موضوع این رساله، توصیف و بررسی یکی از عناصر نوایی گفتار و به عبارت دیگر، یکی از واحدهای زبرزنجیری، یعنی تکیه و ویژگی های عمده آن و تحلیل مقابله ای آن در زبان های فارسی و انگلیسی است . اگر چه واحدهای زبرزنجیری و ویژگی آن ها را می توان تا حدی با علائم و نشانه های ویژه ای در صورت نوشتاری زبان نشان داد، با این وجود، این صورت گفتاری و در واقع بخش آوایی زبان است که از طریق آن، عناصر نوایی تولید و دریافت می شوند و در حقیقت تحقق می یابند. به همین جهت ، در فصل اول رساله حاضر، نخست به توصیف و بررسی برخی مفاهیم آوایی زبان که به نحوی با مطالعه واحدهای زبرزنجیری مرتبط بوده و آشنایی با آنان ضروری می نماید، پرداخته می شود. سپس ، به دلیل ارتباطی که عناصر نوایی با یکدیگر دارند، مجموعه عناصر نوایی زبان مورد توصیف و بررسی قرار می گیرد و در قسمت دوم همین فصل، تکیه، به عنوان موضوع مورد مطالعه این رساله، به طور مفصل و گسترده تری بررسی می گردد. آن گاه در فصل سوم و چهارم، تکیه و ویژگی های عمده آن به ترتیب در زبان های فارسی و انگلیسی مورد مطالعه قرار می گیرد. در فصل پنجم، که در برگیرنده موضوع اصلی رساله حاضر است ، به تحلیل مقابله ای تکیه در دو زبان فارسی و انگلیسی پرداخته می شود و در فصل ششم، بررسی نتایج کاربردی و ملاحظات نظری حاصل از تحلیل انجام گرفته، ارائه می گردد.