یکی از دلایل بروز ازدحام عدم هماهنگی و تناسب بین نرخ ارسال بسته ها در فرستنده و منابع شبکه می باشد. بروز ازدحام در شبکه باعث افزایش طول صف در گره های میانی و در نتیجه افزایش اتلاف بسته ها و تاخیر انتها به انتها و کاهش بهره وری شبکه می گردد. برای کنترل ازدحام، یا باید نرخ ارسال فرستنده ها کم شود(کنترل ترافیک) و یا باید منابع دردسترس بیشتر شود(کنترل منبع). در این رساله سعی شده است یک ساختار کنترل منبع چندگانه ارائه شود که بتواند در گره های دچار ازدحام، منابع بیشتری را فراهم کند. در شبکه های حسگر منابع زیادی وجود دارد که در شرایط مختلف می توان نسبت به افزایش و یا کاهش آنها تصمیم گیری کرد. نکته حائز اهمیت، بررسی تاثیر متقابل منابع روی یکدیگر است. منابع از یکدیگر مستقل نیستند و افزایش یک منبع می تواند باعث افزایش یک منبع و یا کاهش یک منبع دیگر شود. پروتکل پیشنهادی از دو بخش اصلی کنترل ترافیک و کنترل منبع تشکیل شده است. در بخش کنترل ترافیک سعی شده است مکانیزمی برای کاهش ازدحام براساس کنترل نرخ ارسال فرستنده ارائه شود و در بخش کنترل منبع دو قسمت - کنترل منبع بین گرهی و -کنترل منبع درون گرهی وجود دارند. کنترل منبع بین گرهی مابین گره های میانی انجام می شود تا به هر گره منابع آزاد مناسبی برای هدایت بسته ها و گذر از منطقه ازدحام اعطا کند. هر گره قابلیت افزایش یا کاهش برد رادیویی خود و تعیین تعداد مسیرهای انتخابی برای هدایت بسته ها به سینک را دارد. کنترل منبع درون گرهی با استفاده از یک روش مبتنی بر بازیهای تکاملی انجام می شود. این روش در داخل هر گره اجرا می شود و هدف آن ارائه کیفیت سرویس متناسب با اولویت ترافیک هاست. با ترکیب مناسب دو بخش کنترل ترافیک و کنترل منبع، می توان ازدحام را در شبکه به طور مناسبی کنترل کرد. نتایج شبیه سازیها نشان می دهد که ترکیب مناسب این دو تکنیک کنترل ترافیک و کنترل منبع می تواند منجر به ارائه پروتکل کنترل ازدجام جامع تر و بهتری شود