نشان داد که تاخیر در کاشت به سبب گرمتر شدن هوا باعث افزایش درصد و ضریب یکنواختی سبز شدن و همچنین کاهش مدت زمان 50 درصد سبز شدن گردید. از طرفی کلیه شاخص های سبزشدن در هر دو رقم و هر سه تاریخ کاشت بواسطه پرایمینگ بذر بهبود یافت. در تاریخ کاشت اول پرایمینگ با سولفات روی و هیدروپرایمینگ به ترتیب سبب کاهش 7/34 و 9/25 درصدی مدت زمان 50 درصد جوانه زنی در رقم hayola401 و کاهش 4/30 و 34/16 درصدی برای رقم rgs003 گردید. همچنین تاخیر در کاشت، بجز در مورد درصد پروتئین دانه، سبب کاهش کلیه صفات مربوط به اجزای عملکرد، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و روغن شد. با تاخیر در کاشت درصد روغن دانه کاهش یافت ولی درصد پروتئین دانه افزایش نشان داد. پرایم کردن توانست بیشتر صفات اندازه گیری شده، از جمله نسبت روغن به پروتئین دانه را در تمامی تاریخ های کشت افزایش دهد. در این تحقیق پرایم کردن با محلول سولفات روی و آب به طور متوسط تعداد خورجین در بوته را به ترتیب 1/16 و 5/10 درصد نسبت به تیمار عدم پرایم افزایش داد. بیشترین تعداد دانه در خورجین در تاریخ کاشت اول از طریق پرایم کردن بذور رقم hayola401 با آب و محلول سولفات روی بدست آمد. پرایم کردن در تاریخ کاشت سوم به ویژه با آب سبب افزایش 56 درصدی عملکرد روغن رقم rgs003 نسبت به تیمار عدم پرایم آن گردید. همچنین پرایم کردن با سولفات روی و آب به ترتیب باعث افزایش 04/5 و 7/3 درصدی شاخص برداشت نسبت به تیمار عدم پرایم شد.