چکیده: انقلاب پدیده ای اجتماعی است که بر زندگی فردی و اجتماعی افراد یک جامعه تأثیر می گذارد و آن را دگرگون می کند. طبیعتاً ادبیات هم که بازتابی از اندیشه ها و عواطف مردم جامعه است نمی تواند از دگرگونی برکنار بماند. بنابرا ین، گونه ای از ادبیات به نام ادبیات انقلابی به وجود می آید که در خدمت انقلاب و آرمان های آن است و می کوشد شوروشعور انقلابی را با ساده ترین، تأثیرگذارترین و برانگیزاننده ترین زبان و بیان در دسترس مردم قرار دهد. زیبایی شناسی شعر انقلابی با ویژگی های انقلابی گری تعریف می شود. این زیبایی شناسی بیشتر با جنبه های محتوایی؛ یعنی آرمان گرایی و ایدئولوژیک بودن، ورود به عرصه های سیاسی- اجتماعی، انتقادی بودن و ستیز با نمادها و نمودهای استبداد و استعمار شناخته می شود. آرمان گرایی برجسته ترین اصل در زیبایی شناسی شعر انقلابی است. همان طور که هیچ دو انقلابی در ریشه ها و اهداف کاملاً همانند نیستند، ادبیات انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامی نیز شباهت ها و اختلاف های آشکاری با هم دارند. در چارچوب تعریف شعر انقلابی، عناصر محتوایی و گاه شکلی ادبیات و شعر هر دو انقلاب به هم می ماند، امّا به لحاظ خاستگاه ها و اهداف متفاوت آن دو، ناهمگونی های آشکاری نیز به چشم می خورد؛ چنان که آرمان گرایی ادبیات مشروطه در تجددخواهی و آرمان گرایی ادبیات انقلاب اسلامی در احیای سنّت های دینی و مذهبی تجلی داشت. در ادبیات مشروطه بیشتر تکیه بر استبداد ستیزی بود، ولی در ادبیات انقلاب اسلامی نفی استکبار جهانی نمود آشکارتری داشت. دیگر اختلاف ها و شباهت ها هم از همین دستند.

چکیده پست مدرنیسم یکی از جنبش ها و نهضت های مهّم و البته تأثیر گذار چند دهه ی اخیر در بسیاری از هنرها از جمله داستان نویسی در جهان و ایران است. پست مدرنیسم مجموعه ای از خرده گفتمان ها و دیدگاه های مختلف است. چنان که از نامش پیداست پست مدرن چیزی فراتر از مدرنیسم را شامل می شود. در این رساله نویسنده بر آن است ضمن بیان و مبانی فکری، ویژگی ها و اصول پست مدرنیسم و نشانه های آن در ادبیات و رمان به توصیف و ذکر نشانه ها و تأثیرات پست مدرنیسم در چهار رمان فارسی(هیس از محمد رضا کاتب، آزاده خانم و نویسنده اش از رضا براهنی، گاو خونی از جعفر مدرس صادقی و ملکوت از بهرام صادقی) بپردازد. در این رساله نویسنده سعی دارد پس از تعریف و تبیین مدرنیسم و مدرنیته به عنوان پایه و اساس پست مدرنیسم و بیان نشانه های آن، به میزان ممکن، ضمن معرفی پست مدرنیسم، شیوه های متفاوت نویسندگان فارسی را در به کارگیری نشانه های پست مدرنیسم ارائه نماید و دنیای پست مدرنیته را با رویکرد رمان فارسی توصیف نماید. در پایان این رساله نویسنده با ذکر استنادات موجود، میزان و نحوه به کار گیری شیوه پست مدرنیستی نویسندگان فارسی را در رمان های مورد نظر نشان می دهد. کلید واژگان :مدرن، پست مدرن، مبانی فکری پست مدرن، رمان فارسی

