به منظور بررسی اثر اسیدهای فولویک و هیومیک بر روی شاخص های کمی و کیفی گل لیلیوم رقم بریندیسی، آزمایشی با استفاده از دو نوع کود و دو نوع روش( خیساندن و محلولپاشی) و سه سطح غلظت(صفر ، 5/0 و 1 ) به ترتیب روش درصد و در هزار، در بستر کشت پرلیت به صورت طرح فاکتوریل در قالب کاملا تصادفی در شرایط گلخانه ای در بهار 1390 به مرحله اجرا در آمد. نتایج این تحقیق بر روی صفات آزمایشگاهی نشان داد که بیشترین میزان آنزیم آلفا آمیلاز و قندهای محلول مربوط به تیمار خیساندن در هیومیک اسید با غلظت 5/0 درصد است. بیشترین میزان آنتوسیانین در تیمار محلولپاشی فولویک اسید با غلظت 5/0 در هزار بدست آمد. تاثیر تیمار های آزمایش بر غلظت عناصر آهن و روی در گیاه معنی دار شد و در این رابطه تیمار اسید فولویک اثر بخش تر بود. همچنین اثر تیمار های آزمایش بر روی صفات ظاهری از قبیل کلروفیل برگ، طول و قطر ساقه، طول غنچه و قطر گل نیز از لحاظ آماری معنی دار شد. در کلیه صفات ظاهری روش محلول پاشی نسبت به روش خیساندن موثر تر بود.

آنالیز پسماندهای جامد شهری در کشور ما نشان می دهد، بخش عمده ترکیب پسماند شهری از مواد آلی فسادپذیر تشکیل شده است. بر همین اساس، تبدیل مواد آلی موجود در پسماند به کمپوست در اولویت برنامه های مدیریت مواد زائد جامد قرار می گیرد. هدف از تحقیق حاضر، نخست تعیین روند تغییرات شاخص های کیفی کمپوست حاصل از پسماند جامد شهری در طی فرآیند تولید در مجتمع پردازش آرادکوه تهران و شرکت بازیافت مواد و تولید کود آلی کرمانشاه و مقایسه کیفیت کمپوست تولید شده نهایی با استانداردهای ایران، استاندارد who و نظریه gotass و در نهایت، بررسی ارتباط شاخص های کیفی کمپوست با پارامترهای رنگ در استاندارد cielab می باشد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که در طی دوره نود روزه کمپوست سازی، روند تغییرات شاخص های کیفی کمپوست دو شهر به غیر از روند تغییرات دما، مشابه یکدیگر بودند. در مقایسه شاخص های کیفی کمپوست نهایی با استاندارد ایران، نتایج حاکی از آن بود که کمپوست هر دو شهر از لحاظ ازت، پتاسیم، جوانه زنی، ph و ec در محدوده کمپوست درجه یک و از نظر ماده آلی کمپوست هر دو شهر در محدوده کمپوست درجه دو قرار گرفت. به علاوه ملاحظه گردید که دو شاخص نسبت c/n و درصد فسفر در هر دو شهر مورد مطالعه در محدوده کمپوست درجه دو قرار می گیرند. در مقایسه ی شاخص های بررسی شده با استانداردهای who و نظریه gotass مشاهده شد که تمام شاخص های اندازه گیری شده کمپوست دو شهر در محدوده قابل قبول و استاندارد قرار دارند. در نتیجه گیری کلی می توان گفت اکثر شاخص های بررسی شده در کمپوست دو شهر در محدوده قابل قبولی قرار داشتند و تنها شاخص های درصد ماده آلی، درصد فسفر و نسبت c/n اندکی کمتر از حد مطلوب بودند. همچنین نتایج نشان داد پارامترهای رنگ cielab دارای قابلیت اعتماد بالایی به منظور ارزیابی کیفیت کمپوست پسماندهای جامد شهری در کشور می باشند که بر خلاف سایر روشهای مرسوم ارزیابی کیفیت کمپوست که اکثراً بر پایه آنالیزهای آزمایشگاهی استوارند و از اینرو بسیار زمان بر، پرهزینه و نیازمند آزمایشگاه های مجهز و افراد متخصص هستند روشی ساده و ارزان می باشد.

چکیده ندارد.

