با شتاب روزافزون علم و آگاهی در دنیای امروز شرکتها به منظور تطابق با شرایط متغیرمحیطی مجبور به استفاده از تکنولوژی اطلاعات می باشند و سرمایه گذاری در این تکنولوژی به سرعت در حال افزایش است. سنجش اثرات این گونه سرمایه گذاریها در بازده و کارائی شرکتها تاکنون در تحقیقات بسیاری بررسی گردیدهاست که نتایج یکسانی نیز بدست نداده اند. در این تحقیق به منظور سنجش اثرات سرمایه گذاری در تکنولوژی اطلاعات بر کارائی شرکتهای حاضر در بورس اوراق بهادار تهران از مدلهای قطعی و فازی تحلیل پوششی داده ها استفاده شده است. نتایج اجرای مدلهای کلاسیک ccrو bcc و همچنین مدلهای فازی این تکنینک مبین این است که مدلهای تحلیل پوششی داده ها مدلهای مناسبی برای رتبه بندی و ارزیابی کارائی واحدهای تصمیمگیری هستندو همچنین مدل ccr نسبت به مدلbcc از نظر تکنیکی کاراتر بوده و همچنین بین نتایج رتبه بندی مدلهای قطعی و فازی استفاده شده در این تحقیق تفاوت معنی داری وجود ندارد. واژه های کلیدی: اندازه گیری کارائی، مدلهای کلاسیک تحلیل پوششی داده ها، متد فازی تحلیل پوششی داده ها، سرمایه گذاری در تکنولوژی اطلاعات.