آنزیم پاراکسوناز (pon 1) یکی از مهم ترین آنزیم های حذف کننده رادیکال های آزاد و از محافظ های اصلی لیپوپروتئین ها در برابر ترکیبات اکسیدکننده می باشد. آین آنزیم سه ایزوزیم متفاوت دارد: pon 1 که در کبد سنتز شده و در جریان خون آزاد می شود، pon 2 و pon 3 که بافت- ویژه می باشند. pon 1 به hdl متصل بوده و عمل آنتی اکسیدانی hdl را به آن نسبت می دهند. این پروتئین دارای 354 اسیدآمینه است که 6 دومن پروانه بتا را می سازند؛ و حاوی دو یون کلسیم می باشد که یکی برای حفظ ساختار و دیگری برای عمل کاتالیتیکی ضروری است. مشخص شده است که فعالیت آنزیم پاراکسوناز موش صحرایی رابطه معکوسی با تنش اکسیداتیو در سرم و ماکروفاژها دارد. رادیکال های آزاد که علت اصلی تنش اکسیداتیو محسوب می شوند در نتیجه واکنش های اکسیداسیون- احیا در بدن تولید و یا با مواد غذایی وارد آن می شوند. آنتی اکسیدان ها اعم از آنتی اکسیدان های آنزیمی، ویتامین ها، فلاونوئیدها و حتی آنتی اکسیدان های مصنوعی نه تنها قادر به بهبود وضعیت تنش اکسیداتیو هستند، بلکه همچنین موجب افزایش فعالیت pon 1، که آنتی اکسیدان عمده خون است، می شوند. سیر به عنوان یک داروی گیاهی از ایام باستان مورد استفاده بوده است. اما اخیراً تحقیقات جامع روی سیر نشان داده که سیر از بروز هموروئید، آسیب های کبدی و کلیوی، پیر شدن و بیماری های خود ایمن ممانعت می کند. بیست راس موش صحرایی نر به روش غیرانتخابی به 2 گروه مساوی تقسیم شدند تا برای بررسی pon 1 متصل به hdl، نمودار لیپیدی و وضع آنتی اکسیدان/اکسیدان مورد استفاده قرار گیرند. در گروه تیمار هر موش به میزان 3 میلی لیتر عصاره آبی سیر بصورت داخل پریتونئال و گروه کنترل در حجم مساوی سالین نرمال در شرایط یکسان دریافت نمودند. پس از مدت 7 روز آزمایشات معمول مربوطه به سنجش فعالیت آنزیم های پاراکسوناز- آریل استراز، آنتی اکسیدانت تام، سطح مالون دی آلدهید سرمی به و همچنین سطح پروفیل لیپیدی مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج بدست آمده حاکی از کاهش معنی دار درمقدار سرمی کلسترول، ldl، تری گلیسرید بود اما افزایش معنی داری در فعالیت آنزیمی پاراکسونازی و آریل استرازی و غلظت hdl در گروه تیمار مشاهده شد. همچنین آنتی اکسیدانت تام سرمی افزایش و مالون دی آلدهید کاهش معنی داری در طول این مدت نشان دادند. همبستگی مثبت و معنی داری بین فعالیت آنزیم پاراکسونازی با فعالیت آریل استرازی و سطح سرمی hdl-c مشاهده گردید. ما نتیجه گرفتیم که مکمل عصاره آبی سیر فعالیت پاراکسونازی و آریل استرازی را افزایش و باعث بهبودی پروفیل لیپیدی و تقویت قدرت آنتی اکسیدانتی می شود. همچنین منجر به کاهش محصولات اکسیداسیون (مالون دی آلدهید) در نمونه خون می شود که کاهش واکنش های اکسیداسیون در بدن را اثبات می کند.

اکسیدانها از جمله مهمترین مولکولهای فعال می باشند که در بدن ایجاد شده و به مولکولهای زیستی بخصوص لیپیدها? کربوهیدراتها?اسیدهای نوکلئیک و پروتئینها حمله کرده و موجب اکسیداسیون آنها و بیماریهای مختلف در بدن می شوند. وجود آنتی اکسیدان ها در بدن از بروز این آسیب ها جلوگیری می کنند. زنان باردار نیز از جمله افرادی هستند که اکسیداسیون مولکولهای زیستی ممکن است آسیب های جبران ناپذیری به آنها و جنینشان وارد کند. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی اثر اسید فولیک با دو دوز بالا(mg/day5)و پائین (mg/day5/0) بر تغییرات اکسیداتیو پروتئینها علاوه بر کاهش غلظت پلاسمائی هموسیستئین طی دوران بارداری می باشد. مواد و روش کار: تعداد 40 نفر زن حامله در این مطالعه شرکت کردند. این افراد به دو گروه 23 و17 تائی تقسیم شدند. گروه 1و2 از همان مراحل اول بارداری اسید فولیک به ترتیب (mg/day5/0) و (mg/day5) به منظور کاهش سطح پلاسمائی هموسیستئین تا هنگام زایمان روزانه دریافت کردند و میزان پلاسمائی هموسیستئین و همچنین تغییرات پلاسمائی گروههای کربونیل طی دوران بارداری اندازه گیری و ارزیابی شد. یافته ها و نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان داد اسید فولیک باعث کاهش پلاسمائی هموسیستئین در هر دو گروه دوز بالا و دوز پائین طی دوران بارداری می گردد. همچنین نتایج نشان داد که تجویز اسید فولیک منجر به کاهش سطح پلاسمائی گروههای کربونیل در هر دو گروه می شود و تفاوت بین دو گروه در میزان تغییر سطح پلاسمائی گروههای کربونیل طی دوران بارداری نیز معنی دار نیست و اسید فولیک توانسته است در هر دو گروه تقریبا به یک اندازه تاثیر گذار باشد. نتایج بدست آمده از مطالعات حاضر نشان می دهد که در کل اسید فولیک باعث کاهش سطح پلاسمائی هموسیستئین و همچنین گروههای کربونیل و کاهش اکسیداسیون پروتئینها در زنان باردار می شود در نتیجه از بروز ناهنجاریها و بیماریهای مختلف جلوگیری می شود و اسید فولیک با دو دوز(mg/day 5 و 5/0) تقریبا به یک اندازه باعث کاهش اکسیداسیون پروتئین و گروههای کربونیل می شود .