دراین کار، ترکیبی از یک راکتور بستر ثابت با غشای نفوذ پذیر هیدروژن با یک راکتور دوغابی با غشاهای نفوذ پذیر هیدروژن و آب برای سنتز فیشر-تروپش پیشنهاد داده شده است. در راکتور اول که یک راکتور بستر ثابت با غشای نفوذپذیر هیدروژن می باشد, گاز سنتز بطور جزئی به هیدروکربنها تبدیل می شود. در راکتور دوم که یک راکتور دوغابی با دو غشای مختلف می باشد, از گرمای واکنش برای پیش گرم کردن خوراک در راکتور اول استفاده می شود. یک مدل تک بعدی ناهمگن برای راکتور اول و یک مدل با پراکندگی محوری برای هر دو فاز مایع و گاز برای راکتور دوم استفاده می شود. علاوه بر این ،بهینه یابی راکتور دوغابی-غشایی بوسیله الگوریتم ژنتیک بررسی شده است. مقایسه پروفایلهای تولید محصولات هیدروکربنی مطلوب در راکتورهای بستر-ثابت پژوهشگاه صنعت نفت، دوغابی- غشایی و دوغابی- غشایی بهینه شده بیانگر این است که عملکرد راکتور دوغابی غشایی, در شرایط بهینه شده بهتر عمل می کند و شدت تولید گازولین به مقدار قابل ملاحظه ای 24% نسبت به راکتور پژوهشگاه و 3% نسبت به راکتور دوغابی- غشایی بهینه نشده افزایش می یابد.

در حین تولید از مخازن گاز میعانی بعلت افت فشار به زیر فشار نقطه شبنمِ سیال هیدروکربنی و تشکیل میعانات و ایجاد ممانعت در جریان گاز، در نزدیکی دهانه چاه تولید، کاهش قابل توجهی در تولید اتفاق می افتد. در این پژوهش با استفاده از نرم افزار صنعتی (computer modeling group) cmg قسمت gem مدل مناسبی از یک میدان واقعی در ایران (مخزن شماره 14 میدان سرخون) ساخته شده و پدیده انسداد میعانی شبیه سازی می گردد و سپس عملیات شیمیایی با تزریق مواد فعال کننده سطحی انجام می شود تا انسداد برطرف شده و تولید افزایش یابد. این شبیه سازی نشان می دهد که عملیات شیمیایی با مقدار اندکی مواد فعال کننده سطحی می تواند تولید را به مقدار زیادی افزایش دهد. مدل سازی pvt با استفاده از نرم افزار pvti در eclipse انجام شده که با توجه به نتایج، معادله حـالت پنگ-رابینسون بهترین صحت را در پیش بینی pvt مخزن سرخون چاه شماره 14 دارد. داده های تجربی برای میزان کردن معادله حالت پنگ-رابینسون استفاده شده و مقایسه ای بین اطلاعات محاسبه شده و اطلاعات تجربی برای سازگاری هر چه بیشتر این اطلاعات در تستهای افت فشار با جرم ثابت و تخلیه با حجم ثابت و همچنین فشار نقطه شبنم انجام شده و همگرایی قابل قبولی بین آنها بدست آمده است.

در کار حاضر، گسسته سازی و بهینه سازی راکتور سنتز فیشر-تروپش با استفاده از الگوریتم de انجام شده است. به این منظور راکتور سنتز به بیست قسمت مساوی تقسیم شد و پنج حالت مختلف dr1، dr2، dr3، dr4 و dr5 مورد مطالعه قرار گرفتند. در dr1 تنها دما بهینه شد؛ در dr2 تزریق بهینه هیدروژن مطالعه گردید؛ در dr3 حذف بهینه آب بررسی شد، در dr4 اثر دما و تزریق هیدروژن با هم بررسی شدند؛ و بالاخره در dr5 هر سه عامل دما، تزریق هیدروژن و حذف آب مورد مطالعه قرار گرفتند. در همه ی این حالتها تابع هدف میزان بازده تولید بنزین است که بایستی بیشینه شود. نتایج حاصل از بهینه سازی نشان دادند که میزان بازده تولید بنزین در همه پنج حالت نسبت به cr افزایش یافته است. میزان تولید محصول نامطلوب دی اکسید کربن نیز در تمامی حالات کاهش یافت. بنابراین، بهترین حالت از نظر تولید بیشینه بنزین و تولید کمینه دی اکسید کربن، dr5 بود.

