اصبغ بن نباته به عنوان کسی که روایات زیادی از وی در منابع شیعی وسنی نقل شده، یکی از افرادی است که سید حسین مدرسی به نقل ازبرخی نویسندگان متأخر، احتمال صاحب کتاب بودن او را مطرح و فهرستی از روایات وی را ارائه می دهد. این پژوهش که بر پایه‎ی این احتمال شکل گرفته است، در آغاز بعد از مقدمه‎ای در مورد بازسازی کتاب به شرح حال اصبغ بن نباته - به عنوان یکی از یاران و اصحاب خاص امام علی – علیه السلام- که احادیث زیادی از ایشان در فضائل، خطب و سیره نقل می‎کند- از دیدگاه دانشمندان رجال شیعه واهل سنت می پردازد و بعد از گردآوری 268روایت منقول از وی که تعداد آن‎ها با در نظر گرفتن احادیث مشابه به 364 حدیث می رسد و دسته بندی موضوعی این روایات، تحلیلی از هر دسته از این روایات ارائه می‎کند. بخش پایانی این پژوهش به شرح حال مختصر تمامی راویان اصبغ مربوط می‎شود تا از رهگذر آن بتوان به ارزش‎گذاری نسبی روایات اصبغ دست یافت. حاصل آن که اگرچه فرض صاحب کتاب بودن اصبغ با در نظر گرفتن برخی راهکارهای ارائه شده در این زمینه به اثبات نمی‎رسد، اما انجام این کار ضمن آشنا ساختن ما با شخصیت ونوع سخنان منقول از اصبغ، گرایش فکری ومذهبی وی وافرادی که به نقل حدیث از او می‎پرداختند، راه را برای انجام پژوهش هایی از این دست باز می‎کند.

نسخه های خطی به عنوان منابع اصلی و مهم برای پژوهش درباره علوم انسانی به ویژه تاریخ ،ادبیات ،علوم دینی ، فلسفه نجوم ودیگر دانشها ،اهمیت ویژه ای دارند و حفظ و مرمت این آثار قدیمی از اهمیت شایانی برخوردار است. این تحقیق به تصحیح نسخه ای خطی با نام صفوه التفاسیر نوشته محقق کبیر و مفسر شهیر مرحوم سیدعبدالله شبر از اعلام قرن سیزدهم هجری پرداخته است. چراکه تفسیر وجیز و وسیط علامه شبر به چاپ رسیده و در دسترس است و تفسیر کبیر حلقه گمشده تفاسیر سه گانه ایشان است که هنوز چاپ نشده. در این تحقیق برای رصانت و سهولت در امر تصحیح تفاسیر دیگر مولف با نامهای تفسیر الوجیز و الجوهر الثمین نیز مورد توجه گرفته است. افزون براینکه در قسمت نقد متن به دلیل تک نسخه بودن اثر از شیوه قیاسی برای تصحیح و نقد استفاده شده است.