تتراسایکلین همراه با دیگر آنتی بیوتیکها در درمان h.pylori استفاده می شود، اما مقاومت به تتراسایکلین در سویه های جدا شده از بیماران گسترش پیدا کرده و یکی از علل عدم موفقیت در درمان است. مقاومت به تتراسایکلین در باکتری می تواند چندین علت داشته باشد، موتاسیون در ژن 16s rrna ، تغییر نفوذپذیری غشاء و عدم ورود دارو به باکتری، افلاکس تتراسایکلین جهت خارج کردن دارو ، پروتئینهای محافظت کننده ریبوزومی و غیر فعال سازی آنزیمی. در h.pylori مطالعات اندکی بر روی مکانیسمهای دخیل در این مقاومت انجام شده اند و فرضیه های مختلفی بیان گشته اند که تأکید بیشتر بر روی مقاومت از طریق ایجاد موتاسیون در ژن 16s rrna بوده است . اما در مطالعاتی نیز سویه های مقاوم فاقد موتاسیون شناسایی شده اند . در مورد نقش پروتئینهای افلاکس تتراسایکلین مطالعات اندکی تنها در سویه های h.pylori آزمایشگاهی مقاوم شده به تتراسایکلین ، انجام گرفته اند. در مورد مکانیسمهای احتمالی دیگر مقاومت به تتراسایکلین در h.pylori شواهدی دیده نشده است. در این مطالعه به بررسی مکانیسمهای مقاومت به تتراسایکلین در سویه های مقاوم به این آنتی بیوتیک با تأکید بر بررسی حضور افلاکس فعال در مقاومت به تتراسایکلین در h.pylori پرداخته شد. سویه ها از کودکان جدا شده و از نظر مقاومت به تتراسایکلین با روش رقت آگار مورد بررسی واقع شدند. سپس تست تجمع آنتی بیوتیکی در حضور و عدم حضور یک ماده غیر فعال کننده پمپهای افلاکس صورت پذیرفت . تستهای مولکولی pcr و rt-pcr جهت بررسی حضور ژنهای افلاکس و بیان آنها و نیز حضور موتاسیونها در ژن 16s rrna در این سویه ها انجام شد. نتایج حاصله حاکی از افزایش روزافزون مقاومت به تتراسایکلین در h.pylori و نقش مهم افلاکس فعال در سویه های با مقاومت بالا و چند فاکتوری بودن مقاومت به تتراسایکلین در این باکتری است.

بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت helicobacter pylori به عنوان یک عامل مولد سرطان و دومین عامل سرطان معده در سراسر دنیا رده بندی شده است. عفونت با این ارگانیسم با گاستریت، زخم اثنی عشر، زخم معده و سرطان معده در ارتباط می باشد. عفونت معمولا در دوران کودکی اتفاق می افتد که در کشورهای در حال توسعه شایع تر از کشورهای توسعه یافته است. مطالعات نشان داده اند که سویه های h. pylori جدا شده در نقاط مختلف جغرافیایی از نظر آنتی ژنی با همدیگر تفاوت دارند. در میان روش های تشخیصی غیر مهاجم روش های جستجوی آنتی بادی های سرمی h. pylori توسط elisa اهمیت اپیدمیولوژی دارد. با این وصف، روش جستجوی آنتی ژن h. pylori در مدفوع بیماران اهمیت به سزایی در تشخیص عفونت فعال دارد. هدف این پژوهش بررسی قدرت ایمنی زایی آنتی ژن های h. pylori در حیوان آزمایشگاهی برای مصارف کاربردی است. در این پژوهش ابتدا ایزوله جدا شده از کودکان ایرانی با روش های بیوشیمیایی و روش pcr مورد شناسایی قرار گرفت. پس از انتخاب یک سویه بر اساس حضور ژن های ویرولانس، پروتئین های غشای خارجی ( omps ) با روش سارکوزیل و پروتئین های وابسته به غشا ( omps + imps ) با روش سونیکاسیون تهیه شدند. سپس 100 میکرو گرم از پروتئین های مزبور طی چند نوبت به خرگوش ماده سفید تزریق شد و نمونه سرم پس از نوبت سوم جمع آوری شد. تیتر آنتی بادی های ایجاد شده در حیوان بر علیه h. pylori با استفاده از elisa و پاسخ به انواع آنتی ژن ها با روش western blot انجام شد. در مرحله بعد باکتری به نمونه مدفوع منفی تلقیح شد و تست capture elisa با استفاده از آنتی بادی های پلی کلونال انجام گرفت و در نهایت با استفاده از نمونه های مشخص بیماران تست capture elisa صورت گرفت. تیتر آنتی بادی های پلی کلونال ضد h. pylori ایجاد شده در خرگوش پس از ایمنی سازی بر علیه پروتئین های سویه مزبور 1:600 و تعداد آنتی ژن های ایمنی زا مشاهده شده در western blot شامل حداقل 4 باند برای omps و 8 باند برای imps + omps بود که نتیجه بسیار قابل قبول برای مطالعات بعدی کاربردی می باشد. در این مطالعه سعی شد تا مراحل اولیه برای استفاده از آنتی بادی های پلی کلونال برای غربال نمونه های مدفوع بیماران انجام شود. علی رغم نتایج هماهنگ، این مطالعه نیاز به بهینه سازی تعداد زیادی فاکتور برای انجام غربال مدفوع بیماران با استفاده از تست elisa capture دارد.