نم زدایی گاز طبیعی یکی از عملیات بسیار مهم در صنعت پالایش گاز می باشد. روش معمول جهت نم زدایی گاز طبیعی جذب آب با استفاده از تری اتیلن گلایکول است.روش معمول در نم زدایی جذب آب توسط گلیکول ها می باشد.در این بین در حدود 95% فرآیندهای نم زدایی از تری اتیلن گلیکول استفاده می شود. هرز رفت گلیکول یکی از مشکلات عمده در واحد های نم زدایی گاز در پالایشگاه ها می باشد. علاوه برآن مصرف بالای انرژی در ریبویلر برج احیای گلیکول،آلودگی زیست محیطی ناشی از انتشار ترکیبات بیتکس و خلوص پایین گلیکول احیا شده از دیگر مشکلات فرآیند نم زدایی گاز در پالایشگاه ها می باشد. فرآیند دریزو یکی از پرکاربردترین روشها جهت افزایش خلوص گلیکول می باشد. در این پایان نامه واحد نم زدایی گاز پالایشگاه فراشبند با استفاده از نرم افزار پرومکس،که یکی از کاملترین نرم افزارها در زمینه شبیه سازی واحدهای نفت و گاز می باشد شبیه سازی شده است.همچنین جهت افزایش بهره وری عملکرد واحد نم زدایی ،حلقه دریزو به واحد موجود اضافه و از حلالهای مختلف مانند ایزو اکتان،نرمال هپتان و تولوئن به جای گاز دفع کننده استفاده شده است. بعد از انجام بررسی فنی و اقتصادی و با مقایسه نتایج حاصل با داده های موجود و نتایج حاصل از شبیه سازی با دیگر نرم افزارها ،شاهد کاهش بسیار زیاد انرژی در ریبویلر برج دفع در حدود 68% ،افزایش خلوص گلیکول بازیابی شده بالای 95/99و کاهش آلودگی زیست محیطی در حدود 80%خواهیم بود. همچنین برای سودآوری بیشتر پروژه حالت دریزو کمپلکس برای کل واحد دالان پالایشگاه طراحی و شبیه سازی شد و نتیجه 41%کاهش در کل هزینه سرمایه گذاری طرح به دست آمد.

رشد روزافزون استفاده از منابع تجدیدناپذیر فسیلی، محدودیت این منابع و مشکلات زیست محیطی ناشی از بکارگیری آنها که منجر به بوجود آمدن بحران های انرژی و محیط زیست گردیده، انسان امروزی را به اندیشیدن درباره ی منابع پاک و جدید انرژی، خصوصاً انرژی های تجدید پذیر سوق داده است. در این میان هیدروژن با توجه به ویژگیهای خاص، پتانسیل ایجاد انقلاب در صنعت حمل و نقل و سیستم تامین انرژی را دارا می باشد و پیش بینی می شود که بخش عمده ای از انرژی مورد نیاز نسلهای آتی از این ماده تأمین شود به گونه ای که صاحب نظران، عصر آتی را متعلق به هیدروژن و فناوریهای مربوط به آن می دانند. استفاده از تکنولوژی راکتورهای پلاسمایی سرد از جمله روش های نوین برای انجام واکنش های مختلف در علوم مهندسی و خصوصاً مهندسی شیمی است. اهمیت و ارزش این راکتورها مربوط به کارکرد آنها در دما و فشار محیط، ساختار بسیار ساده و میزان سرمایه گذاری پایین اجرای تکنولوژی آنهاست. در این تحقیق از تکنولوژی راکتور پلاسمای تخلیه پالسی (نانو ثانیه) با عایق دی الکتریک، برای عملیات شکست پیوسته ترکیبات هیدروکربنی در دمای محیط و فشار اتمسفری جهت تولید هیدروژن بطور موفقیت آمیز استفاده شده است. بعد از برپایی یک مجموعه آزمایشگاهی، تاثیر پارامتر های طول، جنس و نوع الکترود بیرونی، نوع خوراک و نوع گاز حامل بر پارامتر بازدهی انرژی تولید گاز و ترکیب درصد محصولات مورد بررسی قرار گرفته است. محصولات اصلی در فاز گاز شامل هیدروژن عاری از گاز منوکسید کربن (مناسب برای تولید درجا)، متان، هیدروکربن ها با 2 کربن (اتان، اتیلن و استیلن)، 3 کربن (پروپان، پروپن و غیره) و 4 کربن می باشد.

