ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی و نزدیکی به آب های ساحلی، از بنادر متعددی در شمال و جنوب کشور برخوردار است، که هریک به فراخور امکانات و موقعیت و عملکرد ، دارای مزیت های متفاوتی هستند. این در حالی است که امروزه بنادر به دلیل توانایی های بالقوه اقتصادی و بازرگانی و غیره یکی از عوامل مهم توسعه منطقه محسوب می شوند. ایده ی حضور یک پایانه ترکیبی در پسکرانه که به صورت مستقیم به یک یا چند بندر ساحلی متصل است و دارای تسهیلات لازم برای مواجهه با ترافیک موجود می باشد، باعث کاهش بسیاری از مشکلات ایجاد شده برای بنادر ساحلی گردیده است. این پایانه ترکیبی داخلی، در غالب موارد دارای ارتباط مستقیم و برنامه ریلی با یک یا چند بندر ساحلی می باشد. در این پایان نامه، علاوه بر طرح این ایده، یک سیستم کلی حمل و نقل متناسب با آن طرح شده و به صورت یک شبکه متشکل از مسیر های وسایل نقلیه و مسیر های حمل و نقل چندوجهی در نرم افزار جی آی اس مدل شده و معیارهایی برای مسیر یابی آن ها معرفی شده است، اهمیت معیارها با محاسبه وزن هر معیار از روش سلسله مراتبی فازی(fahp) تعیین گردیده است. عملیات مسیریابی بهینه حمل کالاهای وارداتی، با تشکیل تابع مطلوبیت مسیر انجام گرفت. این تابع با کمک گرفتن از نتایج روش fahp تشکیل گردید. سپس با معرفی این تابع در نرم افزار arc gis و بهره گیری از قابلیت این نرم افزار در تحلیل شبکه (منوی network analysis)، بهینه ترین مسیر بین مبدأ اصلی ورودی کالاهای کانتینری (بندر شهید رجایی) تا مراکز تقاضای داخل کشور تعیین گردید. نتایج حاصل از مدل سازی ها نشان داد که 68 درصد از مراکز تقاضای داخلی برای حمل بهینه کالاهای وارداتی باید از بندر امام خمینی جهت تغییر روش حمل و نقل دریا به خشکی استفاده کنند. این در حالی است که در حال حاضر بندر شهید رجایی به عنوان مبدأ اصلی ورود کالاهای کانتینری در کشور مطرح است. از نتایج عمده دیگر این پژوهش می توان به برتری 77 درصدی شاخص مطلوبیت مسیرهای بهینه پیشنهادی (که عمدتاً چندوجهی هستند) نسبت به مسیر تک وجهی جاده ای که عمده روش حمل در ایران است، اشاره نمود.