امروزه شاهد آنیم که بافت های تاریخی شهرهایمان کارایی و توان خود برای انطباق با نیازهای روز را از دست داده، بهانه ای را در اختیار سودجویان قرار می دهند که تحت عنوان "به روز نمودن" به انجام عملیات سریع و تخریبی در آنها بپردازند. اقداماتی که در زمینه بهسازی و نوسازی آنها شکل می گیرند نیز یا صرفاً کالبدی_فیزیکی و یا با نگاهی تقدس گرایانه و توجه صرف به مسئله حفاظت و عدم مداخله می باشند. بدین ترتیب تنها چیزی که بدان توجه ودر نتیجه پاسخ داده نمی شود، نیازهای انسان-هایی است که ساکنان و محقان اصلی بافت محسوب می شوند. حیات شاهی، یکی از زیرمحله های عودلاجان (از محلات تاریخی پنجگانه تهران)، مانند سایر محلات تاریخی تهران با تنزل روزافزون کیفیت سکونت مواجه می باشد. که در صورت ادامه روند حاضر و عدم توجه به ضـرورت باززنــــده سازی آن، با معضل بی هویتی روبه رو خواهدشد. از اینرو نگارنده با روشی تحلیلی- توصیفی، در پی آنست تا با پاسخگویی به اهداف خود نظیر احیای ارزش ها و عناصر هویت دهنده ساختار حیات سنتی و برآوردن شرایط مورد نیاز برای سکونت در محله، راه حل هایی را در قالب طرح های ساماندهی، الگوهای اصلاحی و سیاست های راهبردی جهت ارتقای منزلت بافت حیات شاهی در مقام یک محله مسکونی، ارائه دهد.

بنای امامزاده قاسم یکی از بناهای واجد ارزش استان لرستان می باشد، که با در نظر گرفتن موقعیت مکانی آن و تغییر و تحولات فراوان طی دوران گذشته، می توان به شاخص بودن بنا پی برد. مراد از این ارزش، ارزشی است که به سبب مهارت در ایجاد تغییر و تحولات فراوان در بنا، روند تحول معماری را بخوبی نشان می دهد. این ارزشمندی در ابعاد متفاوت از جمله در ساختار، سبک، فن آوری، مصالح، تزئینات و یا ترکیبی از آنها بارز می گردد. روند شکل گیری بنا با توجه به مستندات تاریخی مربوط به دوران سلجوقیان می باشد، که در حال حاضر هیچ گونه شواهدی از این دوران بدون پژوهش های باستانشناختی قابل مشاهده نیست. در وضعیت موجود، بنای اولیه به سبک و شیوه معمول مقابر دوران ایلخانی ـ مقابر تک واحدی با گنبد رک ـ برپا گردیده که طی دورهای بعد، دچار تغییرات فراوان ـ بنای چهار ایوانی با صحن مرکزی ـ شده است. بحث دوره شناسی و سیر تکامل و تحولات معماری، امروزه با مطرح شدن نگرش های جدید و توجه به تاثیرات این تحولات در نوع طرح های مرمتی این دوران، اهمیت بیشتری یافته است. رسیدگی به این مهم بخصوص در بناهای تاریخی که از دوره شناسی خاصی برخوردارند از اهداف این پژوهش بشمار می رود. تدوین برنامه کار و استراتژی مداخله در بنا و پیش بینی راهبردها و رهیافت های بنیادی و پرهیز از راه کارهای مقطعی و موضعی، از نیازها و ضروریات اساسی و تعیین کننده برای هر گونه حرکت و مداخله اصولی در بنا است. در این پروسه می توان به اهمیت بنا و چگونگی برخورد با آن از دیدگاه حفاظت، مرمت و دخالت را مهمترین هدف قرار داد. نتایج ذیل حاصل پژوهش بر اساس داده های میدانی و مطالعات کتابخانه ای بوده است: الف ـ شناخت سیر تحول معماری بنا در دوره های تاریخی با توجه به تحلیل داده ها ب ـ ارایه ایده جهت ارتقاء در حفاظت از وضعیت موجود ج ـ تدوین اصول و روشهایی جهت مداخله فنی ـ اجرائی در بنا

