نام پژوهشگر: روشنک خدابخش پیر کلانی
محبوبه کشاورز روشنک خدابخش پیر کلانی
میگرن و فشار خون (بیماری روان تنی ) دو بیماری هستند که ارتباط آنها با برخی عوامل روانشناختی مرتبط دانسته شده است . هدف مطالعه حاضر مقایسه پنج عامل بزرگ شخصیت و منبع کنترل به عنوان عوامل واسطه ای در سه گروه افراد عادی، فشار خونی و میگرنی است. این عوامل شخصیتی با رفتار ما در زندگی مرتبط هستند و سلامت روان و جسم ما را در برابر تغییرات، وقایع پرفشار و مشکلات زندگی،تأمین می کنند و این ،موضوع بررسی عوامل روانشناختی واسطه را در اهمیت قرار می دهد . در این مطالعه 80 بیمار میگرنی 82 فشار خونی و 80 فرد سالم ازبین مراجعه کنندگان به دو درمانگاه در شهر شیراز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند . پرسشنامه پنج عاملی نئو (فرم کوتاه ) و مقیاس منبع کنترل راتر برای اندازه گیری متغیر ها استفاده شدند .با توجه به نتایج تحلیل آنوا ،میانگین های 3 عامل از مقیاسهای نئو شامل برون گرایی ،باز بودن به تجربه و توافقی بودن در میگرنیها در مقایسه با افراد عادی پایین تر و معنی دار بود.تفاوت معنی دار در فشار خونی ها در مقایسه با افراد عادی ،در عامل باز بودن به تجربه بود .که در مقایسه با افراد عادی پایینتر بود .و بین افراد فشار خونی و میگرنی تفاوت معنی دار در عامل وجدانی بودن بود که فشار خونی ها بالاتر بودند . در عامل منبع کنترل تفاوت معنی داری در هیچ گروهی بدست نیامد .بین زنان و مردان میگرنی نیز تفاوت معنی داری نبود اما زنان و مردان فشار خونی در دو عامل برونگرایی و توافقی بودن تفاوت معنی داری داشتند و زنان در عامل برون گرایی پایینتر و در عامل توافقی بودن بالاتر بودند بر اساس یافته ها پنچ عامل بزرگ شخصیت نقش مهمی در بیماریهای میگرن و فشار خون دارند و پیشنهاد می شود که از درمانهای روانشناختی برای پیشگیری و کاهش نشانه های روان تنی استفاده شود
اکرم جوانشیر روشنک خدابخش پیر کلانی
هدف:پژوهش حاضر به منظور بررسی دو الگوی مداخله ای بر اساس رویکرد یکپارچه گرای روان درمانی گروهی و درمان گروهی شناختی-رفتاری بر نگرش و پیشگیری از عود معتادان انجام شده است . روش:دریک پژوهش شبه آزمایشی، 45نفر از معتادانی که در کلینیک ترک اعتیاد، دوره سم زدایی را با موفقیت به پایان رسانده بودند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در 3گروه بررسی شدند.گروه اول در 12جلسه هفتگی 90 دقیقه ای درمان گروهی شناختی-رفتاری و گروه دوم در 12 جلسه هفتگی 120دقیقه ای درمان یکپارچه نگر شرکت کردند و گروه سوم هیچ مداخله ای دریافت نکردند.همه شرکت کنندگان در آغاز پژوهش و پس از اتمام مداخله مقیاس پیش بینی بازگشت و مقیاس نگرش نسبت به مواد را تکمیل کردند و از نظر مورفین ادرار مورد سنجش قرار گرفتند.برای تحلیل داده ها روش های آمار توصیفی،آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون کوواریانس به کار برده شد. یافته ها:تفاوت گروه کنترل و درمان شناختی-رفتاری از لحاظ میزان عود و نگرش معناداربودp<0/05) (.بین دو گروه کنترل و درمان یکپارچه نگر و بین 2 گروه با مداخلات درمانی مختلف تفاوت معنادار مشاهده نشد(p>0/05). نتیجه گیری:درمان شناختی-رفتاری برپیشگیری از عود افراد معتاد موثر است، درمان یکپارچه نگر نیاز به پژوهش بیشتری دارد. کلید واژه: درمان یکپارچه نگر؛ درمان گروهی شناختی-رفتاری؛عود؛اعتیاد.