سیانوباکتری ها ( سیانوفیتا، سیانوپروکاریوتا، میکزوفیسه و یا جلبک های سبز- آبی) از دیرینه ترین موجودات زنده کره زمین هستند. مناطق قطبی، بیابان های سوزان، چشمه های آب گرم، ساختمان ها و بناهایی که توسط بشر ایجاد شده، شالیزارها و زمین های کشاورزی، دریاچه ها، دریاها و اقیانوس ها و آب-های جاری، هر یک فلور سیانو باکتری خاص خود را دارند. دریاچه ارومیه در ایران (n 30 37 و e 46) با وسعتی معادل 6000 کیلومتر مربع بیستمین دریاچه بزرگ جهان و پر آب ترین و بزرگترین دریاچه داخلی ایران است . غلظت بالای یونهای na + و cl – ویژگی تالاسوهالین دریاچه ارومیه است. این دریاچه در ارتفاع 1250 بالاتر ار سطح دریا قرار دارد. هدف از این مطالعه جداسازی سیانوباکتری دریاچه ارومیه و اکوسیستم های مجاور ان بوده است. جمع آوری نمونه ها در سال 1377 و 1388 از ایستگاه های بندر رحمانلو، بندرگلمانخانه و مصب سه رودخانه تلخه رود، زرینه رود و نازلوچای در ماههای مهر، آذر، بهمن، اردیبهشت و خرداد انجام گرفت. در این بررسی سیانوباکتری ای در شرایط طبیعی از نمونه های جمع آوری شده جدا نشد. تمام نمونه ها در محیط کشت bg-11 رشد کردند و در انکوباتور در برابر نور و دما 27 تا 28 درجه سانتیگراد و رطوبت 60 درصد نگهداری شدند. جداسازی و خالص ساری سیانوباکتری ها کاری بسیار پیچیده و مشکل است. بعد از رشد نمونه ها با تکنیک های مخصوصی جداسازی و خالص سازی شدند. استفاده از تکنیک های رقت سازی، تکنیک جداسازی نمونه ها با استفاده از آگار خط دار برای نمونه های که دارای حرکت سریدن می باشند و تکنیک برداشتن قطعه آگار برای جدا کردن سیانوباکتری های رشته ای از تک سلولی به کار برده شد. شناسایی موفولوژیکی سیانوباکتری های با استفاده از میکروسکوپ نوری و کلید های شناسایی kaushik 1987، prescott 1950، patrick and reiner 1966 و1982 roger انجام گرفت. برای شناسایی مولکولی بعد از استخراج dna با استفاده از برنامه لیز کردن سلول و کیت های بیونر با پرایمرهای طراحی شده به این منظور انجام شد. سیانوباکتری های arthrospira maxima، nostoc spوsp. gloeocapsa از بندر رحمانلو جدا شدند. سیانوباکتری arthrospira maxima 10 % به نمک تحمل ، سیانوباکتریsp. gloeocapsa 45% تحمل به نمک و nostoc sp. در حضور نمک رشد نمی کند. از بندر گلمانخانهsp. osillatoria. جدا شد که در محیط بدون نمک رشد می کند. در مصب رودخانه زرینه رود به عنوان پرآب ترین و بزرگ ترین رود سیانوباکتری های nodularia spinigena وsp. nostoc جدا شدند. سیانوباکتری nodularia spinigena در غلظت 25% نمک،سیانوباکتریsp. nostoc در 5% نمک رشد می کند. در مصب رودخانه نازلوچایphormidium fragile (meneghini)، oscillatoria salina، plectonema notatum، aphanocapsa greveilli، oscillatoria sp.، anabeana varibilis ، lyngbya sp.، phormidium sp.، phormidium fragile، microcoleus chthonoplastes، leptolyngbya sp. و chroococcus turgidus شناسایی شدند. سیانوباکتری ها oscillatoria sp.به 25% nacl و سیانوباکتری aphanocapsa greveilli به 30% نمک تحمل دارند. از مصب رودخانه تلخه رود سیانوباکتری های sp. microcoleus و chroococcus dispersus جدا شدند. این سیانوباکتری ها به 10% نمک تحمل دارند. جمع آوری نمونه ها در طی ماه های مختلف سال جمعیت متنوعی از پلانکتون های را نشان می دهد که مرتبط با نمونه گیری نامنظم یا شوری افزایش یافته دریاچه در سال های اخیر است که موجب کاهش تعدادی از گونه هایی شده است که به نمک بالا تحمل ندارند. این بررسی نشان می دهد که دریاچه ارومیه با وجود اشباع بودن از نمک و شوری بیش از حد، از نظر بیولوژیکی کاملاً فعال می باشد.

