روشهای مختلفی برای طراحی در کنار ثروت های باقی مانده از سنت معماری وجود دارد. از مواردی که می تواند بهانه ای برای مطالعه و پژوهش قرار گیرد، آزمون این روشها به منظور آشنایی بیشتر با قابلیات و خصوصیات معماری می باشد. با وجود فاصله زیاد بین معماری آکادمیک ایران با معماری سنتی ما، بررسی این روش ها می تواند کمک شایانی به آشنایی جامعه آکادمیک معماری با ارزش های معماری سنتی داشته باشد. در این مجال با پویشی در یکی از روشهای طراحی به آزمون آن در وادی طراحی معماری پرداخته شده است. این روش با نام روش دیدهای متوالی، به کرات دستمایه مطالعه و طراحی در بافت های شهری و مناظر قرار گرفته است. دیدهای متوالی به عنوان یک روش برای مطالعه و طراحی قابلیت هایی را به دست میدهد و در مقابل کاستی هایی هم دارد. گزارش پیش رو حاصل یادداشت نتایج و مطالعه روند طراحی بر اساس این روش می باشد. خصوصیات معنایی و تکنیک های معماری در قالب فرم و با نمادهای فیزیکی در کنار تلاش برای طراحی بر اساس ادراک انسانی از دست آورد های این پویش است که در قالب گزارش یک تجربه طراحی ارائه می آید. این روش معنا و تکنیک ساخت را همزمان طراحی میکند و به این منظور طراحی براساس مراحل ادراک صورت می پذیرد. گزارش حاضر، بیانی از طراحی به این روش است.

چکیده معماری به عنوان منظومه ای به هم پیوسته، همواره با بازآفرینی الگوهای کیفی و کمی در مناسبات مکانی و زمانی مختلف، صورت های متفاوتی را به خود می گیرد. یافتن سرمنشاء این الگوها می تواند در به کارگیری و خلق صور گوناگون آن ها نقش بسزایی ایفا نماید. بنابراین به شناخت زیر نقش هایی مفهومی نیازمندیم که با رجوع به آن ها بتوان محتوا و معانی نهفته درالگوهای کمی را استخراج نموده، جانمایه هر یک را با صورتی نو در معماری امروز به کار بست. این الگوهای مفهومی در حقیقت همان قواعد ثابت و کهن الگوهایی هستند که در نظام آفرینش عالم حضوری حقیقی داشته و هردم در نقشی بدیع ظهور می یابند. پژوهش حاضر در پی رجوع به نقوشی ازلی است که معماری ایرانی-اسلامی از آن برخاسته است. در این راستا با تکیه بر نظام هستی و اصول معماری سنتی به بررسی سه کهن الگوی، رمز جهات چهارگانه، حیات مرکز و راستای آسمان پرداخته و کهن الگویی با عنوان چهارگانه ی وحدت بخش را معرفی نموده، آن را رمز وحدت سه الگوی پیشین قلمداد می نمائیم. باتکیه بر این چهار الگوی مفهومی به دنبال ریشه یابی الگوهای موثر در بازآفرینی مکان سکونت انسان یعنی معماری خانه رفته و در این راستا الگوی زنده دیگری را در کنار الگوی خانه های حیاط مرکزی معماری ایران با عنوان خانه های چهارصفه قابل تأمل دانسته و آن را یکی از مصادیق بارز و کامل تجلی کهن الگوی چهارگانه در خانه معرفی می نمائیم. آن چه پیش روست با رویکردی معناگرایانه به الگوهای معماری در پی قرائت کهن الگوهایی است که سرمایه و دست مایه ی طراحی خانه های امروزین قرار گرفته و مقدمه ای باشد برای رهایی این معماری از آشفتگی کنونی.

نتایج تحقیق نشان داد که آب انبارها از نظر ؛ احتماعی ؛ ، ؛ اقتصادی ؛ و ؛ فنی زیست محیطی ؛ در شرایط پایداری قرار دارند و وجود آنان با فرهنگ خاصی در منطقه همراه است . بی شک از مهمترین عوامل توسعه پایدار دسترسی به منابع سرشار آب می باشد . این پژوهش برای دستیابی به منابع آب پایدار پیشنهاد می کند : به شیوه های بومی نگهداشت آب برای حل مشکل کم آبی مردم و دستیابی پایداری به این مایع حیاتی توجه شود : برای احیا ، بهینه سازی ، مرمت و نگهداری آب انبارها به شیوه ای که باعث افزایش کیفیت آب شود تلاش گردد : از آلودگی های محیطی حوزه آبخیرآب انبارها جلوگیری شود : دستورالعملهای فنی در مورد آب انبار با استفاده از دیگر تجارب نواحی مختلف کشور برای تجهیز کردن آب انبارها در نواحی که از این سیستم ها بهره می برند ، تهیه گردد .