در مطالعه پیش رو یک شکل بندی جدید برای احیای کاتالیست pd/ag/?- al2o3 هیدروژناسیون استیلن به اتیلن در واحد الفین پتروشیمی جم ارائه شده است. واحد الفین پتروشیمی جم بزرگترین واحد تولید اتیلن در جهان می باشد که سالانه 1324000 تن اتیلن تولید می کند. شکل بندی مسیر های احیای قدیمی راکتور به خوبی کاتالیست های بسترهای سری راکتور را احیا نمی کرد بنابراین یک شکل بندی جدید جهت احیای بدون نقص کاتالیست های راکتور برای هر بستر به طور جداگانه مورد استفاده قرار گرفت. برای مطالعه و بررسی کامل شکل بندی جدید ، مدل ریاضی شبه همگن جهت شبیه سازی دینامیکی فرآیند احیا استفاده گردیده است. اطلاعات صنعتی نشان می دهد که شکل بندی جدید نه تنها در سوزاندن کامل کک ، بلکه مدت زمان سوختن را بطور شگفت انگیزی از 120 ساعت به 75 ساعت کاهش دهد. همچنین ، شکل بندی جدید میزان مصرف سرویس های جانبی را حدود یک سوم نسبت به مدل قدیمی کمتر می کند. مقادیر بدست آمده از شکل بندی جدید مسیر های احیای راکتور و نتایج مدل ریاضی توسعه یافته همخوانی خوبی با هم دارند. همچنین تاثیر پارامترهای مختلف عملیاتی بر روی عملیات دی کک کاتالیست بطور کامل و دقیق بررسی شده و نتایجی بسیار خوبی نیز حاصل گردیده است.

در این تحقیق، مدلی برای تماس دهنده غشایی فیبر توخالی پلی پروپیلن جهت جذب دی اکسید کربن ارائه شده است. بین جذب دی اکسید کربن در تماس دهنده غشایی فیبر توخالی با برج جذب دارای دو جریان ورودی جاذب، با استفاده از جاذب کربنات پتاسیم مقایسه ای انجام شده است. اجزاء فاز گاز و مایع ورودی به تماس دهنده غشایی مانند برج جذب واحد آمونیاک پتروشیمی شیراز می باشند. مدل سازی بر مبنای حالت خشک برای غشا (عدم ورودی جاذب به غشا) انجام شده است. مقایسه نتایج حاصل از مدل با داده های تجربی نشان داد، تطابق خوبی را بین این داده ها وجود دارد. نتایج شبیه سازی همچنین نشان داد که با استفاده از تماس دهنده غشای فیبر توخالی می توان به عملکرد بهتری جهت جذب دی اکسید کربن نسبت به برج جذب رسید. همچنین این شبیه سازی نشان داد که افزایش دبی مایع ، تعداد فیبر غشایی به کار گرفته شده و دما می تواند به جذب هر چه بیشتر دی اکسید کربن کمک کند. اما افزایش دبی گاز به علت کاهش زمان تماس گاز با غشا، باعث کاهش جذب می شود. همچنین نتایج حاصل نشان می دهد که افزایش غلظت دی اتانول آمین در افزایش جذب دی اکسید کربن تاثیری قابل توجهی نخواهد گذاشت. در این تحقیق، همچنین مقایسه ای بین حضور و عدم حضور واکنش شیمیایی جهت جذب دی اکسید کربن انجام شد و مشاهده گردید که جذب دی اکسید کربن در حضور واکنش شیمیایی بیشتر می گردد.

در هنگام برداشت از مخازن گاز میعانی، با کاهش فشار و کمتر شدن آن از فشار سیال مخزن، میعانات از فاز گاز جدا می شوند و در نواحی اطراف دهانه چاه انسداد میعانات را ایجاد می کنند که موجب کاهش بسیار شدید برداشت گاز می شود. یک روش جدید برای تحریک چاه های گاز میعانی، تغییر ترشوندگی سنگ در نواحی اطراف چاه به وسیله ترکیبات شیمیایی و در نتیجه آن افزایش نقوذپذیری نسبی گاز است. در این تحقیق از یک محرک شیمیایی جهت کاهش افت فشار ناشی از انسداد میعانات استفاده شده که ترشوندگی سنگ های بسیار آب دوست کربناتی را به گاز دوست متوسط تغییر داده و در نتیجه نفوذپذیری نسبی افزایش می یابد. محلول اصلاح کننده مورد استفاده شامل یک فعال کننده فلوئوری آنیونی و حلال بهینه شده آن است. تمامی آزمایش ها بر روی سنگ های کربناتی انجام شدند که از میدان سرخون واقع در جنوب ایران تهیه شده بودند. جهت اندازه گیری ترشوندگی سطوح سنگی صاف و مغزه ها از آزمایش های اندازه گیری زاویه تماس و آشام خود به خودی استفاده شد. همچنین امکان استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)و انرژی متفرق اشعه x، (edax) در ارزیابی میزان جذب فعال کننده بر سطوح سنگی و بازدهی جذب با موفقیت بررسی شد. به منظور بررسی تاثیر اصلاح شیمیایی بر تغییر ترشوندگی در شرایط مخازن گاز میعانی، نفوذپذیری نسبی گاز قبل و بعد از اصلاح سطح بوسیله آزمایش سیلاب زنی مغزه اندازهگیری و با یکدیگر مقایسه شدند. جهت شبیه سازی هرچه بیشتر فرآیند با شرایط مخازن گاز میعانی یک مخلوط گاز میعانی ساختگی تشکیل شد، آزمایش ها تحت دما و فشار مشابه با مخازن انجام شدند و اشباع اولیه آب نمک درون مغزه ها ایجاد شد. افزایش نفوذپذیری نسبی گاز بوسیله مقایسه نفوذپذیری نسبی اندازه گیری شده قبل، و بعد از اصلاح مغزه ها، بررسی شد. پس از اصلاح سطوح سنگی با فعال کننده سطحی فلوئوری بهینه شده، زاویه تماس میان سیال و سطح افزایش چشم گیری نشان داد به طوری که زاویه تماس آب و نرمال دکان از صفر درجه به °121 و °70 تغییر کرد، همچنین کاهش 6/86 % و 1/82 % در میزان جذب آب و نفت مغزه اصلاح شده مشاهده شد. نتایج حاصل از آزمایش های سیلاب زنی مغزه، افزایش نفوذپذیری نسبی گاز را در شرایط مخزن با ضرایب 49/1 تا 7/1 نشان داد که توانایی فعال کننده سطحی فلوئوری در تغییر ترشوندگی مغزه ها را تحت شرایط مشابه با مخازن اثبات می کند.

