استفاده از آمیخته های پلیمری می تواند سبب اصلاح خواص فیزیکی، رنگ پذیری، جذب رطوبت، استحکام و یکنواختی الیاف مصنوعی و ایجاد ویژگیهای جدید در آنها شود در این پژوهش نخ یکسره ظریف از آمیخته دوتایی بر پایه پلی پروپیلن (بعنوان جزء اصلی) و پلیمرهای پلی آمید 6 و دو نوع پلیمر بلور مایع (بعنوان جزء فرعی) ذوب ریسی شده و تأثیر افزودنیهای پلیمری بر قابلیت ذوب ریسی خصوصیات فیزیکی، رنگ پذیری و قابلیت تکسچره شدن آن مورد آزمایش قرار گرفته و با یکدیگر و نخ یکسره تهیه شده از پلی پروپیلن خالص مورد مقایسه قرار گرفت. مشخص شد که تأثیر ماده افزودنی بر خواص نخ یکسره حاصل نه تنها ناشی از حضور جزء افزدونی و مقدار آن، بلکه بواسطه تأثیر متقابل میان دو جزء بر خواص آمیخته نی می باشد. نزدیک بودن شرایط ریسندگی مذاب دو جزء وجود شرایط مناسب برای تشکیل فیبریل و نیز شرایط کشش و تکسچره کردن، در تغییر خواص نخ تولیدی بویژه از نظر رنگ پذیری و تکسچره شدن بسیار موثر می باشند. در هر حال مقدار بهینه ای از پلیمر افزودنی وجود دارد که در آن بهترین تأثیر را بر خواص نخ نوریس خواهد گذاشت، این مقدار بحرانی تابع عوامل گوناگونی از جمله، ویژگیهای دو جزء پلیمری، شرایط ریسندگی مذاب، ظرافت نخ و شرایط عملیات بعدی (کشش و تکسچره کردن) می باشد.

در این پروژه اثر پلی پروپیلین اکسید شده بر خواص نمونه نخهای تولید شده بررسی شد. بدین صورت که ابتدا پلی پروپیلن بدون مواد آنتی اکسیدان به شکل پودر تهیه گردید و پودر تهیه شده در شرایط حرارتی مناسب اکسید گردید و بادرصد های مختلفی به پلی پروپیلن معمولی اضافه شد تا مخلوطی از oppو pp معمولی داشته باشیم سپس مخلوطی حاصله ریسیده شد و تحت شرایط مشخص کشیده و تکسچره گردید و خواص نمونه نخها در هر مرحله بدست آمد. نتایج حاصله نشان داد که افزودن پلی پروپیلن اکسید شده به صورت مخلوط به پلی پروپیلن معمولی بر روی ریز ساختار نمونه نخها تاثیر گذاشته و تکتیسیتی و بلورینگی آنها را کاهش می دهد اما بر روی آرایش یافتگی تاثیر چندانی ندارد همچنین خواص نخهای کشیده شده با کشش ثابت نشانداد که در چند درصد پلی پروپیلن اکسید شده افزایش یابد خواص فیزیکی آنها کاهش می یابد چنی کاری بر روی نخهای تکسچره شده نیز نتیجه مشابهی داشت همچنین خواص موجهای حاصل شده نیز در نخهای تکسچره شده با افزایش پلی پروپیلن اکسید شده در نمونه نخها کاهش می یافت

در این تحقیق ، تاثیر متغیرهای فرآیند تکسچرایزینگ تاب مجازی و نیز فرآیند کشش بر روی خواص فیزیکی و ساختاری نخ نایلون 6 نیمه آرایش یافته تکسچره شده و کشیده شده مورد بررسی قرار گرفت و خواص نخ های مذکور با هم مقایسه شدند. متغیرهای فرآیند عبارتند از : نسبت کشش، دما، سرعت و تاب. خواص ساختاری و فیزیکی نخ های حاصله شامل دانسیته، ضریب شکست مضاعف، خواص حرارتی، ftir، جمع شدگی، خواص کششی و خواص موجی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که با افزایش نسبت کشش، خواص کششی، آرایش یافتگی و نیز چگالی نمونه های کشیده شده افزایش می یابد و مقادیر خواص کششی و آرایش یافتگی این نخ ها در مقایسه با نخ های تسکچره متناظر بیشتر ولی چگالی آنها کمتر است. همچنین با افزایش دما، بلورینگی نخ های کشیده شده و تکسچره شده افزایش می یابد. افزایش میزان تاب در فرآیند تکسچرایزینگ، موجب کاهش آرایش یافتگی نخ های تکسچره می گردد. سرعت فرآیند بر خواص نخ های تکسچره شدن تاثیر گذار است در حالی که بر روی خواص نخ های کشیده شده تاثیر چندانی نمی گذارد

