به باور بسیاری از محققان و منتقدان ادوارد سعید با نگارش کتاب « شرق شناسی» مطالعات پسا استعمارگرایی را رقم زد. در نگاه سعید، شرق شناسی نگرش و روش بررسی فرآیندها، تجارب و تاثیرات استعمار اروپاییان و واکنش متقابل به آن است. تقابل دوگانه از تاثیرات چنین نگرشی است. هدف این مطالعات نگاهی نوو اصلاح یافته علمی و آکادمیک به گذشته کشورهای استعمارگر خصوصاً دول اروپایی است تا گذشته این کشورها را به آنان یادآور گردد. بنابراین ما با تفاسیر و خوانش های جدید از مطالعات شرق شناسی مواجه هستیم . یکی از مفاهیم کلیدی مطالعات پسااستعماری تقابل دوگانه خودانگاری(self) و دیگرانگاری(other) می باشد که اولی به غربی ها و دومی به غیر غربی ها اشاره دارد. رابطه این دو رابطه اربابی-برده ای است که با رسم خط جغرافیایی فرضی و قراردادی-نه حقیقی- جهان را به دو قطب نابرابر شرق و غرب تقسیم می کند و به خود اجازه می دهد آن را آنطور که خود می خواهد؛ تعریف، بازسازی و ارائه دهد.از این رهگذر، تجسم شرق در آثار غربی با یک دسته از پیش فرض ها و رفتارهای قالبی عجین گردیده است. از سویی جورج اورول نویسنده ای غربی با ریشه های استعماری از نگاه اروپاییان به شرقیان می نگرد. در آثار او شاهد دوگانگی شخصیتی هستیم؛ به عبارت دیگر شخصیت ها یا راویان داستان، استعمار را محکوم می کنند اما نظر چندان مساعدی هم به مردم بومی ندارند. در این تحقیق، این نگاه دوگانه در رمان «روزهای برمه» و داستان کوتاه «شکار فیل» بررسی شده است تا مشخص گردد که این دو اثر از تقابل دوگانه "خود" و "دیگری" متابعت می کنند یا خیر؟