ایزوبوتن به عنوان یکی از ترکیبات غیراشباع است که بعنوان ماده اولیه تولید موادی نظیر متیل ترسیو بوتیل اتر، اتیل ترسیو بوتیل اتر، پلی بوتن و ایزواکتان استفاده می شود. با توجه به وجود مقدار اندک این ماده در فرآورده های پالایش شده نفت خام، ابتدایی ترین راه برای تولید ایزوبوتن جداسازی این ترکیب از فرآورده های پالایشگاهی نظیر محصولات فرایند شکست کاتالیستی است. اما با توجه به نیاز روز افزون به متیلترسیو بوتل اتر، تلاش های بسیاری جهت تولید ایزوبوتن صورت گرفته است. در حال حاضر ایزوبوتن طی فرایند کاتالیستی هیدروژن زدایی از ایزوبوتان تولید می شود. در این تحقیق راکتورهای تولید ایزوبوتن به عنوان بخشی از فرایند تولید متیل ترسیو بوتیل اتر پتروشیمی بندر امام در حالت پایا و پویا مدلسازی و شبیه سازی شده است. این راکتورها از نوع جریان شعاعی بستر متحرک بوده و کاتالیست در راستای محور راکتورها حرکت کرده و پس از عبور از سه راکتور سری به قسمت احیا وارد خواهد شد. کاتالیست احیا شده دوباره به راکتور اول باز خواهد گشت. همچنین در این فرایند با توجه به گرماگیری واکنش های روی داده، از کوره جهت افزایش دمای خوراک استفاده شده است. جهت بررسی دقت و صحت مدل، نتایج پایای فرایند با داده های صنعتی این واحد مورد مقایسه قرار خواهد گرفت. همچنین راکتورهای جریان محوری فرایند کتوفین با در نظر گرفتن احیای پیوسته مدلسازی شده و کارایی غشای پالادیوم-نقره جهت کاهش غلظت هیدروژن در محیط واکنش مورد بررسی قرار گرفت. همچنین شرایط بهینه عملیاتی هر راکتور با در نظر گرفتن تابع هدف مطلوب، توسط روش ژنتیک الگوریتم محاسبه خواهد شد. در این تحقیق رفتار دینامیک راکتورها نسبت به اغتشاشات ناگهانی نظیر تغییرات دما، شدت جریان و غلظت خوراک مورد بررسی و مطالعه قرار خواهد گرفت. همچنین رفتار دینامیک کل فرایند هیدروژن زدایی از ایزوبوتان آنالیز شده و قابلیت کنترل این فرایندتوسط کنترل کننده pid بررسی خواهد شد.