چکیده: تساهل و تسامح با بیانی ساده و روشن به مفهوم مدارا و تحمل عقاید و رفتار مخالف است. این اصل انسانی که از آموزه های دینی ما نیز می باشد، امروزه برای بقای حکومت ها و داشتن جامعه ای سالم و به دور از تنش و خصومت و مطابق با اصول انسانی حائز اهمیت بسیار است. تساهل و تسامح در حوزه های مختلفی چون دین، اخلاق و سیاست کاربرد دارد. با مطالعه ی آثار عطار به اعتقاد عمیق او به این اندیشه الهی و بشردوستانه پی بردیم و از آنجا که او جایگاه والایی در ادبیات کشورمان دارد، سعی کردیم مثنوی های او را از این دیدگاه، مورد مداقه جدی قرار دهیم؛ سپس با تأمل در تعالیم عرفانی او دریافتیم که اصولاً درک عرفانی از دین، تسامح طلب است. عارفان روشن بین و وسعت نگر سخت گیری های دینی را نمی پسندیده، با تکیه بر شعار «الطّرق إلی ا.. بعددٍ انفس الخلائق» مقصد و مقصود همه شریعت ها را یکی دانسته اند و کوشیده اند جامعه ای را بنیان نهند که در آن همه مردم با هر اعتقاد و مسلکی بتوانند با یکدیگر در صلح و آرامش زندگی کنند. در این پژوهش، پس از بررسی اصطلاح تساهل و تسامح و مبانی آن در غرب و اسلام به نقش عرفان در رفع اختلافات و رشد و تقویت روحیه تساهل ورزی اشاره شده است و سپس انواع تساهل و تسامح از لحاظ عرصه و قلمرو درچهار مثنوی عطار نیشابوری ( منطق الطیر، مصیبت نامه، الهی نامه واسرار-نامه ) بررسی شده و عوامل برجسته اعتقاد به این اصل مهم ریشه یابی گردیده است.

شاهنام? فردوسی و ایلیاد و اودیس? هومر، سه اثر از ارزشمندترین آثار حماسی- اسطوره ایِ طول تاریخ ادبیات جهان به حساب می آیند؛ این سه اثر، سرشارند از جلوه های حماسی و اسطوره ای که به دلیل موقعیت زمانی و مکانی متفاوت آثار، به صورت متفاوتی در هرسه اثر به کار رفته اند. یکی از این جلوه ها، پیش آگاهی است که با سبک و سیاقی متفاوت، و درجاهایی هم مشابه، ازجانب راویان( فردوسی و هومر) در داستان های شاهنامه و ایلیاد و اودیسه، به کار رفته اند. در این پایان نامه پس از بیان مقدمات و تعاریف و کلیات مرتبط با بحث پیش آگاهی که در فصل نخست جای دارند، در فصل دوم معرفی اجمالی هرسه اثر صورت گرفته و خلاصه ای از آنها نیز بیان شده است. سپس در فصل سوم که بحث اصلی در آن قرار دارد، انواع مختلف پیش آگاهی ها به ترتیب در هر سه اثر بررسی شده اند و روش کار راویان نیز، در حد وسع، مورد ارزیابی قرار گرفته است. برشماری انواع مختلف پیش آگاهی های هر سه اثر به صورتی است که تا حدود زیادی هم می توان جریان کلیِ داستان ها را پی گرفت. درفصل چهارم، مقایسه ای بین پیش آگاهی های سه اثر مزبور صورت گرفته و روش کار شاعر ایرانی (فردوسی) و شاعر یونانی ( هومر) در طریق? به کارگیری پیش آگاهی ها در داستان های خود، مورد ارزیابی قرار گرفته است.

ابهام یکی از فرایندهای مهم و در عین حال کلیدی در شعر معاصر ایران، از جمله شعر شاملو است. شعر او به دلیل مبهم بودن، استعداد تأویل پذیری و معانی متعدد دارد. پژوهش حاضر کوششی است جهت بررسی و شناخت ابعاد ابهام های موجود در شعر شاملو. در این پژوهش این نکته را دریافتیم که ابهام در شعر شاملو دارای ابعاد زبانی، تصویری و معنایی است و بر همین اساس ابهام را در سه حوزه ی معنایی، زبانی و تصویری مورد بررسی قرار داده ایم، تا وجوه ساختاری و معنایی شعر شاملو برای مخاطب شناخته گردد.