ساختار شهر های کهن ایران از جمله شیراز، بیانگر وجود نظامی استوار در سازمان فضایی وعملکرد آن هاست.ساختار اصلی شهر شیراز، دارای ارزش های مهم فرهنگی- تاریخی است که با مطالعه آن می توان سیر تحولات تاریخ شهر را درک کرد. از مکان هایی که می توان بار حیات ذهنی- خاطره ای شهر را تقویت نمود مرکز تاریخی شهر می باشد که پتانسیل تجلی حیات جمعی را دارند ولی تا از کیفیت و هویت فضایی برخوردار نشوند این امر محقق نخواهد شد. مکانی که دیروز محل اجتماع بود امروز به دلیل مناسبات نا همگون بین نقش و عملکرد و مقیاس ادراکی- رفتاری آن خالی از کیفیت و به تبع آن حضور ناپایدار شهروند شده است. هدف این رساله بازیابی نقش تاریخی محور در جهت اهداف هویتی مکان و تعریف نقش جدید جهت باززنده سازی این محدوده های تاریخی در سازمان فضایی معاصرمی باشد. در این محور که بر روی جاده قدیم شیراز به استخر و اصفهان قراردارد، مرکز چهار دوره مهم تاریخی قابل تشخیص است که عبارتند از دوره های دیلمی، اتابکان فارس، صفوی و زندیه که از پی یکدیگر به طرف دروازه اصفهان آمده اند. عناصر زیادی در گذشته در این محور و مراکز مهم آن باقی مانده مانند: مجموعه شاهچراغ، مدرسه خان، مدرسه وکیل، بازار شیراز، ارگ کریم خانی و غیره .بدون شک آخرین و مهم ترین مرکز که روی این ستون فقرات پدید آمده، مرکز شهر شیراز در دوره زندیه است که بیشترین عناصر آن هنوز باقی است.این عناصر در اطراف یک میدان قرار داشتند که به میدان توپخانه معروف بوده است. عناصر مهم این مجموعه عبارتند: از بازار شیراز و کاروانسراهای مربوط به آن در ضلع شرقی میدان، باغ نظر و کوشک زیبای درون آن و همچنین مسجد وکیل درضلع جنوبی میدان و دیوانخانه و آب انبار قدیمی و مقبره عبدالله ابن خفیف در ضلع شمالی آن، ضلع غربی میدان توپخانه را دروازه باغشاه، یکی از دروازه های قدیمی شیراز به خود اختصاص می داده است.لذا در این پژوهش سعی خواهد شد علاوه بر فعالیت های متنوع شهری مانند تجاری، اداری، فرهنگی و خدماتی، این مجموعه به صورت یکی از مراکز فراغت شیراز با استفاده از فضاهایی مانند میدان توپخانه و محور پیاده زند و باغ نظر و غیره ساماندهی شود.مجموعه این فعالیت ها، فضاها، حضور عناصر بسیار مهم و با ارزش تاریخی و دور بودن مجموعه از ترافیک مزاحم شهری در عین دسترسی خیلی خوب ترافیکی آن، این مجموعه را به صورت مرکز شاخص و منحصر به فرد شهر شیراز در می آورد.

