نام پژوهشگر: عادل عاذر
مهسا پیشدار عادل عاذر
شرایط دنیای پر تغییرکنونی به گونه ای شده است که همگان دریافته اند تنها مزیت رقابتی یک سازمان در آینده این است که مدیران آنها بیاموزند چگونه باید زودتر از رقبایشان یاد بگیرند، و این همان مفهوم چابکی است. چابکی سازمان در دنیای پر تغییر امروزی اهمیتی فزاینده دارد. بسیاری از خبرگان چنین ادعا می کنند که موفق ترین سازمان های آینده، آنهایی هستند که چابک ترند. به همین دلیل در پژوهش پیش رو سعی می شود میزان چابکی سازمان راهبران فناوری اطلاعات با استفاده از متدولوژی پرسشنامه اندازه گیری شده و همچنین مشخص گردد که آیا در رتبه بندی شورای عالی انفورماتیک به موضوع چابکی توجه می شود یا خیر. البته یکی از یافته های اصلی این پژوهش را نیز می توان حول این موضوع قرار داد که با بهبود رتبه سازمان از نظر شورای عالی انفورماتیک، سطح چابکی سازمانی بالا نمی رود و چنین به نظر می رسد که این دو موضوع مستقل از یکدیگر هستند. پس از بررسی های صورت گرفته، مشخص شد که سطح چابکی هر سه سازمان مورد نظر متوسط و بالاتر از آن است. شاید یکی از مسبب های چنین نتیجه ای را بتوان در صنعت مورد بررسی جستجو نمود. اما در هر حال هر سه سازمان در یکسری از متغیرهای مورد نظر پرسشنامه سنجش چابکی نتوانسته اند امتیازی بالاتر از حد متوسط به دست آورند که از آن جمله می توان به اجرای آموزش چندجانبه در سطح قابل توجه اشاره نمود. درمورد خود صنعت نرم افزار نیز باید گفت نرم افزار در تمام جنبه های مختلف دنیای امروز نقش اساسی دارد و همین امر نشانگر نیاز به وجود متدولوژی های مناسب برای تولید نرم افزار می باشد. متدولوژی های مهندسی چابک بتازگی در این صنعت پدید آمده و راهی متفاوت از متدولوژی های سنتی را در پیش گرفته اند. اما فاکتورهای موثر بر موفقیت آنها هنوز به درستی بررسی نشده است. به همین جهت، بر اساس ادبیات موجود، لیستی از عوامل بلقوه حیاتی از فاکتورهایی که می توانند زمینه ساز موفقیت یک پروژه چابک باشند تهیه شد و برای بیش از 100 نفر از خبرگان صنعت نرم افزار خارج از کشور که در زمینه چابکی تخصص دارند ارسال گشت تا به این وسیله و با بهره گیری از تکنیک topsis مشخص گردد که کدام یک از این دوازده عامل اهمیت بالاتری در موفقیت پروژه ها خواهند داشت. از بین تمام افراد منتخب تنها ده تن پاسخ های خود را ارسال نمودند که مبنای پژوهش بر اساس نظرات آنها قرار گرفته و منجر به این نتیجه شده است که تعهد بالای مدیریت، فاکتوری است که بیشترین تاثیر را بر موفقیت پروژه های نرم افزاری چابک می گذارد و برخوردار نبودن پروژه از ماهیت حیاتی، همان فاکتوری است که از کمترین تاثیر در این زمینه بهره مند می باشد.