چکیده: «بینامتنیت» یکی از شاخه های مهم نظریه پست مدرن و از شیوه های جدید در نقد آثار ادبی و هنری است. در دهه های اخیر این نظریه و مطالعات مربوط به آن در بین منتقدان آثار ادبی رواج روز افزون داشته است. براساس این نظریه، آثار ادبی و هنری – خواه یک رمان، یک شعر و یا یک تابلوی نقاشی – از اجزایی ترکیب یافته و ساخته شده اند که از پیش موجود بوده اند و این آثار اصالت و یکتایی ندارد. کارکرد این نظریه در این است که وابستگی فرهنگ ها را به هم و تأثیر پذیری ها را از هم آشکار می سازد. محمدرضا شفیعی کدکنی یکی از شاعران نوپرداز در عرصه ی ادب فارسی است. در اشعار این شاعر می توان نشانه های بینامتنی را مشاهده کرد. با مطالعه ی اشعار شفیعی کدکنی و دقت در زبان و فکر مسلط بر این اشعار، می توان رد پای نویسندگان و شاعران بزرگی همچون: حافظ، مولوی، عطار، سعدی و اخوان ثالث را مشاهده کرد. در این پایان نامه با تحلیل اشعار شفیعی کدکنی و مقایسه ی این اشعار با آثار شاعران نامبرده، وجوه روابط بینامتنی را در آنها مورد تحلیل و ارزیابی قرار می دهیم. کلید واژه: بینامتنیت، شعر، محمدرضا شفیعی کدکنی، حافظ، مولوی، عطار، سعدی، اخوان ثالث.

درهنر و ادبیات، نظام های نشانه ای متمایزی عمل می کنند که در مواردی قابل مقایسه اند. شعرها و نقاشی های سهراب سپهری، شاعر و نقاش توانای معاصر نیز آکنده از نشانه هایی است که با رمزگشایی این نشانه ها آثارش ملموس تر و قابل فهم تر می شود. خاستگاه بیشتر نشانه های سهراب طبیعت و همچنین عرفان بودایی و هندی بوده است. وی با نوعی کشف و شهود عرفانی و زیباشناسانه ی افلاطونی به گونه ای «همه خدایی» و «همه جا خدایی» رسیده است. از آنجا که پژوهش نشانه شناختی می تواند به کشف لایه های معنایی شعرها و نقاشی های سهراب منجر شود و خواننده را به دنیای نشانه ای او نزدیک کند، در این پژوهش کوشیده ایم پاره ای از مهم ترین نشانه های طبیعی و اسطوره ای سهراب سپهری را در شعر و نقاشی او تحلیل کنیم و تا حد امکان از مفاهیم و دلالت های ضمنی آنها پرده برگیریم. شعر سپهری از جمله متن هایی است که در آن تغییرات معنایی و دگرگونی نشانه ها از صورت زبانی به صورت ادبی فراوان است. در این پژوهش سعی داریم ضمن بحث درباره ی نشانه ها و کارکرد و ماهیت تحول پذیر آنها، برخی از مهم ترین و پربسامدترین نشانه های ادبی و زبانی را در شعر سهراب با توجه به شیوه های تغییرات معنایی دسته بندی کنیم و بر اساس مدل توصیفی شیوه های تولید نشانه ی اکو فرایند دگردیسی نشانه ها را با توجه به عملکردشان بر روی محور جانشینی و هم نشینی بررسی و تحلیل کنیم. همچنین به بحث زیباشناسی آثار وی از دیدگاه کروچه نیز می-پردازیم و نسبت دیدگاه شهودی وی را با نظریه شهودی بندتو کروچه می سنجیم. به طور کلی در شعر سهراب گونه های مختلف نشانه های زبانی نمادین، شمایلی و گاه نمایه ای در معنارسانی مستقیم و غیر مستقیم (از طریق تداعی) ایفای نقش می کنند و شعر و نقاشی سهراب، هر چند دو نظام نشانه شناسانه-ی متفاوت دارند، به دلیل اینکه ذهنیت، اندیشه و عاطفه ای یکسان برانگیزنده ی آن هاست، گاه به هم ارجاع می دهند یا یکدیگر را تداعی و گاه تکمیل می کنند.