چکیده مدل سازی راکتور ریفرمینگ گاز طبیعی با بخار آب به همراه راکتور بستر متحرک چرخه شیمیایی احتراق به کوشش صدیقه کبیری امروزه، یکی از اصلی ترین راه های تولید گاز سنتز(هیدروژن و مونواکسید کربن) فرآیندریفرمینگ گاز طبیعی با بخار آب می باشد. این فرآیند گرماگیر حدود 50 درصد از کل هیدروژن مورد نیاز جهان را تأمین می کند. از این رو، تلاش برای بهبود شرایط انجام واکنش درجهت افزایش میزان محصولات و همچنین کاهش هزینه و مشکلات زیست محیطی ناشی از نشر گاز دی اکسید کربن همراه فرآیند، اقدامی پر اهمیت به نظر می رسد. دی اکسید کربن به عنوان اصلی ترین گاز گلخانه ای که میزان اعظم آن از احتراق سوخت های فسیلی ایجاد می شود عامل افزایش دمای عمومی کره ی زمین به حساب می آید. تاکنون راه های گوناگونی برای جذب دی اکسید کربن پیشنهاد شده است که از میان آن ها، فرآیند چرخه شیمیایی احتراق مقرون به صرفه تر می باشد. این فرآیند نوین شامل دو راکتور مجزا با نام های راکتور هوا و راکتور سوخت می باشد. ذرات جامدی که معمولأ اکسید فلزات هستند بین این دو راکتور دائما در گردشند و تحت عمل اکسایش و کاهش ایجاد شده در راکتور هوا و سوخت قرار می گیرند و اکسیژن مورد نیاز را بین دو راکتور مبادله می کنند. این فرآیند در کل گرمازا بوده و گرمایی معادل گرمای حاصل از احتراق معمولی را فراهم می کند. این گرما را می توان جهت انجام یک واکنش گرماگیر مانند واکنش ریفرمینگ گاز طبیعی با بخار آب در یک راکتور چند لوله استفاده کرد. این ایده اساس کار راکتورهای کوپل گرمایی است که امروزه مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. بالا بردن بازده گرمایی ، افزایش میزان تولید، کاهش سایز راکتور و کاهش هزینه از مزایای انجام همزمان دو واکنش گرماگیر و گرمازا است که در یک راکتور انجام می شوند. فرآیند کوپلینگ چرخه شیمیایی احتراق و ریفرمینگ گاز طبیعی با بخار آب این امکان را فراهم می سازد تا با افزایش بازده گرمایی میزان محصولات راکتور ریفرمر افزایش پیدا کند. در این پایانامه برآنیم تا مدل سازی این فرآیند کوپلینگ را با استفاده از یک مدل هتروژن پایا و یک بعدی انجام دهیم. صحت مدل انجام شده با داده های راکتورریفرمینگ گاز طبیعی با بخارآب موجود در شرکت پتروشیمی زاگرس عسلویه بررسی شد. نتایج حاصل از مدل سازی با موارد مشابه در راکتور معمول ریفرمینگ گاز طبیعی با بخار آب مقایسه شد که افزایش میزان گاز سنتز قابل مشاهده می باشد.

تبدیل کاتالیستی نفتا، یکی از فرایندهای مطرح در صنایع پالایش می باشد، که نقش کلیدی در افزایش عدد اکتان بنزین دارد، که این امر توسط تولید اروماتیک های با عددد اکتان بالا از قبیل بنزن، تولوئن و زایلن محقق می شود. در این فرایند هیدروژن به عنوان مهم ترین محصول جانبی محسوب می شود که امروزه به عنوان سوخت پاک جایگاه ویژه ای در صنایع دارد. لذا با توجه به اهمیت روز افزون سوخت های با کیفیت بالا و سوخت های پاک، همچنین کاربرد گسترده ترکیبات اروماتیکی (از قبیل بنزن، تولوئن و زایلن) در صنایع پتروشیمی، روز به روز بر اهمیت این فرایند افزوده می شود. پیشرفت ها و مدل های جدید ارائه شده در این فرایند بیشتر در دو زمینه ی کلی ارائه مدل سینتیکی مناسب برای فرایند نفتا و همچنین طراحی واحدهای عملیاتی به منظور بالاترین بردن راندمان فرایند، صورت گرفته است. در بین واحدهای موجود برای این فرایند ، مدل احیا پیوسته کاتالیست جدیدترین مدل می باشد که در عین حال دارای بالاترین راندمان می باشد، که در سال های اخیر اکثر واحدهای جدید بر این اساس طراحی شده اند. در این پایان نامه مطابق با پیشرفت های اخیر این فرایند، برای سنتیک واکنش های فرایند نفتا، مدل سنتیکی شبکه ای، شامل 32 شبه ترکیب در نظر گرفته شده است، که این ترکیبات در 6 دسته ی اصلی واکنش شرکت می کنند، که منجر به ایجاد 84 واکنش می شوند. همچنین مدلسازی صورت گرفته برای فرایند احیا پیوسته کاتالیست با در نظر گرفتن غیر فعال شدن کاتالیست ها در طول فرایند صورت گرفته است، که تغییر پارامترها در طول هر راکتور را دو بعد (شعاع و محور) بصورت الگوی جریان صلیبی در نظر گرفته شده است. در پایان به منظور صحت سنجی مدل ارائه شده برای فرایند احیا پیوسته کاتالیست نتایج حاصل از مدلسازی با داده های صنعتی مقایسه شده اند، که نتایج، تطابق قابل قبولی با یکدیگر دارند.

