این پایان¬نامه به معرفی شیوه¬های گوهر تراشی از دوران قاجار تا کنون می¬پردازد. گوهر تراشی مفهومی عام در نظر گرفته شده است، که بر اساس آن اغلب ویژگی¬های گوهرها جستجو شده است. ویژگی¬هایی همچون: کانی شناسی، شیوه، فنون و ابزار شناسی تراش گوهرها، کاربردها و توانمندی¬های اقتصادی و تجاری آن¬ها. رویکرد پژوهشی این تحقیق با نگاه به توانمندی¬های تراش سنگ¬های قیمتی ایران در دوران قاجار و معاصر صورت گرفته و از دریچه مقایسه به آن¬ها نظر می¬شود. نتایج حاصله چنین خلاصه می¬شود که: اصلی ترین شکل تراش در دوره¬های قاجار و معاصر، تراش ساده است و مهمترین آنها دامله یا کابوشن تشخیص داده شد. پیشرفت تکنولوژی و گذر زمان، بنیاد و اساس گوهرتراشی را چندان دچار تحول نکرده است. مهمترین کاربرد گوهرها همچنان زینت و زیبایی است. و این رشته توان اشتغالزایی بالایی دارد.