چکیده: وجود پارادوکس در شعر حافظ امر بدیهی و مورد اعتنا برای بیشتر حافظ پژوهان است. آنچه مهم است، تحقیق درباره ی چگونگی تجلی تناقض هایی است که در شعر او مجال بروز یافته اند. در پایان نامه ی حاضر، با مقدمه ای کوتاه درباره ی چیستی پارادوکس، بحث اصلی خود را پیرامون ریشه های پارادوکس های حافظ، در پیوند با عناوینی چون: «تاریخ و اجتماع»، «ابعاد شخصیتی»، «زبان سمبیلک»، «عرفان» و مواردی از این قبیل پی گرفته ایم، و با ارزیابی آن ها به این نتایج رسیده ایم که: اصلی ترین ریشه ی پارادوکس های حافظ، شخصیت مبهم و چندبُعدی اوست. علاوه بر این، طرز برخورد حافظ با حوادث زمانه و به کارگیری شگردهایی در جهت بهبودی اوضاع، سبب متناقض جلوه دادن سخن او گردیده است. تفسیر به رأی ها از شعر او، و تعارض هایی چون فقر، خفقان و عشق که از منظر روانشناسی امکان بروز احساس ناکامی و به کارگیری مکانیسم دفاعیِ واکنش وارونه را دارد، می توانند ریشه های برخی از پارادوکس ها باشند. در کنار این موارد، می توان از مکتب عرفانیِ رندانه ی او که اهداف متفاوتی را دنبال می کند، فلسفه ی مبتنی بر اندیشه های اگزیستانسیالیسم که روش متناقضان را برای گذر از روزمرگی ها و رسیدن به تعالی به کار گرفته اند، نام برد. واژگان کلیدی: حافظ، شعر و شخصیت، تناقض، ریشه ها و عوامل.

اصلی ترین وسیله ی ایجاد ارتباط در بین هر جامعه، زبان است. اگر زبان را به یک ساختمان مانند کنیم، واژه ها به مثابه مصالح و مواد آن هستند. در بین این مواد خام، «فعل» نقش پیِ بنا را ایفا می کند. فعل مهم ترین رکن جمله به شمار می آید. این پایان نامه به بررسی «فعل» در گویش لری سیلاخوری پرداخته است. منظور از گویش لری در این پژوهش گونه ی زبانی است که در «دشت سیلاخور» در محدوده ی دو شهر بروجرد و دورود از استان لرستان به کار می رود. در این پژوهش ابتدا کلیّات (بیان مسأله، معرّفی منطقه، هدف تحقیق، پیشینه ی پژوهشی، روش تحقیق، تعاریف و ...) مشخّص شده است. پژوهشگر ویژگی های آوایی فعل را در گویش سیلاخوری بررسی کرده که مهم ترین بحث این بخش، معرّفی واج های این گویش است که با فارسی معیار تفاوت دارند؛ بحث دیگر این بخش بررسی فرآیندهای واجی فعل ها در این گویش و تفاوت تکیه ی فعل با فارسی معیار است. وی هم چنین ویژگی های دستوری فعل را از قبیل (زمان، شناسه، گذر، نشانه ی مصدری، مصدرهای باقاعده، فعل مجهول، فعل کمکی، فعل امر، فعل های ربطی و ...) بررسی کرده است. پژوهشگر در این پایان نامه دو مبحث مهم را پی گیری کرده است: یکم بررسی ساخت های غیرفعلی که از فعل ساخته می شوند و دوم فرآیند دگرگونی برخی مصدرها در لری و فارسی. هم چنین فعل های گویش لری سیلاخوری را از نظر معنا با فارسی معیار و برخی گویش های هم سایه سنجیده است. در پایان به جمع بندی و نتیجه گیری مطالب پرداخته و پیشنهادهایی به پژوهشگران جوان داده است تا جهت پاس داشت زبان فارسی معیار یکی دیگر از جنبه های گویش لری را بررسی کنند.

