به منظور مقایسه اثر سطوح مختلف پروتئین در جیره های غذایی بره های نر درحال رشد و شناخت بهترین سطح آن باتوجه به بازده، افزایش وزن، سرعت رشد و قابلیت هضم و تعادل ازتی آزمایش زیر با استفاده از 20 راس برهء نر نژاد بلوچی، دریک طرح کاملا" تصادفی با روش تجزیه کوواریانس ، طرح ریزی گردید و در ایستگاه دامپروری دانشکده کشاورزی دانشگاه مشهد به مرحلهء اجرا درآمد. جیره های مورد استفاده در این آزمایش شامل : -1 جیره استاندارد (مقدار پروتئین آن معادل توصیه nrc) . -2 جیره حاوی 10 درصد پروتئین بیشتر از استاندارد . -3 جیره حاوی 10 درصد پروتئین کمتراز استاندارد. -4 جیره حاوی 20 درصد پروتئین کمتر از استاندارد. -5 جیره حاوی 30 درصد پروتئین کمتر از استاندارد. مدت اجرای این آزمایش 12 هفته (84 روز) بود و در طی این مدت میزان مادهء خشک مصرفی پروتئین مصرفی، قابلیت هضم پروتئین، الیاف خام، ماده آلی، بازده خوراک ، بازده پروتئین، رشد، تعیین گردید و نتایج زیر بدست آمد:-1 سطوح مختلف پروتئین به کنسانتره مصرفی اثر معنی داری نداشته ولیکن درکاه مصرفی این اثر معنی دار است . بطوریکه در جیره 10 درصد پروتئین بیشتر از استاندارد بالاترین میزان کاه مصرفی و در جیرهء 30 درصد پروتئین کمتر از استاندارد کمترین مقدار کاه مصرفی مشاهده می شود. میزان کل ماده خشک مصرفی در جیره 10 درصد پروتئین بیشتر از استاندارد اختلاف معنی داری با جیره حفای 30 درصد پروتئین کمتر از استاندارد نشان می دهد. -2 سطوح مختلف پروتئین بر روی قابلیت هضم مادهء خشک الیاف خام و مادهء آلی و همچنین قابلیت هضم ظاهری و حقیقی پروتئین در جیره 10 درصد بیشتر از استاندارد بطور معنی داری بیشتر از جیره 30 درصد کمتر از استاندارد است . -3 اثر سطوح مختلف پروتئین بر روی افزایش وزن حیوان، اثر معنی داری داشته بطوریکه جیره حاوی 10 درصد پروتئین بیشتر از استاندارد و استاندارد با جیره های حاوی پروتئین کمتراز استاندارد تفاوت معنی داری دارد. تعادل ازتی در جیره های 10 درصد بیشتر از استاندارد با جیره های 30 درصد کمتر از استاندارد تفاوت معنی داری دارد. انرژی قابل متابولیسم دریافتی در جیره های مختلف ، تفاوت معنی داری را نشان نمی دهند زیرا میزان انرژی متابولیسمی در جیره های بکار گرفته شده یکسان درنظر گرفته شده بودند . -4 سطوح مختلف پروتئین در بازده خوراک مصرفی، اثر معنی داری نداشته و اختلاف بین میانگین تیمارهای مختلف بی معنی می باشد ولیکن بازده پروتئینی در جیره های حاوی 10 درصد پروتئین بیشتر از استاندارد 10 درصد کمتر از استاندارد و 20 درصد کمتر از استاندارد دارای تفاوت معنی داری نمی باشد ازطرفی میانگین بازده پروتئینی در جیره های زیرحد استاندارد (10 درصد، 20 درصد، 30 درصد کمتر از استاندارد) اختلاف معنی داری ندارند و جیره های استاندارد و 10 درصد بالاتر از استاندارد بیشترین بازده پروتئینی را داشته اند.

به منظور بررسی اثر فاکتورهای شیمیایی آب بر عملکرد تولیدی جوجه های گوشتی پس از بررسی بر روی منابع آبی موجود و دسته بندی اطلاعات حاصله آزمایشی طراحی و اجرا گردید. این آزمایش با استفاده از 400 قطعه جوجه گوشتی یکروزه آرین در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار انجام گرفت.