آلودگی های نفتی ناشی از مصرف روزافزون نفت در زندگی بشر، تاثیرات مختلفی را روی اکوسیستم ها گذاشته است. در طبیعت در زیستگاه هایی که ترکیبات هیدروکربنی نفت خام وجود داشته باشند، جمعیت گونه های مختلف ریزسازواره ها بویژه سیانوباکتری ها در نتیجه انتخاب طبیعی دچار تغییر می شوند. در این مطالعه خصوصیات فیزیولوژیکی و مولکولی 5 سویه سیانوباکتری جدا شده از مناطق آلوده و 6 سویه سیانوباکتری جدا شده از مناطق غیر آلوده به نفت در خوزستان با استفاده از پارامترهای میزان کلروفیل، فیکوبیلی پروتئین ها، فتوسنتز، نرخ رشد، خواص ضدمیکروبی و همچنین شناسایی مولکولی و تفاوت ژنتیکی آن ها توسط آنالیز pcr-rflp بر اساس توالی ژن 16s rrna مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. بدین منظور سویه های سیانوباکتری پس از کشت در محیط مایع مناسب، در فاز لگاریتمی مورد آزمایش قرار گرفتند. در مطالعات فیزیولوژیکی میزان کلروفیل و فیکوبیلی پروتئین ها از طریق جذب نوری، میزان فتوسنتز، و نرخ رشد مورد سنجش قرار گرفتند. بررسی اثرات ضدمیکروبی سویه ها به دو روش انتشار دیسک و تعیین حداقل غلظت بازدارنگی (mic) انجام شد. مطالعات فیزیولوژیک نشان داد که میزان کلروفیل و فتوسنتز در نمونه های مناطق آلوده به طور معنی داری نسبت به نمونه های مناطق غیرآلوده کمتر بود. با این وجود نمونه های مناطق آلوده به طور معنی داری دارای نرخ رشد بالاتری نسبت به نمونه های غیرآلوده نشان دادند. همچنین بین رنگیزه های فیکوبیلی پروتئینی در دو گروه از نمونه ها تفاوت معنی داری مشاهده نشد. به طورکلی، سیانوباکتری های جدا شده از مناطق آلوده به نفت با افزایش زیست توده خود، کاهش میزان فتوسنتز و کلروفیل ناشی از تنش نفت را که به صورت یک ویژگی ژنتیکی در طی نسل ها در آمده اند، جبران نموده است. در بررسی اثر ضدمیکروبی، تفاوت اثر ضد میکروبی سویه های جدا شده از مناطق آلوده به مواد نفتی در مقابل سویه های جدا شده از مناطق غیرآلوده، در مجموع فراوانی اثرات ضدمیکروبی و نیز تأثیر متفاوت آن ها بر انواع سویه های حساس باکتریایی و قارچی بود. همچنین در مطالعه ژنتیکی این سویه ها، نتایج حاصل از شناسایی مولکولی بر اساس توالی یابی ژن16s rrna موید صحت شناسایی مورفولوژیک بود. در بررسی های فیلوژنتیکی حاصل از هر دو روش توالی یابی از ژن 16s rrna و آنالیز rflp pcr- توسط آنزیم های برشی apo i، taq i، alu i و mbo ii، سویه های هتروسیست دار از سویه های فاقد هتروسیست جدا شدند ولی سویه ها بر اساس محل جداسازی از مناطق آلوده یا غیرآلوده به نفت و برخی خصوصیات مورفولوژیک (موقعیت هتروسیست) و فیزیولوزیک (میزان فتوسنتز، کلروفیل، نرخ رشد) تفکیک نشدند.