در این تحقیق ارتقاء کاتالیستی انیسول، یکی از ترکیبات نفت زیستی، با استفاده از راکتور پلاسمای تخلیه با عایق دی الکتریکdbd) ) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور کاتالیستهای co-mo/al2o3 ,pt/al2o3 ,mo-ni/al2o3 ,pt-re/al2o3 در راکتور قرار گرفته و محصولات تولیدی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج آزمایشها نشان می دهد ترکیب پلاسما و کاتالیست میزان تبدیل انیسول را به مقدار زیادی افزایش می دهد. بیشترین تبدیل انیسول برابر با % 81 و مربوط به کاتالیست mo-ni/al2o3 است. در حالی که در همین شرایط آزمایشی و بدون کاتالیست، انیسول فقط به میزان %43 تبدیل می شود. نتایج آنالیز محصولات با استفاده از کروماتوگرافی گازی حاکی از آن است که بنزن، فنول، 4- متیل انیسول، 2- متیل انیسول، 4- متیل فنول، 2- متیل فنول، 2و6- دی متیل فنول و سیکلوهگزان سهم بیشتری را در محصولات به خود اختصاص داده اند. در این تحقیق کاهش فعالیت کاتالیست نیز مورد بررسی قرار گرفت.

تولید مخازن گاز میعانی زمانیکه فشار مخزن به زیر فشار نقطه شبنم برسد کاهش می یابد. در این رساله مطالعه آزمایشگاهی روی مغزه های کربناته نشان داد که تراوایی نسبی گاز بدلیل انسداد میعانی کاهش می یابد و متانول در حذف میعانات و بهبود تراوایی نسبی گاز موثر است. جریان تکفازی و دو فازی و اثر متانول در مختصات استوانه ای و در راستای محوری مدل سازی شد و کاهش تراوایی نسبی گاز و اثر متانول روی سنگ مخزن در این کاربررسی شد. نتایج حاصل 82 درصدی( - از مدل نتایج آزمایشگاه را تایید کرده و هر دوروش افت قابل ملاحظه در تولید ) 72 را زمانیکه فشار به زیر فشار نقطه شبنم می رسد در مخازن گاز میعانی برگشتی نشان می دهند. به علاوه نتایج نشان می دهند تزریق متانول تراوایی نسبی گاز را با فاکتور 7.1 تا 7.1 بهبود می بخشد. اثر اشباعیت اولیه آب و دوام وپایداری اثر متانول در بهبود تراوایی نسبی گاز در این رساله بررسی شد.هرچقدر اشباعیت اولیه آب بالاتر باشد ،درصد افزایش تراوایی نسبی گاز نیز بیشتر خواهد بود. این تحقیق می تواند به کارشناسان در حفظ تولید مخازن گاز میعانی کمک کند.

به منظور بهبود عملکرد راکتورهای لوله ای صنعتی، ایده راکتورهای کروی جهت بهبود افت فشار و افزایش تولید محصولات ارائه شده است. با توجه به این موضوع، راکتورهای کروی بستر ثابت با جریان شعاعی و محوری برای آب زدایی متانول بررسی شده است. در راکتور کروی با جریان محوری، خوراک متانول از بالا وارد راکتور شده و به صورت محوری در طول راکتور جریان می-یابد. کاتالیست ها بین دو صفحه سوراخ شده در بالا و پایین راکتور قرار دارند. در راکتور کروی با جریان شعاعی فضای خالی بین دو کره هم مرکز توسط کاتالیست پر می شود. طراحی به گونه ای است که جریان از طریق دیواره خارجی وارد مخزن شده و به صورت شعاعی به سمت بستر حرکت می کند. در این پژوهش از چند راکتور کروی با جریان محوری که به صورت سری قرار گرفته شده اند ، به منظور افزایش میزان محصول استفاده شده است. به دلیل تعادلی بودن واکنش سنتز دی متیل اتر، تاثیر استفاده از غشای انتخاب پذیر نسبت به آب نیز در راکتورهای کروی با جریان محوری بررسی شده است. شرایط عملیاتی این راکتورها، برای بیشینه کردن کسر مولی دی متیل اتر در خروجی راکتور با استفاده از روش de بهینه یابی گردیده است. در نهایت، نتایج حاصل از بهینه یابی این راکتورها با مدل راکتور صنعتی مقایسه شده است.

