نورسنجی یکی از شاخه های ستاره شناسی است که به اندازه گیری شار تابشی جرم سماوی می پردازد. با توجه به ناحی? طیفی مورد مطالعه، از ابزار گوناگونی برای نورسنجی استفاده می شود. "چشم" به عنوان قدیمی ترین وسیله نورسنجی، مدتها تنها راه کسب اطلاع از آسمان بود. با پیشرفت علم آشکارسازهای دیگری به کمک چشم آمدند. ستاره شناسی به کمک این ابزار جدید توانست گامهای بلندی در راه شناخت جهان و کیهان بردارد. قدیمی ترین ابزار نورسنجی، پس از چشم انسان، صفحات عکاسی است. به دنبال آن لامپ pmt و سپس ccdساخته شد. در این پایان نامه ابتدا به شرح این سیر تاریخی و سپس آشنائی با این ابزار جدید پرداخته می شود. پس از آشنائی با اصول نورسنجی، ساخت یک نورسنج با آی سی آشکارساز tsl230 شرح داده می شود. این آشکارساز به همراه مدار میکروکنترلر به رایانه متصل است و خروجی آن بطور همزمان، و با کمک نرم افزار برنامه نویسی labview، بر روی صفحه نمایش دیده می شود. نورسنج ساخته شده، با استفاده از کلاهک مجهز به فیلتر موجود در رصدخانه ابوریحان بیرونی، در پشت تلسکوپ 51 سانتیمتری نصب و مورد آزمایش قرار گرفت. دقت و حساسیت دستگاه ساخته شده، از طریق اندازه گیری آزمایشی قدر ستاره hip7097 و محاسبه افت و خیزهای اندازه گیری شده با افت و خیزهای مربوط به نورسنج pmt بررسی گردیده است.