هدف و عامل اصلی آغاز کننده این پژوهش، بررسی تأثیر خصوصی سازی بر توسعه بورس اوراق بهادار تهران است. خصوصی سازی فرآیندی اجرائی، مالی و حقوقی است که دولتها در بسیاری از کشورها برای انجام اصلاحات در اقتصاد و نظام اداری کشور به اجرا در می آورند. طبق ادبیات خصوصی سازی، هدف خصوصی سازی در سه حوزه مالی، اقتصادی و اجتماعی- سیاسی شامل افزایش کارائی بنگاه ها، توزیع مناسب درآمد، کوچک سازی دولت، توانمند سازی بخش خصوصی، گسترش بازار سرمایه، افزایش رقابت و تامین منافع مصرف کنندگان و ... از طریق واگذاری مالکیت و مدیریت بنگاه های اقتصادی دولتی به بخش غیر دولتی است. جامعه آماری این پژوهش بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1379 تا 1387 است و با توجه به اینکه وضعیت کلی بورس مورد توجه است، نیازی به نمونه گیری نمی باشد. به منظور بررسی تاثیر خصوصی سازی بر توسعه بازار سهام، با توجه به شاخصهای در نظر گرفته شده با استفاده از آزمون پرون به بررسی نقاط شکست ساختاری احتمالی در 9 تاریخ، با توجه به روند خصوصی سازی پرداخته شد. نتایج حاصل از آزمون فرضی پژوهش نشان می دهد خصوصی سازی تاثیری بر توسعه بازار سهام ندارد. در واقع خصوصی سازی باعث توسعه بازار سهام نشده است که دلیل این امر را می توان در سیاستهای نامناسب اتخاذ شده در برنامه های خصوصی سازی ایران جستجو کرد.