رمان و داستان کوتاه به زندگی فرد در اجتماع می پردازند به همین دلیل با جامعه رابطه ی تنگاتنگی دارند؛ از انجا که اصلی ترین مشخصه ی این گونه های داستانی واقع گرایی است، آینه ای هستند که زندگی واقعی را بازتاب می دهند. این پژوهش در مورد بررسی سیمای زن ایرانی در سه رمان سیمین دانشور: سووشون، جزیره ی سرگردانی و ساربان سرگردان و هفت داستان کوتاه از داستان های جلال آل احمد به نام های سمنو پزان،زن زیادی، گناه، بچه ی مردم، لاک صورتی، خانم نزهت الدوله و شوهر آمریکایی که در آن ها به طور اختصاصی به مسایل زنان می پردازد، تدوین شده است. ضمن بررسی آثار به این نتیجه می رسیم که هدف اصلی سیمین دانشور تبیین ذهنیت زن ایرانی و دغدغه های اوست و در این زمینه مسائلی چون مهر و عاطفه ی زن ایرانی، دلبستگی فوق العاده اش به خانواده و فداکاری اش در این راه و ستمدیدگی و ستم کشی او را به خوبی به تصویر می کشد. دو اثر متأخر او ؛ یعنی جزیره ی سرگردانی و ساربان سرگردان که در دهه های هفتاد و هشتاد منتشر شده اند که دوره ی اوج گیری تفکرات فمنیستی است رنگ فمنیستی غلیظ تری دارند و در این دو اثر زنان، تنها و ستم کش تصویر شده اند و عامل این تنهایی و ستم دیدگی زنان را مردان می داند. همچنین او توانسته است دنیای رمان را از دریچه ی نگاه یک زن به خواننده ی اثرش نشان دهد و به او این فرصت را بدهد که از زاویه ی دید زتانه به جهان بنگرد و به دلیل زن بودنش، دنیای ناشناخته ی زنان را بهتر به تصویر بکشد. در آثار آل احمد به این نکته بر می خوریم که او در پی توصیف سیمای زن و ارائه ی نمونه ای ملموس با همه ی شادی و غم هایش نیست، بلکه در جایگاه یک مبلغ سیاسی با اندیشه ی سوسیالیستی در پی رهایی رنج دیدگان و زحمت کشان است که زنان ایرانی نیز به دلیل کاستی ها، نابرابری ها و ستم های تاریخی روا داشته شده بر آنان، در این گروه قرار می گیرند. او با نگاهی طعن آلود و زبانی تمسخر آمیز به دفاع از زنان زجر-کشیده و ستمدیده می پردازد و سعی می کند با نشان دادن کاستی ها و نابسامانی های موجود در زندگی زنان ایرانی ،مخاطبش را متوجه وضغیت اسفبار آنان بنماید و در واقع دردها را می گوید تا به درمان آن ها بیندیشیم. در پایان به این نتیجه می رسیم که خانم دانشور در تصویر سیمای واقعی زن ایرانی موفق تر بوده-است و آثار وی معرف بهتری از سیمای زن ایرانی است.

عمل و پیامد آن که به صوورت مکافات و جزا (پاداش) است، لازمه ی زندگی اجتماعی می باشد، کتاب کلیله و دمنه اصول زندگی اجتماعی را مدنظر دارد.این کتاب بر مبنای اصول اخلاقی پدید آمده است و گرایش به هدایت افراد به سوی ارزش های عالی انسانی، شالوده و اساس کتاب است. درپژوهش حاضر، اعمال و پیامدهای آن بر اساس الگوی اخلاقی خیروشر، بررسی شده اند و نشان داده شد که شخصیتهای قصه های این کتاب و اعمال آنها عموماً دردو سوی خیر و شر قرار دارند. در زمینه ی تناسب اعمال با مکافات یا جزای آن نیزبه نظرمی رسدمعمولا هر عمل زشت و ناصواب مکافات مناسبی به دنبال دارد. پژوهش حاضور، درپی بررسی اعمال ومکافات (جزا) آنها درکتاب کلیله ودمنه اسوت. مباحث پایان نامه در سه فصل تدوین شده است. فصل اول شامل، کلیات تحقیق است و در آن تعریفی از عمل و مکافات از دیدگاههای مختلف ارائه شده است . درفصل دوم اعمال انجام شده از سوی شخصیت های داستانهاو مکافات (جزا) آنها، با توجه به نظریه ی اخلاقی خیروشر بررسی شده است .درفصل سوم نیزبه نتیجه گیری نهایی پرداخته ایم .