ساختمان خاک در حاصلخیزی آن اهمیت بسزائی دارد . زیرا رژیم رطوبتی، حرارتی و تهویه ای خاک را شدیدا تحت تاثیر قرار میدهد. موادآلی از مهمترین ترکیبات اصلاح کننده ساختمان خاک می باشند. مقدار مواد آلی در خاکهای مناطق خشک بعلت بازگشت ناچیز بقایای گیاهی به خاک و سرعت زیاد تجزیه مواد آلی بسیار کم می باشد. یکی از راههای تامین مواد آلی خاک افزودن برخی مواد آلی مصنوعی (پلی اکریل آمید و پلی ساکارید) و طبیعی (سریش) به خاک میباشد. تاثیر مواد مذکور بر نفوذپذیری اندازه خاکدانه ها، ظرفیت نگهداری رطوبت ، تهویه، درصد جوانه زنی و عملکرد یونجه درسه نمونه خاک به نامهای (gypsic calciorthid) a ,(fluventic camborthid) c,b, و در غلظت های 0، 100، 200، 600، 900 قسمت در میلیون (مربوط به پلی ساکارید و پلی آکریل آمید) و سریش در غلظت های 0، 05ˆ0،10ˆ0، 15ˆ0 و 1 درصد وزن خاک خشک مورد آزمایش قرارگرفت . در آزمایش فوق از طرح فاکتوریل و بلوکهای کامل تصادفی (در سطح 5 و 1 درصد) استفاده بعمل آمد. باافزایش مقادیر کم پلی آکریل آمید و پلی ساکارید هدایت آبی اشباع افزایش یافت و سپس در مقادیرزیادتر پلی اکریل آمید و پلی ساکارید هدایت آبی کاهش پیداکرد. بیشترین افزایش در هدایت آبی در خاکهای مذکور با 200 قسمت در میلیون پلی آکریل آمیدحاصل گردید و در تیمار پلی ساکارید برای خاکهای a و b با 200 و برای خاک c با 600 قسمت در میلیون حاصل گردید،ولی افزایش غلظت سریش در سه نمونه خاک مذکور باعث افزایش هدایت آبی نسبت به شاهد گردید، بیشترین کاهش در زمان نفوذبرای خاکهای مذکور با مصرف یک درصد سریش حاصل گردید (در سطح یک درصد) . باافزایش غلظت پلی اکریل آمید، پلی ساکارید و سریش درخاک میانگین وزنی - قطر خاکدانه هاهم افزایش یافت ولی افزایش میانگین وزنی - قطر تیمار پلی اکریل آمید و سریش بیشتراز پلی ساکارید بود. افزایش غلظت پلی اکریل آمید، پلی ساکارید و سریش به خاک ظرفیت نگهداری رطوبت در خاک را در پتانسیل های ماتریک مختلف بویژه در ظرفیت زراعی بالا برد (در سطح 1)اثر پلی اکریل آمید و پلی ساکارید و سریش بر تهویه خاک در سه نمونه خاک و چهار پتانسیل ماتریک 0،-10،-50،-100 سانتی متر نشان داد که با کاهش پتانسیل ماتریک مقدار آب در خاک کاهش یافته و در نتیجه سرعت پخشیدگی اکسیژن نسبت به شاهد افزایش بیشتری نشان داد. پلی اکریل آمید و پلی ساکارید در غلظتهای 0،200،600،900 قسمت در میلیون باعث افزایش درصد بذرهای سبز شده یونجه نسبت به شاهد گردید(در سطح 5)، بیشترین تعداد جوانه های سبز شده در تیمار پلی اکریل آمید درهرسه خاک مربوط به تیمار 200 قسمت در میلیون و در تیمار پلی ساکارید درخاکهای a و b با 200 قسمت در میلیون و در تیمار پلی ساکارید در خاکهای a و b با 200 و درخاک c با 600 قسمت درمیلیون حاصل گردید. همچنین افزایش عملکرد یونجه در هرسه تیمار مربوطه نسبت به شاهد (درسطح 1) معنی دار بوده است . ضمنا در تمام آزمایشات معادلات رگرسیون نشان داد که شدت اثر پلی مرها و سریش درهرسه خاک مذکور به ترتیب c>a>b میباشد. از آزمایشات فوق نتیجه می گیریم که مواد آلی مذکور سبب بهبود دانه بندی و ساختمان خاک می گردد ولی اثرشان در خاکهای مختلف متفاوت می باشد، که مربوط به خصوصیات فیزیکی و شیمیائی خاک از قبیل بافت ، مقدار ماده آلی، میزان املاح محلول، نوع کانی رسی دارد.