این پژوهش به بررسی و مطالعه آزمایشگاهی احیای کاتالیست پالادیم بر پایه ی al2o3 در واحدهای الفینی پتروشیمی مروارید پرداخته است. به این منظور از دو روش احیا ی حرارتی و فن آوری فوق بحرانی استفاده کرده ایم. در روش فوق بحرانی بیش از 40 نقطه آزمایشگاهی در ارتباط با استخراج مواد غیرفعال کننده از کاتالیست پالادیم به وسیله دی اکسید کربن فوق بحرانی در شرایط مختلف عملیاتی دما، فشار، دبی و زمان استاتیک دماهای 45، 50، 55 و 60 درجه سانتی گراد مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان میدهد دمای 45 درجه سانتی گراد، فشار 210 بار، دبی دی اکسید کربن فوق بحرانی 0/13 سانتی متر مکعب بر ثانیه و زمان استاتیک 80 دقیقه بعنوان شرایط عملیاتی بهینه در نظر گرفته شد.

اتیلن یکی از مواد اولیه پتروشیمی می باشد که در بیشترین مقیاس تولید می شود و طیف گسترد? مشتقات گرفته شده از آن، اهمیت این ماده را چند برابر کرده است. اتیلن معمولا از طریق کراکینگ حرارتی خوراک های متفاوتی از قبیل اتان، نفتا و گازوئیل تولید می شود. انتخاب خوراک مناسب از لحاظ اقتصادی بسیار حائز اهمیت است چرا که سایر هزینه ها را تحت تأثیر قرار می دهد. در این مطالعه، یک مدل ریاضی برای مدلسازی فرآیند کراکینگ مخلوط اتان و پروپان در حضور بخار ارائه شده است.

سنتز فیشر-تروپش یک تکنولوژی است که باعث می شود گاز سنتز که ترکیبی از کربن منوکسید و هیدروژن است، به سوخت و فرآورده های شیمیایی با ارزشی تبدیل شود. این تکنولوژی می تواند عاملی مهم در کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی در بخش حمل و نقل باشد. تمام آزمایش های فیشر-تروپش در یک راکتور لوله ای با بستر ثابت انجام شد. گازهای خالص هیدروژن، کربن مونوکسید و نیتروژن به عنوان خوراک مورد استفاده قرار گرفتند. کاتالیست های مختلف مبتنی بر آهن، با ارتقاء دهنده های متفاوت، در واکنش فیشر-تروپش در شرایط آزمایشگاهی مربوطه مورد بررسی قرار گرفت.

در این مطالعه پیشنهاد شده است که گازهای دورریز واحد تولید متانول به خوراک راکتور برگردانده شوند و به منظور افزایش تولید متانول مورد استفاده قرار گیرند. شدت جریان این گازهای دورریز به ترتیب 342140 و 950860 مول بر ساعت است. هر یک از این جریان های گازی حاوی 63% هیدروژن و 20% مونوکسیدکربن و دی اکسیدکربن هستند که جزء واکنش دهنده های واکنش تولید متانول می باشند.

چکیده بررسی انواع روش های جداسازی گازهای n2 و ch4از گاز پرج واحد متانول و شبیه سازی بهترین روش به کوشش زهرا زارع در این تحقیق بر آن شدیم تا میزان دقیق جریان flare از جریان پرج واحد تولید متانول را محاسبه و نسبت به بررسی و امکان سنجی بازگرداندن این جریان به واحد تولید متانول در جهت افزایش میزان بازده تولید متانول، اقدام کنیم. شدت جریان flare واحد تولید متانول با استفاده از نرم افزار aspen plus، 324,884 کیلو مول بر ساعت اندازه گیری و مورد تأیید قرار گرفت. واکنش دهنده های اساسی در فرآیند تولید متانول، هیدروژن، مونوکسید و دی اکسید کربن می باشد. جریان flare گازی شامل 60.76% هیدروژن و 19.15% اکسید های کربن می باشد که می توان این اجزاء ارزشمند گاز پرج را به خوراک واحد تولید متانول برگردانده و به این ترتیب افزایش میزان تولید متانول و همچنین کاهش هزینه ها را انتظار داشت. جریان flare گاز پرج واحد همچنین حاوی نیتروژن و متان نیز می باشد. این دو ماده در واکنش های تولید متانول شرکت نداشته و برگرداندن آن ها به واحد می تواند سبب بروز انباشتگی در سیستم شود، لذا روش های مختلف جداسازی گاز ها مورد مطالعه قرار گرفته است. همچنین در این مطالعه تأثیر برگرداندن اجزاء مختلف بر روی میزان بازدهی تولید متانول مورد بررسی و شبیه سازی توسط نرم افزار aspen plus قرار گرفته است. بیش ترین میزان بازدهی تولید متانول مربوط به بازگرداندن دو جزء هیدروژن و مونوکسید کربن می باشد. بر اساس میزان دبی گاز flare، دما و فشار آن، همچنین میزان خلوص مورد نیاز از جداسازی، روش جداسازی psa در جهت جداسازی نیتروژن و متان از گاز پرج واحد تولید متانول پیشنهاد و سپس با استفاده از نرم افزار aspen adsorptionشبیه سازی شده است. با بهره گیری از روش فوق میزان متانول 63%افزایش یافته و همچنین بخش اعظمی از هیدروژن که به عنوان سوخت بسیار ارزشمند در صنعت شناخته شده است، به سیستم بازمی گردد. واژگان کلیدی:متانول،پرج، بازیابی، psa، جداسازی نیتروژن.