یکی از مقوله های مهم در داستانهای هدایت و آل احمد زن است . هر کدام از آنها که دردی از دردهای جامعه زنان را در نظام های مرد سالار منعکس می کنند ، مملو از توجه ونگاه به مشکلات و معضلات زنان است . آنها پیوسته از زنان دفاع می کنند واز محرومیت ها و محدودیت هایی که زنان را در بر گرفته است با خاستگاه فکری متفاوت مختص به خود انتقاد می کنند . در آثار داستانیشان هم تیپ های مختلفی از زنان وجود دارد و هم معضلات و مشکلات ویژه آنها . هر دو نویسنده از بیچارگی ها ، محرومیت ها و نبود آزادی زنان در خانواده و اجتماع مرد سالار سخن می گویند و موضع گیریشان کاملا انسانی ، حمایت گرایانه و نوع دوستانه است . این پایان نامه پنج فصل دارد . پژوهش گر در فصل اول به کلیّات ( بیان مسئله ، هدف تحقیق ، پیشینه ی پژوهش ، روش تحقیق و تعاریف و مفاهیم تحقیق و ... ) پرداخته است . فصل دوم نگاه هدایت را نسبت به زن در آثار داستانی اش مورد بررسی قرارداده که از نظر کمی مهمترین فصل از فصول پنج گانه است . فصل سوم نگاه آل احمد را نسبت به زن در آثار داستانی اش مورد بررسی قرار داده است . در فصل چهارم که مهمترین فصل از فصول پایان نامه است در مقایسه نگاه هدایت و آل احمد نسبت به زن است . و درفصل پایانی ؛ یعنی فصل پنجم به جمع بندی و نتیجه گیری مطالب پرداخته است .

جنگ تحمیلی یکی از بزرگترین رویدادها و پدیده های تاریخی کشورمان در طول سه دهه گذشته بوده است که تمام زمینه های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی کشورمان را تحت تأثیر خود قرار داد و تأثیری کلی و بنیادین برحوزه ادبیات ما گذاشت این تأثیر در قالب های گوناگون ادبی چون : شعر، داستان، فیلم نامه، نمایش نامه، خاطره نویسی و ... با مضامین و درونمایه های جنگی موجب به وجود آمدن ادبیاتی ارزشمند تحت عنوان " ادبیات دفاع مقدس ، ادبیات مقاومت و پایداری " گردید . در این پژوهش سعی شده است تا چهار رمان دفاع مقدس که ازجمله رمان های نوجوان محور دفاع مقدس هستند از نظر عناصر داستان مورد بررسی قرار گیرند این پژوهش شامل داستانهایی است که نویسندگان آنها با به تصویر کشیدن برخی از وقایع جنگ و ثبت دلاوری ها و حماسه سازی های رزمندگان و نشان دادن سختی ها و مقاومت مردم در بمباران ها می تواند تأثیر مناسبی در جهت نهادینه شدن آرمان های دفاع مقدس بر جامعه مخصوصاً نوجوانان به عنوان مخاطبین اصلی این آثار داشته باشد این نکته ضرورت انجام این پژوهش را بر ما روشن ساخت روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی است ، که در آن از روش کتابخانه ای و فیش برداری و منابع اینترنتی استفاده شده و پس از مطالعات لازم به صورت ذیل تنظیم گردید : 1-خلاصه رمانها 2- برسی عناصر داستان در رمان ها 3- بررسی اشتراکات میان رمان ها 4- بررسی نقاط ضعف و قوت رمان ها 5 – نتیجه گیری و پیشنهاد ابتدا پس از تعریف مفاهیم تحقیق خلاصه رمانهای مورد نظر ذکر شد در ادامه به بررسی عناصر داستان در آن رمان ها پرداخته شد و ضمن برررسی مشترکات و اختلافات میان رمانها و بیان نقاط قوت و ضعف آنها در آخر نتیجه گیری به همراه پیشنهادات لازم ارائه گردید.و نتایج ذیل حاصل گردید : -آشنایی کامل نویسندگان از روحیات مخاطبین جوان خود و اشراف آنها به این نکته که مخاطب نوجوان است و قدرت تحلیل و تفسیر ضعیف تری دارد که به فراخور آن ، سبکی رئالیست ، ساده و روان برگزیده اند . -برگزیدن شیوه روایی (زاویه دید ) اول شخص مفرد که راوی و قهرمان داستان در درون اتفاقات داستان سیر می کنید باعث شده تا مخاطبین ارتباط موئثرتری با قهرمانان برقرار سازد . -قضاوت نکردن نویسندگان در حوادث داستان که به مخاطبین اجازه داده شده که خود به پیام نهایی داستان دست یابند ، پیام این داستان ها را تحمیلی و شعارگونه نکرده است . - در برخی آثار مثل (آواز نیمه شب و مهمان مهتاب )به زمینه های اجتماعی جبهه اشاره شده که این کار باعث شده که روند داستان محدود به جبهه ها نشده است و پیرنگ اثر گسترش پیدا کرده است . - تقابل ها ، کشمکش ها و تصادم شخصیت های داستان به خوبی پردازش شده است .مثلاَ در رمان برای نزدیک شدن تقابل میان نوجوانان و کهنسالان جبهه و در رمان مهمان مهتاب تقابل کسانی که می خواهند مقاومت کنند و کسانی که می خواهند فرار کنند و ... -بهره بردن از شخصیت های نوجوان و جوان به عنوان قهرمان داستان باعث شده است که مخاطبین حسن همزاد پنداری مناسبی با آنها برقرار سازند . با وجود این کلمات اشاره به مسائل ذیل در رمان های دفاع مقدس حائز اهمیت است : -نویسندگان جنگ ها یا از رزمندگانی بوده اند که در جبهه ها حضور داشته اند اما فاقد توان نویسندگی بوده اند و یا توان لازم نویسندگی را داشته اند اما فضای جبهه ها را تجربه کرده بودند این نقیصه باعث شد تا پیکره داستانها چندان استوار نباشد . -در برخی آثار گفتگوها بسیار طولانی و خسته کننده و بی اساس است و صرفاَ برخی اطلاعات معمولی رد و بدل شده است . -شخصیت های مخالف (عراقی ) غالباَ احمق و ترسو و ... خلق شده اند ، نویسندگان با این کار ارزش کار رزمندگان پایین آورده اند زیرا آنها با افراد احمق و ترسویی مواجه نبودند در عوض با یکی از ارتش های بسیار مجهز خاور میانه روبرو بودند . -معرفی تعداد زیادی شخصیت در آغاز داستان که در روند داستان نقش چشمگیری ندارند از دیگر صفت های این داستان هاست .