سیانوباکتری‎ ‎ها قدیمی‎ ‎ترین پروکاریوت‎ ‎های فتوسنتز‎ ‎کننده روی زمین می‎ ‎باشند. این میکروارگانیسم ها در سال های ‏اخیر به دلیل پتانسیل استفاده در بیوتکنولوژی و به عنوان منبعی از ترکیبات ضدمیکروبی مورد توجه قرارگرفته‎ ‎اند. ‏نفت خام و اجزای تشکیل دهنده آن یکی از مهمترین آلاینده های آلی محیط زیست اند که وجود آنها در طبیعت ‏نگران کننده است. روش های‎ ‎مختلفی‎ ‎برای‎ ‎پاکسازی‎ ‎آلودگی های‎ ‎نفتی‎ ‎وجود‎ ‎دارد. در حال حاضر تجزیه زیستی ‏یکی از کارآمدترین و مقرون به صرفه‎ ‎ترین روش ها در رفع آلودگی های نفتی به حساب می آید. با توجه به مقاومت ‏روز افزون میکروارگانیسم ها به آنتی بیوتیک ها و همچنین ‏گسترش آلودگی های نفتی در نواحی متعددی از دنیا، ‏شناسایی و بررسی پتانسیل ضد میکروبی سیانوباکتری ها و همچنین پتانسیل آنها در حذف آلودگی های نفتی دارای ‏اهمیت خاصی می باشد. سویه های سیانوباکتری مورد استفاده در این پژوهش از پژوهشکده علوم پایه کاربردی ‏جهاد دانشگاهی تهیه شدند‏. عصاره گیری‎ ‎به‎ ‎روش‎ ‎وال و همکاران (2001) صورت‎ ‎گرفت. به منظور بررسی اثر ‏ضدمیکروبی سیانوباکتری ها از روش انتشار در دیسک استفاده شد. مقدار ‏mic‏ با استفاده از روش براث ‏میکرودیلوشن تعیین گردید. از 11 نوع آنتی بیوتیک رایج مصرفی به عنوان کنترل مثبت و از دی متیل ‏سولفوکساید10 درصد به عنوان کنترل منفی استفاده شد. برای بررسی توانایی سیانوباکتری ها در تجزیه ی زیستی ‏نفت خام از روش آنالیز کروماتوگرافی گازی استفاده شد. نتایج نشان داد که از بین سه گونه سیانوباکتری مورد ‏بررسی بیشترین فعالیت ضدباکتریایی را عصاره های متانولی و اتری ‏fischerella ambigua‏ و بیشترین اثر ضد ‏قارچی را عصاره متانولی سیانوباکتری ‏fischerella ambigua‏ داشت. عصاره اتری ‏fischerella ‎ambigua‏ بیشترین تاثیر را بر روی باکتری های استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس (‏ptcc 1112‎‏) و ‏استافیلوکوکوس اپیدرمیس (‏ptcc 1114‎‏) داشت. همچنین بیشترین اثر ضد قارچی عصاره متانولی این ‏سیانوباکتری علیه قارچ راینکوسپوریوم سکالیس بود. نتایج نشان داد که اثرات ضدباکتریایی علیه باکتری های گرم ‏مثبت بیشتر از باکتری های گرم منفی بود و میزان تاثیر عصاره ها با غلظت عصاره رابطه مستقیم دارد. نتایج حاصل ‏از کروماتوگرافی گازی نشان داد که سیانوباکتری ‏schizothrix vaginata‏ دارای بالاترین پتانسیل در تجزیه ‏زیستی نفت خام است، به طوری که می تواند 98/93 درصد نفت خام را تجزیه کند. نتایج حاصل از این پژوهش ‏می تواند بیانگر پتانسیل سیانوباکتری ‏schizothrix vaginata‏ برای استفاده از آن به عنوان شاخصی جهت تجزیه ‏زیستی آلودگی های نفتی در مناطق آلوده باشد.‏ همچنین با توجه به اثرات قابل توجه عصاره های حاصل ‏ازسیانوباکتری ‏fischerella ambigua، به نظر می رسد که این سیانوباکتری می تواند منبع غنی از متابولیت های ‏ثانویه با خاصیت ضدباکتریایی و ضدقارچی باشد و می توان از آن به عنوان دارو در کنترل و مهار بسیاری ار ‏بیماری ها استفاده نمود که بررسی بیشتر اثرات آن مستلزم مطالعات بیشتراست.‏

افزایش روزافزون آلودگی های نفتی و تاثیرات مخرب آن بر اکوسیستم ها منجر به استفاده از میکروارگانیسم ها از جمله سیانوباکتری ها به منظور تجزیه ی این آلودگی ها شده است. در این پژوهش اثر نفت خام بر پاسخ های فیزیولوژیک سیانوباکتری isc55 anabaena sp. و توانایی این سیانوباکتری در تجزیه زیستی نفت خام بررسی شده است. به منظور انجام سنجش های فیزیولوژیک، پس از انجام مراحل خالص سازی توسط روش پلیت آگار و ازدیاد سیانوباکتری توسط انتقال آن به محیط کشت مایع bg110 ، نفت خام در غلظت های، 5/0، 1، 5/2، 5 و 6% به محیط کشت افزوده شد. میزان