیده می شوند. برای نیل به این هدف، پژوهشگر با کاربست روش مصاحبه عمقی -که در واقع گونه ای از روش های کیفی تحقیق در علوم اجتماعی و ارتباطات می باشد-، کوشیده است تا فرضیه ی تحقیق را به مرحله ی آزمون گذاشته و به سوالات آن پاسخ گوید. فرضیه ی تحقیق که بر مبنای چارچوب نظری آن سامان یافته است، مبتنی بر پاره ای از نظریات انتقادی خبر در ارتباطات (از جمله چارچوب سازی، بازنمایی، وانمایی و انگاره سازی) می باشد. فرضیه ی تحقیق عبارت است از این که: « آنچه که به عنوان متن عکاسانه (اعم از تک عکس هایامجموعه عکس های خبری) برروی خروجی خبرگزاری ها دربخش سرویس عکس می بینم صرفا منعکس کننده ی سیاست ها وخط مشی های کلی رسانه ومدیران آن نیست، بلکه در نهایت این خالق اثر یا همان شخص عکاس خبری است که در اثر سوگیری های شخصی، سعی خواهد کرد رسانه ی متبوع خود را فریب داده وپیام شخصی خود را به مخاطب انتقال دهد.» در پایان با بررسی یافته های تحقیق، فرضیه محقق به اثبات رسیده و سوالات اصلی و فرعی آن پاسخ داده شد.