نام پژوهشگر: ساسان محمدی

بررسی تاثیر خصوصیات زمین شناسی مهندسی ساختگاه سد بختیاری در تزریق پذیری به روش عدد شدت تزریق (gin) با استفاده از مدلسازی عددی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده علوم پایه 1393
  ساسان محمدی   ماشاءالله خامه چیان

ایمنی سدها همواره به وسیله مساله نشت و فشار بالابر ناشی از این مساله تهدید می شود. لذا در هر پروژه سدسازی یکی از مهمترین مساله¬ها در مرحله مطالعات، ارزیابی نفوذپذیری به کمک آزمایش های صحرایی و همچنین روش های تحلیلی می¬باشد. در صورت نفوذپذیر بودن ساختگاه طرح، ترمیم و بهسازی مد نظر قرار می¬گیرد. ساختگاه سد بختیاری نیز از این مساله مبرا نیست. آزمایش های صحرایی انجام شده در محل احداث سد، نشان دهنده این مساله است که ساختگاه سد بختیاری دارای نفوذپذیری بالایی است و با توجه به هد بالای مخزن این مساله اهمیت دو چندان می یابد. در این پژوهش سعی شده است علاوه بر بررسی نتایج آزمایش های صحرایی از روش های دیگر نیز برای بررسی نفوذپذیری ساختگاه سد استفاده شود. دو روش تانسور هدایت هیدرولیکی و روش spi مورد استفاده قرار گرفت و نتایج نشان دهنده این مساله است که ساختگاه نفوذپذیر بوده و نیاز به بهسازی دارد. پس از این مرحله نیاز است روشی تبیین شود که بتواند مهمترین اهداف را در زمینه آب بندی ساختگاه سد تامین کند. با بررسی روش های ارائه شده در زمینه تزریق، روش gin انتخاب شد. روش gin یک معیار اختتام برای تزریق است که هدف آن اقتصادی و بهینه بودن فرآیند تزریق است. هدف از این پژوهش شناخت رابطه بین پارامترهای زمین شناسی مهندسی و تزریق پذیری با استفاده از مدلسازی عددی است. سپس رابطه ی کلی بین این پارامترها با تزریق پذیری ارائه شده است. رابطه ارائه شده تقریب نزدیکی با واقعیت موجود در ساختگاه داشت اما دارای اختلاف ناچیزی بوده که دلیل این امر این است که نرم افزار udec قادر به مدلسازی پرشدگی نبوده و نرم افزارهای دیگر نیز این قابلیت را نداشتند. عدد gin برای ساختگاه سد بختیاری با استفاده از داده های تزریق آزمایشی انتخاب شده است.

بررسی ریز ساختار و رفتار سایشی روکش کامپوزیتی حاصل از جوشکاری tig با فیلر stellite6 و ذرات تقویت کننده b4c بر فولاد ساده کربنی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید چمران اهواز - دانشکده مهندسی 1394
  ساسان محمدی   بهنام لطفی

در این پژوهش هدف ایجاد روکش کامپوزیتی استلایت 6 با ذرات تقویت کننده b4c با استفاده از فرآیند جوشکاری gtaw و بررسی تاثیر افزودن ذرات تقویت کننده b4c بر ریزساختار، سختی و رفتار سایشی روکش های حاصل بوده است . بدین منظور روکش استلایت 6 خالص و روکش های کامپوزیتی استلایت 6 با درصدهای مختلف از b4c با استفاده از خمیر پیش نشست حاوی ذرات b4c و فیلر استلایت 6 به روش جوشکاری gtaw بر روی سطح فولاد ساده کربنی ایجاد شد. جهت ارزیابی ریزساختار از میکروسکوپ نوری، الکترونی روبشی ( sem ) مجهز به طیف سنج انرژی (eds)و جهت فازشناسی از پراش پرتو ایکس (xrd) استفاده شد. همچنین جهت ارزیابی سختی و رفتار سایشی به ترتیب از ریز سختی سنج ویکرز و آزمون پین روی دیسک استفاده شد