رشد سیانویاکتری به وسیله ی سنجش میزان وزن خشک بررسی شد. محتوای کلروفیل با اندازگیری جذب نوری عصاره ی متانولی در 665 نانومتر به دست آمد. اندازه گیری فعالیت فتوسنتزی با دستگاه oxyview انجام شد. میزان فعالیت نیتروژنازی با استفاده از گاز کروماتوگرافی اندازه گیری شد. میزان رنگیزه های فیکوبیلی پروتئینی با وارد کردن شوک اسمزی به سلول ها و اندازه گیری جذب نوری سوسپانسیون جلبکی بررسی شد. به منظور بررسی توانایی تجزیه ی نفت خام از دو روش وزن سنجی و گازکروماتوگرافی استفاده شد. نتایج نشان داد وزن خشک این سیانوباکتری با افزایش غلظت نفت خام افزایش یافته است. تغییرات میزان رنگیزه ها روند معکوسی با افزایش غلظت نفت خام نشان داده است. کاهش در فعالیت فتوسنتزی هم با افزایش غلظت نفت خام مشاهده شده است. نتایج گازکروماتوگرافی نشان داد که فعالیت نیتروژنازی این سیانوباکتری متوقف شده است. می توان نتیجه گرفت که نفت خام در غلظت های بالا برای این سیانوباکتری سمی بوده و مانع از انجام فعالیت های فیزیولوژیکی آن شده است. نتایج گراویمتری و gc نشان داد میزان نفت خام در روز 28 کاهش چشمگیری نسبت به نمونه ی شاهد داشته است. بر اساس این داده ها سیانوباکتری anabaena sp. isc55 قابلیت بالایی در تجزیه ی نفت خام دارد.

نفتالن یکی از انواع ترکیبات نفتی و سمی است که خطرات زیادی را برای محیط زیست فراهم می کند. سیانوباکتریleptolyngbya به عنوان یک سیانوباکتری تحمل کننده و تجزیه کننده موثر هیدروکربن های آروماتیک که می توانند در محیط ایجاد سمیت کنند، شناخته شده است. به منظور بررسی پاسخ های فیزیولوژیک و قدرت تجزیه زیستی، سیانوباکتری leptolyngbya sp. isc 25 از مناطق آلوده نفتی برداشت و جداسازی گردید (نتایج حاصل از بررسی های مولکولی نشان داد که این سیانوباکتری همان leptolyngbya fragilis می باشد). پس از کشت مایع در محیط کشت bg11، این جلبک تحت تیمارهای مختلف (0، 05/0، 2/0، 4/0، 6/0 و 1درصد) از نفتالن، جهت بررسی پاسخ های فیزیولوژیک و 05/0 % نفتالن، جهت بررسی تجزیه زیستی، در محیط کشت فاقد کربن قرار گرفت. پاسخ های فیزیولوژیک از جمله بقاء، رنگیزه های فتوسنتزی، فتوسنتز و برون ریزش آمونیوم در فاز لگاریتمی رشد بررسی شد. بقاء از طریق جذب نوری در طول موج nm750 و فتوسنتز با کمک دستگاه اکسی ویو (oxyview) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میزان رنگیزه های فتوسنتزی با افزایش غلظت نفتالن در تیمارها روند کاهشی داشت و این کاهش در تیمارهای 6/0 و 1 % دارای سرعت بیشتری بود و در غلظت 1 %، میزان کلروفیل به نزدیک صفر رسید. محتوای فیکوبیلی پروتئین با افزایش غلظت نفتالن تا 2/0 % افزایش یافت و پس از آن به طرز قابل توجهی روند کاهشی پیدا کرد. مقایسه بقاء سیانوباکتری در روزهای مختلف نشان داد که در تیمارهای 05/0 و2/0 %، زی توده جلبک افزایش یافت ولی در تیمارهای 4/0، 6/0 و1 % این روند کاهشی بود. در تیمارهای 05/0 و2/0 %، گرچه روند افزایشی باقی ماند، ولی نسبت به شاهد سرعت کمتری نشان داد. میزان فتوسنتز و برون ریزش آمونیوم تحت کلیه تیمارها روند کاهشی نشان داد. اثر تجزیهکنندگی این سیانوباکتری روی نفتالن توسط آنالیز gc و gc/ms بررسی شد. نتایج gcحاصل از مقایسه نمونه مورد نظر با نمونه شاهد نشان داد که نفتالن توسط سیانوباکتری تجزیه شده است و نتایج حاصل از gc/ms، مواد حاصل از این تجزیه را شناسایی کرده است. بنابراین بطور کلی این سیانوباکتری می تواند غلظت های نفتالن با (05/0 و2/0 درصد) را تحمل کرده و غلظت های 6/0 و 1 % برای رشد این سیانوباکتری سمی می باشد. هم چنین این سیانوباکتری می تواند برای تجزیه زیستی آلودگی های ناشی از هیدروکربن های آروماتیک به کار برده شود.

