جامی یکی از شاعران بزرگ ایران است که با نوشتن آثار زیبا و متنوع از شهرت قابل توجهی برخوردار است.یکی از ابزارهای شاعری وی استفاده از لغات و ترکیبات علوم مختلف است.از جمله این دانشها،دانش طب و نجوم است که جامی آنها را به خوبی فراگرفته ودر نوشتههای خود آنها را به کار برده است. از آنجایی که دانستن نکتههای دلانگیز یک اثر ادبی بدون آشنایی با اصطلاحات و تعبیرات آن مقدور نخواهد بود،رساله حاضر کاوشی است در زمینه بررسی و توضیح و تشریح اصطلاحات،تعابیر و اشارات طبی و نجومی در دیوان و هفتاورنگ جامی تا به ادب دوستان و علاقهمندان به علم و شعر،هنر و قدرت شاعری جامی و همچنین میزان استفاده وی از علوم طب و نجوم نشان داده شود. این رساله درپنج فصل تدوین شده است: فصل اول شامل مباحث کلی رساله،یعنی مقدمه،پیشینه تحقیق و روش تحقیق میباشد. فصل دوم درباره قرن نهم و زندگی جامی و آثار وی توضیح میدهد. فصل سوم به بررسی اصطلاحات نجوم در دیوان وهفتاورنگ میپردازد. فصل چهارم اصطلاحات طب در دیوان وهفتاورنگ را بررسی میکند. فصل

چکیده بوطیقای روایت درسه دفتر اول مثنوی طیبه حیدری عمله در این پژوهش به عناصر داستان مخصوصا عنصر مکان،زمان،پیرنگ و زاویه دیدتوجه شده است و هدف از آن نشان دادن وحدت های مکانی و زمانی در این سه دفتر است.در این پژوهش از روش کتابخانه ای استفاه شده است پژوهشگر سعی بر آن داشته است تا این وحدت ها را به خوبی نشان دهد با بررسی صد و چهار داستان از سه دفتر اول . واژه های کلیدی: بوطیقا، روایت، مخاطب، راوی، مولانا، مثنوی معنوی