هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه‏ی بین تاب آوری و عزّت نفس با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر سال اوّل دبیرستان های شهر شهریار در سال تحصیلی 88-1387 بود. برای انجام این تحقیق از روش همبستگی استفاده شد. جامعه‏ی آماری این تحقیق شامل کلّیه‏ی دانش آموزان دختر و پسر سال اوّل دبیرستان‏های دولتی شهر شهریار بود که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه‏ای 193 دانش آموز (100 دختر و 93 پسر) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه‏ی تاب آوری کونور و دیویدسون و پرسشنامه‏ی عزّت نفس کوپراسمیت بودند و همچنین از معدل کل دانش آموزان به عنوان معیار پیشرفت تحصیلی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری رگرسیون چند متغیره، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t استودنت استفاده شد. نتایج نشان داد که: فرضیه‏ی اوّل که بیانگر وجود رابطه بین میزان تاب آوری و عزّت نفس با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر بود، تأیید شد. فرضیه‏ی دوّم که بیانگر وجود رابطه بین میزان تاب آوری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر بود، تأیید شد. فرضیه‏ی سوّم که بیانگر وجود رابطه بین میزان عزّت نفس با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر بود، تأیید شد. فرضیه‏ی چهارم که بیانگر وجود تفاوت بین میزان تاب آوری دانش آموزان دختر و پسر بود، رد شد. فرضیه‏ی پنجم که بیانگر وجود تفاوت بین میزان عزّت نفس دانش آموزان دختر و پسر بود، تأیید شد. فرضیه‏ی ششم که بیانگر وجود تفاوت بین میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر بود، تأیید شد.