هدف از این پژوهش بررسی میزان استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در جریان تدریس در بین معلمان و رابطه آن با پشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه ناحیه 1 شهر اردبیل در سال تحصیلی 90-89 بود. در این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد وآزمودنیهای این تحقیق متشکل از 700 نفر معلم که 347 نفر آنها زن و 353 نفر مرد و 12217 نفر دانش آموزکه 6054 نفر دختر و 6163 نفر پسر بودند. ابزار اندازه گیری تحقیق شامل دو نوع پرسشنامه ،که پرسشنامه اول مربوط به معلمین و پرسشنامه دوم مربوط به دانش آموزان بود. ضریب پایایی این پرسشنامه ها ابتدا به صورت اولیه بر روی 60 نفر از دانش آموزان و 30 نفر از معلمان اجرا شد و آلفای کرونباخ 73/0 برای دانش آموزان و 81/0 برای معلمان به دست آمد که این ضرایب مقادیر قابل قبولی برای استفاده از ابزار مورد نظر بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون معناداری t با نمونه های مستقل استفاده شد. در پژوهش حاضربه این نتیجه رسیدیم که بین میزان دسترسی و استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات و پیشرفت تحصیل رابطه مثبت و مستقیم وجود دارد و این رابطه از طریق آزمون معناداری t مستقل با 95% اطمینان و ضریب همبستگی پیرسون با 99% اطمینان تایید شد. واژگان کلیدی:اطلاعات- فناوری اطلاعات- میزان استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات- نحوه دسترسی به فناوری اطلاعات و ارتباطات-پیشرفت تحصیلی