شیوه کنونی سنتی آموزش فیزیک، نتوانسته است وظیفه خطیر یادگیری و آموزش برای عموم دانش آموزان را به نحو مطلوب انجام دهد، پس بهره گیری از روشهای فعال تدریس به منظور نزدیکتر کردن علم فیزیک به محیط طبیعی زندگی دانش آموزان و عینی تر کردن علم فیزیک و تحقق یادگیری مفهومی و معنادار و کمک به ساخت طرحواره های دانشی صحیح در ساختار ذهنی دانش آموزان الزامی است. بنابراین استفاده از آزمایشگاه و وسایل آزمایشگاهی در تدریس علم فیزیک ضرورت دارد. اما با توجه به در دسترس و کافی نبودن امکانات آزمایشگاهی مدارس و نیز غیر ملموس بودن این وسایل در صحنه زندگی روزمره دانش آموزان، استفاده از دست سازه های ساخته شده با وسایل و ابزارهای ساده پیشنهاد می گردد. در این تحقیق تأثیر استفاده از دست سازه ها بر یادگیری دانش آموزان پایه اول متوسطه در مبحث شکست نور بررسی شده است. شیوه تحقیق از نوع شبه آزمایشی به روش طرح چهار گروهی سولومون می باشد و جامعه آماری آن کلیه دانش آموزان دختر پایه اول متوسطه شهرستان دهگلان و حومه آن به تعداد 527 نفر است. نمونه آماری شامل چهار گروه است که مجموعاً 97 نفر هستند. انتخاب مدارس از میان دبیرستانهای دخترانه شهرستان و نیز انتخاب گروهها و اختصاص آنها به گروههای آزمایش و گواه در طرح سولومون، به روش تصادفی ساده است. در گروههای آزمایش تدریس همراه با استفاده از دست سازه ها است. ابزار جمع آوری داده پیش آزمون و پس آزمون هر کدام شامل 18سوال محقق ساخته است که روایی و پایایی آنها در حد مطلوبی سنجیده شد. نتایج حاصل از تحلیلهای آماری، در سطح% 5 (05/0 > p ) تفاوت معنی داری را بین گروههای گواه و آزمایش در زمینه های یادگیری و کاربرد نشان داده است، که نشان دهنده موثرتر بودن استفاده از دست سازه ها در یادگیری و سطح کاربرد در مبحث شکست نور نسبت به روش سنتی است.

چکیده در این کار ، یک سناریوی جهان شامه ای را بررسی می کنیم که در آن معادلات میدان اینشتین با استفاده از مکانیزم مدل استاندارد بدست می آیند . نشان می دهیم که در این مدلها ثابت چهاربعدی لورنتس در بخش گرانشی به علت سرعت انتشار بیشتر از سرعت نور شکسته می شود . میدانهای پیمانه ای این تغییر سرعت نور در امتداد بعد اضافی را احساس نمی کنند . اهمیت این مدلها این است که حتی اثرات خیلی کوچک شکست تقارن لورنتس با آزمایشهای امواج گرانشی آزمایش می شوند . بنابراین ، این احتمال وجود دارد که آزمایشهای امواج گرانشی در آینده ممکن است وجود ابعاد اضافه را کشف کنند . که اگر پیدا شود ، چنین شواهدی می تواند به شدت روی پیشرفتهای آینده در فیزیک ذرات ، کیهانشناسی و اختر فیزیک اثر بگذارد .

پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر روش تدریس مدل سازی بر پیشرفت تحصیلی و درک مفهومی، حل مسئله و اصلاح کج فهمی های دانش آموزان پایه دوم دبیرستان از مبحث دینامیک در مقایسه با روش تدریس سنتی انجام شده است. برای بررسی سه فرضیه اول از روش تحقیق آزمایشی به روش چهار گروهی سولومن و برای تحقیق فرضیه چهارم از طرح آزمایش کلاسیک استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان پایه دوم متوسطه رشته های تجربی و ریاضی پسر استان قزوین در سال تحصیلی 1393-1392 هست حجم این جامعه 2550 نفر می باشند. نمونه های در دسترس در چهار کلاس شامل دو گروه آزمایشی و دو گروه کنترل جایگزین شده اند. گروهای آزمایشی طی شش جلسه 90 دقیقه ای آموزش به روش مدل سازی را تجربه کرده اند، درحالی که گروه های کنترل با روش سنتی به فعالیت خود ادامه داده اند. ابزار گردآوری داده ها آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته و مصاحبه در زمینه مبحث دینامیک است به منظور تحلیل داده ها از شاخص های آماری توصیفی و آمار استنباطی نظیر تحلیل واریانس چند متغیر(manova) آزمون t مستقل و آزمون (خی دو) استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین آزمودنی های گروهای آزمایشی که به روش مدل سازی آموزش دیده اند و گرو های کنترل که به شیوه سنتی آموزش دیده اند در متغیرهای پیشرفت تحصیلی، درک مفهومی، عملکرد حل مسئله و اصلاح کج فهمی ها تفاوت معناداری وجود دارد، یعنی تدریس به روش مدل سازی در بهبود اهدافی نظیر پیشرفت تحصیلی، درک مفهومی، ارتقاء دانش و مهارت های موضوعی، ارتقاء عمل کرد حل مسئله و اصلاح کج فهمی های دانش آموزان از مبحث دینامیک مؤثرتر بوده است.