چکیده رویکرد عملی دولتها در حمایت از آوارگان و پناهندگان جنگی در چارچوب قواعد و مقررات بین المللی بعد از جنگ جهانی دوم به کوشش محمدرضا رحیم پور این پژوهش با هدف بررسی وضعیت آوارگان و پناهندگان جنگی و بررسی تصمیمات اتخاذ شده توسط دولت ها و نهادهای بین المللی در حمایت از این گروه می باشد، که به انحاء گوناگون در سراسر جهان پراکنده شده اند. پناهندگی از جمله موضوعاتی است که نیازمند توجه جهانی است، که اهمیت توجه به مسئله پناهندگان و آوارگان جنگی به کرات اثبات شده است. به عنوان نمونه: وقوع دو جنگ جهانی و جنگهای داخلی درکشورهای مختلف – اتفاقات اجتماعی کشورها مانند فقر و تهیدستی یا پناهنده شدن به منظور بهره مندی از امکانات و رفاه بیشتر- درگیری های قومی و قبیله ای و همچنین ظهور گروه های ترویستی و ...، گویای این واقعیت است که، می بایست به مسئله پناهندگان و آوارگان جنگی توجهی خاص مبذول داشت. با دقت در مسائل پناهندگی شاهد آن هستیم که انواع جرایمی که امروزه صلاحیت آن جرایم به دیوان کیفری بین المللی واگذار شده است، در مسئله آوارگان و پناهندگان نیز اتفاق می افتد، از قبیل نسل کشی، جنایت علیه بشریت، جنایت جنگی، تجاوز و ... . بنابراین این ضرورت احساس می شود تا مسئله پناهندگی از بعد سیاسی خارج گردد و ناقضان آن به طور جد پاسخگوی جرایم ارتکابی خود باشند. قابل ذکر است قوانین و مقررات داخلی کشورها و بحث حاکمیت کشورها موجب تناقض در مسئولیت دولت ها در عرصه بین المللی شده است. به طور کلی نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که پناهندگان و آوارگان جنگی در دیگر کشورها از لحاظ حقوقی در وضعیت مطلوبی نبوده اند. هر چند حمایت های گسترده ای از آنان به عمل آمده است، اما مشکلات آنان کماکان ادامه دارد. جهان امروز نیازمند به ائتلافی جهانی در زمینه پناهندگی است تا حقوق افراد پایمال نگردد و از طرفی نیازمند به قاطعیت بیشتر سازمان حقوق بشر در این زمینه است. کلیدواژها: دولتها، مخاصمات مسلحانه بین المللی، پناهندگان و آوارگان جنگی، سازمان ها و کنوانسیون های حامی امور پناهندگان و آوارگان جنگی

در این مطالعه، جداسازی همزمان اوره، آمونیاک و دی اکسیدکربن از پساب صنعتی با استفاده از مدل سازی و شبیه سازی حلقه ای شامل هیدرولایزر و جداکننده مورد بررسی قرار گرفته است. از معادله الکترولیتی uniquacبرای تعیین غیر ایده آل بودن فاز مایع و از معادله حالت nakamura برای تعیین ضرایب فوگاسیته فاز بخار استفاده شده است. همچنین مدل multistage well-mixed برای جریان فازهای مایع و بخار و مدل non-ideal rate-based برای هیدرولایزر بکار برده شده است. مدل ارائه شده، سرعت واکنش هیدرولیز اوره، اثر غیر ایده آل بودن محلول و اثر back-mixing را بر عملکرد راکتور در نظر می گیرد. سرعت واکنش هیدرولیز اوره نیز بر اساس اکتیویته اجزاء نوشته شده است. این مدل قادر است توزیع دما و غلظت اجزاء مختلف در فاز مایع و بخار در طول راکتور و برج های دفع را نشان دهد. نتایج شبیه سازی بدست آمده توافق خوبی در مقایسه با داده های واحد صنعتی دارند که نشان از اعتبار مدل می باشد. همچنین اثر پارامترهای کلیدی بر روی عملکرد حلقه تصفیه اوره مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که افزایش دمای پساب ورودی و دبی بخار و کاهش نسبت بازروانی موجب افزایش بازدهی جداسازی اوره و آمونیاک می گردد.