اوایل قرن بیستم، اروپا شاهد پاگرفتن و ریشه دواندن جنبشی ادبی هنری موسوم به اکسپرسیونیسم بود که اساس آن بر نمایش احساسات تند وتیز با روش های غیرمتداول، ذهنیت گرایی افراطی، هنجارشکنی و نوگرایی بود. عشق، مرگ، ترس و ... از دغدغه های انسان معاصر هستند که اکسپرسیونیسم با حساسیت ویژه ای به آن پرداخته است. «غزلیات شمس» آیینه شوریدگی ، عشق سرمستانه و نماینده بی قراری و بی تابی مولانا در فراق شمس است. او این هیجانات روحی اش را در حال سماع و دریدن پرده های خویشتن داری در قالب غزلیات ریخته است. سایر مولفه هایی که مبنای اکسپرسیونیسم هستند و هم چنین درون مایه هایی مشترک را می توان در ساختار ظاهری و محتوایی «غزلیات شمس» یافت و بررسی کرد. این پایان نامه به تجلی مبانی مکتب اکسپرسیونیسم در غزلیات شمس و تفاوت های این دو پرداخته است.

مقصود از «دیالکتیک عشق » در این پایان نامه شوری است که از عشق در نهاد هستی نهاده شده و موجب کمال می شود . مولوی هم چون دیگر عارفان عاشق مبنای هستی را بر عشق استوار می داند ، عشق حضرت حق به ذات خویش . او در بعد عشق روح انسانی به خداوند نیز معتقد است که کمال انسان در گرو فراق است. لذا حضرت حق ، از ذات خویش ما سوی را آفرید تا در نهایت روح خاص در عالم خاک و در کالبد آدم قرار گیرد و این دوری موجب شوق بازگشت و معرفت حق شود . پس برابر نهادی به نام خاک لازم بود تا روح به کمال معرفت برسد والا انسان در مقام فرشتگی باقی می ماند . وجود تن و نفس که مایل به زمین باشند لازم است تا روح قدر عالم وصال را بداند و در حرکتی دیالکتیکی به شناخت و معرفت برسد . جان گشاید سوی بالا بال ها تن زده اندر زمین چنگال ها انسان کلی است که نهاد روح و برابر نهاد جسم را در خود دارد و از جدال این دو کمال معرفت حاصل می شود . واژه های کلیدی : مولوی ، مثنوی ، دیالکتیک عشق ، فراق ، نفس ، روح ، انسان .

چکیده ندارد.