خواص ذاتی پلی پروپیلن به ویژه وزن مولکولی و توزیع آن بر خواص مکانیکی و ساختاری الیاف تولید شده اثر می گذارد. الیاف تولید شده از پلیمر دارای توزیع وزن مولکولی پهن، از قابلیت ریسندگی پایین و خواص مکانیکی ضعیفی برخوردارند. یکی از راه های مناسب جهت اصلاح خواص فیزیکی و ساختاری پلیمرها، استفاده از مخلوط های دو یا چند پلیمر است. در این تحقیق، ویژگی های ساختاری و فیزیکی الیاف حاصل از اختلاط دو نوع پلیمر دارای شاخص جریان مذاب تقریبا یکسان اما توزیع وزن مولکولی متفاوت بررسی می شود. بدین منظور از گرانول v30s با توزیع وزن مولکولی پهن و گرانول 511p با توزیع وزن مولکولی باریک استفاده شد و جهت تولید الیاف آمیزه ای، گرانول v30s با درصدهای وزنی %0 تا %100 با گرانول 511p مخلوط گردید. سپس نخ های فیلامنتی نوریس تحت عملیات کشش و درنهایت تکسچرایزینگ قرار گرفتند. در این راستا به منظور تعیین ویژگی های ساختاری الیاف آمیزه ای، ضریب شکست مضاعف، چگالی و خواص حرارتی نخ های نوریس و کشیده شده و برای ارزیابی خواص فیزیکی، چگالی خطی، جمع شدگی و خواص کششی الیاف تهیه شده اندازه گیری شد. نتایج آزمایشات خواص کششی حاکی از آن است که زمانی آمیزه سازی باعث بهبود خواص کششی الیاف v30s می شود که درصد وزنی 511p در مخلوط بیشتر از %25 باشد. با افزایش درصد وزنی 511p ، استحکام الیاف آمیزه ای افزایش و ازدیاد طول پارگی آنها کاهش می یابد. از دیدگاه آماری تفاوت بلورینگی نمونه های آمیزه ای معنادار نیست. در نمونه های کشیده شده، نمونه 511p%25 بیشترین درصد افزایش استحکام را نسبت به نمونه نوریس دارد. در صورتی که درصد وزنی 511p در نمونه های آمیزه ای از %50 بیشتر شود، تا حدودی خواص موجی نخ های تکسچره شده حاصل را بهبود می دهد.

یکی از روشهای تغییر فرم دادن نخهای فیلامنتی، تکسچره کردن توسط جت هوا می باشد دراین روش ، جریان هوا باعث تغییر فرم دادن فیلامنتها و ایجاد حلقه های زیادی د سطح نخ و درنهایت حجیم شدن نخ میشود.دراین پروژه، پس از مطالعه و مروری بر مقالات ارائه شده، ابتدا یک دستگاه آزمایشگاهی تکسچره کردن توسط جت هوا که بتوان براحتی در آن پارامترهای فرآیند را تغییرداد، ساخته شد.سپس با تغییر دادن 4 متغیر درطرح جت ،11 نوع جت ساخته شد.توسط هرکدام از جتها باشرائط نخ تغذیه و فرآیند یکسان، نخ تولید شده و خواص نخهای تکسچره شده توسط جت ها با هم مقایسه گردید.ضمنا" قدرت تکسچره کردن هرکدام از جتها بوسیله اندازه گیری حداکثر ازدیاد تغذیه ای که بتوان نخ را بطور پایدار تولید کرد، بدست آمد.برای بررسی تاثیر پارامترهای نخ تغذیه و فرآیند روی خواص نخ تکسچره توسط جت هوا، یکی از جت ها انتخاب شد.پارامترهای نخ تغذیه (تاب در متر و دانسیته خطی نخ) پارامترهای فرآیند (ازدیاد تغذیه، فشار هوا، سرعت تکسچره کردن) تغییر داده شد و تاثیر آنها روی خواص نخ (دانسیته خطی، استحکام، ازدیاد طول تاحد پارگی، و ناپایداری) مورد ارزیابی قرار گرفت .درپایان نیز پیشنهاداتی برای ادامه کار ارائه شده است .