کد های آرایه ای ساختار خوبی از کلاس کدهای خلوت شبه دوری ایجاد می کنند که این ساختار شبه دوری با یک روش ساده می تواند کدگذاری گردد. از طرفی مجموعه ی متوقف کننده نقش مهمی در فهمیدن کارایی یک کد خلوت تحت کد گشایی تکراری روی کانال پاک شدگی دارد و این نقش مشابه به نقش کمترین فاصله ی همینگ برای کد گشایی درست نمایی است . با این تفاسیر بدیهی می باشد که محاسبه فاصله ی متوقف کننده برای کدهای آرایه ای از اهمیت بالایی بر خوردار است . در این پایان نامه فاصله ی متوقف کننده و افزونگی متوقف کننده ی رده ی خاص از کدهای آرایه ای را به دست می آوریم .

در سال های اخیر، پیشرفت سوخت های زیستی به عنوان منبع انرژی حمل و نقل در کشورهای صنعتی به دلیل محدودیت منابع نفتی و نگرانی ها پیرامون آلودگی محیط زیست و گرمای جهانی مورد توجه خاصی قرار گرفته است. بنابراین، یافتن منابع انرژی تمیز جدید، به یکی از مهم ترین چالش های جهانی تبدیل شده است. اخیراً، سیانوباکتر ی به عنوان یکی از کاندیدهای مناسب تولید سوخت زیستی مطرح شده است؛ لیپید سیانوباکتریایی می تواند یک پیش ماده ی محتمل جهت تولید بیودیزل باشد. در این مطالعه، پنج جدایه ی سیانوباکتری از نواحی بومی مختلف ایران جداسازی شدند و براساس میزان تولید لیپید مورد ارزیابی قرار گرفتند. جدایه ی synechococcus sp. hs01 با بیش ترین میزان بهره دهی زیست توده و لیپید به عنوان جدایه ی منتخب، برگزیده شد. به منظور غربال گری ترکیبات محیط کشت جهت ارزیابی کشت میکسوتروفی، جدایه ی منتخب در محیط کشت های مختلف کشت داده شد. کشت میکسوتروفی این جدایه با استفاده از منبع کربن روغن شترمرغ موجب تولید بیش ترین میزان بهره دهی لیپید گردید. آنالیز کروماتوگرافی گازی (gc) متیل استر اسیدهای چرب (fame) لیپیدهای استخراج شده از جدایه ی سیانوباکتریایی منتخب در محیط کشت شامل روغن شترمرغ نشان دهنده ی مقادیر بالای اسیدچرب ها c-16 (پالمیتیک اسید و پالمیتولئیک اسید) و c-18 (اولئیک اسید، لینولئیک اسید و لینولنیک اسید)، به ترتیب برابر با 42/7% و 42/8% بود. درنهایت، بهینه سازی محیط کشت با استفاده از مدل رویه پاسخ (rsm) در محیط کشت شامل g. l-1 1/12 سدیم نیترات، (v/v) 1% روغن شترمرغ و (w/v) 0/09 % سدیم کلرید موجب تولید بیش ترین میزان بهره دهی لیپید برابر با mg.l-1 56/5 (2/82 بربر نسبت به کنترل) گردید. با توجه به این که بهره دهی لیپید بالا و پروفایل مناسب اسیدچرب مهم ترین ابزارهای تولید انرژی زیستی از سیانوباکتری ها می باشند، ، نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد، لیپید استخراج شده از سیانوباکتری synechococcus sp. hs01 می تواند به عنوان یک پیش ماده ی محتمل تولید بیودیزل مطرح گردد.