به دنبال افزایش مصرف میوه جات و سبزیجات در سراسر جهان، تعداد شیوع های ناشی از مصرف مواد غذایی آلوده با بیماری زا ها از جمله پاتوتایپ های مولد اسهال اشرشیاکلی نیز افزایش یافته است. سویه های اشرشیاکلی بیماری زای روده ای (epec)enteropathogenic escherichia coli عامل مهمی در ایجاد اسهال حاد و مزمن در انسان ها هستند. شیوع هایی از آن در ارتباط با مصرف آب و غذای آلوده بوده است. این مطالعه به منظور ارزیابی فراوانی epec در 100 نمونه سبزی شامل 72 نمونه ریحان، 25 نمونه اسفناج و 15 نمونه گشنیز با تکنیک pcr در تهران انجام گرفته است. pcrبا 4 جفت پرایمر برای ژن های eaea، stx1، stx2 و bfpa انجام گرفت و سویه هایی از اشرشیاکلی که برای ژن eaea مثبت و برای ژن های stx1 و stx2 منفی بودند به عنوانepec معرفی شدند. سویه های epec در 2 نمونه اسفناج (8%) و 5 نمونه ریحان (95/6%) شناسایی شدند و نمونههای گشنیز آلودگی با epec نشان ندادند. علاوه براین هیچ کدام از نمونه ها دارای ژن bfpa نبودند که آلودگی با سویه های غیرتیپیک epec را پیشنهاد می کند. این جدایه های epec برای حساسیت ضد میکروبی خود با روش انتشار در آگار(kirby-bauer) مورد بررسی قرار گرفتند. آنتی بیوتیک های مورد استفاده آموکسی سیلین، تتراسایکلین، سفتازیدیم، سفالوتین، سفکسیم، سفپیم، آمیکاسین، ایمیپنم، جنتامیسین، کلرامفنیکل، کانامایسین، سفتیزوکسیم، استرپتومایسین، سیپروفلوکساسین، نالیدیکسیک اسید و تری متوپریم-سولفومتوکسازول بودند. 100% سویه های جداشده از سبزیجات به کلرامفنیکل، استرپتومایسین و تتراسایکلین مقاوم بودند و 29% نیز به تری متوپریم- سولفومتوکسازول و سفتازیدیم و 42.85% به آموکسی سیلین مقاومت نشان دادند. جدایه های epec به سایر آنتی بیوتیک ها حساس بودند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که سبزیجات می تواند منبعی از عفونت های روده ای ناشی از epec در تهران باشد.

چکیده بیش از نیمی از جمعیت جهان آلوده به h. pylori می باشند. طیف عوارض بالینی بیماری وسیع بوده و شامل التهاب معده مزمن، زخم معده و زخم دوازدهه و آدنوکارسینومای معده و لنفومای مرتبط با malt می باشد. عفونت h. pylori در بدن میزبان منجر به ایجاد پاسخ ایمنی خصوصاً پاسخ ایمنی هومورال در خون محیطی و تولید آنتی بادی ضد آنتی ژن های h. pylori می شود . عفونت h. pylori به وسیله روش های تشخیصی متنوعی که شامل روش های تهاجمی و غیر تهاجمی می باشد، شناسایی می شود. روش های غیرتهاجمی بر روش های تهاجمی از آن جهت که نیاز به انجام آندوسکپی و برداشتن بیوپسی ندارند، ارجحیت دارند. روش elisa و immunoblotting معمول ترین روش های غیرتهاجمی مبنی بر جستجوی آنتی بادی می باشند. هدف از پژوهش حاضر بررسی آنتی بادی های تولید شده بر ضد آنتی ژن های بارز موجود در غشای خارجی باکتری h. pylori و تعیین آنتی ژن های ایمونودامینانت و آنتی بادی های غالب موجود در سرم حیوان ایمونیزه می باشد. با استفاده از این آنتی بادی ها می توان آنتی ژن های اختصاصی این ارگانیسم را در نمونه های بیماران ردیابی و وجود عفونت h. pylori را تشخیص داد. .به این منظور ابتدا آنتی ژن های غشای خارجی h. pylori غیر محلول در سارکوزیل تخلیص شده و به خرگوش ماده سفید تزریق شد و سرم خرگوش ایمن شده پس از سه تزریق جداسازی و بررسی شد. به منظور تخلیص آنتی بادی اختصاصی ضد h. pylori سرم تحت کروماتوگرافی تمایلی قرار گرفت. سپس تیتر آنتی سرم به دست آمده توسط روش elisa به دست آمد و آنتی بادی monospecific تیتر شده با آنتی ژن های حاصل از سویه های مختلف با روش elisa و western blot مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی کاربردی این آنتی بادی ها با استفاده از روش تشخیصی capture elisa مدفوع بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. پاسخ ایمنی بالایی در مقابل چهار آنتی ژن پروتئینی غشای خارجی با وزن های 21 ، 25 ، 26, 34 کیلودالتونی مشترک در میان سویه های مختلف h. pyolri مشاهده شد. تیتر سرم قبل و بعد از خالص سازی با کروماتوگرافی به ترتیب 1/2000 و 1/1000 بود .پس از کروماتوگرافی هیچ واکنش با e. coli و s. aureusبه عنوان شاهد منفی مشاهده نشد. کاهش تیتر سرم بعد از کروماتوگرافی نسبت به تیتر سرم قبل از کروماتوگرافی نشان دهنده حذف آنتی بادی های واکنش دهنده با e. coli و s. aureus از سرم بود. از آنجایی که حضور آنتی بادی های مزبور نتایج مثبت کاذب را در روش elisa افزایش می دهند، حذف آنها به کاهش میزان مثبت کاذب انجامیده و میزان اختصاصیت تست را بالا می برد. آنتی بادی های به دست آمده در این پژوهش، شناساگر های خوبی برای h. pylori می باشند. کلید واژه: h. pylori ، الایزا ، ایمونوبلاتینگ ، کروماتوگرافی تمایلی