1) بیان مساله تحقیق : مرکز شهرها بخشی از سرمایه های فرهنگی کشور ما هستند و حکم اندوخته های متراکمی را دارند که گنجینه هایی از خاطرات جمعی و شیوه زندگی گذشتگان را در دل خود جای داده اند. این مراکز هنوز می توانند قلب اقتصادی شهر، محل سکونت و معیشت شهروندان باشند. همچنین از نظر هویتی، می توان بر باستانی - تاریخی بودن از یک سو و فرهنگی – هنری بودن بافت و اجزای تشکیل دهنده آن، از سوی دیگر تاکید نمود ( ارزش های تاریخی – فرهنگی – هنری ). دست یابی به این مطلوب نیازمند شناخت صحیح از عناصر شاخص و تاثیر-گذار بر پویایی و حیات مراکز شهری می باشد. با بررسی هر یک از اجزای بافت در بستر خود و توجه به روابط متقابل آن ها و تاثیرگذاری و اثرپذیری هرکدام، می توان عنصر اصلی یا عناصر اصلی در امتداد بخشیدن به پویایی و حیات مرکز شهر را شناخت و به عنوان نقاط ثقل بافت، معرفی و مورد توجه ویژه قرار داد. سپس با اتکا به شناخت بدست آمده، به ارائه طرحی دو سویه پرداخت؛ بدین معنی که طرح ارائه شده از یک سمت به مرمت و احیای این مراکز ثقل توجه کرده و آنها را به عنوان قلب تپنده و محرک حیات و پویایی مرکز شهر در نظر می گیرد؛ از سمت دیگر با بررسی و تقویت روابط محیطی و مرمت و احیای دیگراجزای بافت به عنوان محیط مراکز ثقل، پویایی و حیات مدنی ممتد در بافت مرکز شهر را بهترین راه حل پیشنهادی برای احیای عناصر ارزشمند مورد توجه معرفی می کند. در همین راستا، در این پژوهش به دنبال شناخت وارائه طرحی راهگشا برای احیای مسجد جمعه شهر نطنز، مخصوصا گنبدخانه آن از یک سو و احیا و باز پویایی مرکز شهر نطنز، مخصوصا محور تاریخی بازار تا مسجد جمعه، با نگرش محیطی هستیم. 2) اهمیت موضوع تحقیق و دلایل انتخاب آن : شهر نطنز، با موقعیت جغرافیایی خاص، شرایط ویژه آب و هوایی و اقلیم متنوع، موقعیت ممتاز در تقسیمات کشوری و راه های ارتباطی، در استان اصفهان و در شمال شهر اصفهان قرار دارد. وجود روستاها با ساختار و معماری متنوع در پیرامون نطنز(شاخص ترین آن ها ابیانه)، سایت باستانی اریسمان در نزدیکی آن، وجود آثار فاخر و جالب توجه از پیش از اسلام (آتشکده ساسانی) و دوره های مختلف اسلامی در سطح شهر و محلات مختلف آن به همراه فرهنگ غنی مردمانش، نطنز را به یکی از بکرترین و ارزشمندترین شهرهای تاریخی بدل ساخته است. شهر نطنز دارای چند مرکز شهری تاریخی است(قصبه، افوشته، سرشک و ...) که مهم ترین آن مرکز شهری بافت قصبه بوده که هسته آن به نام مرکز شهر نطنز شناخته می شود. وجود آثار ارزشمند معماری شامل آتشکده، مسجد جمعه، مجموعه آرامگاه و خانقاه شیخ عبدالصمد، مجموعه ای از خانه ها، حمام ها و آب انبار های تاریخی به همراه کاروانسرا، کارگاه های قدیمی و دکان های بازار، متعلق به دوره های مختلف تاریخی از پیش از اسلام تا پهلوی، اهمیت این بافت را نشان می دهد. به دنبال برهم خوردن تعاملات و تعادلات زندگی شهری و تغییر شکل و عملکرد نظام های شهری، بافت های قدیمی تمامی شهر ها دچار نارسایی ها و مشکلات خاصی می شود. این موضوع در شهر های کشور ما به صورت همه گیر و با شدت بیشتر به چشم می خورد. شهر نطنز نیز ازین جرگه مستثنی نیست. تطابق نداشتن نیاز ها و فعالیت های جدید زندگی شهری با فضاهای موجود، متناسب نبودن زیر ساخت های قدیمی با نیاز های جدید، فرسودگی بناها، تغییر عملکردها، خالی شدن بافت از جمعیت بومی به دنبال مسائل مالکیتی و کاهش مطلوبیت محل مسکونی ودر نتیجه تبدیل شدن بافت به سکونتگاه طبقات اجتماعی پایین تر و مهاجرین، موجبات تخریب اجزای بافت قدیم را فراهم می کند. مداخلات نابجا و غیر اصولی این روند تخریب و ناکارآمدی را تشدید می نماید. بر اثر مسائل این چنینی بافت قدیم مرکز شهر نطنز دچار فرسودگی شده است. این فرسودگی علاوه بر ناکارآمد شدن مرکز شهر، موجب انزوای بناهای شاخص بافت از جمله مسجد جمعه به عنوان مهمترین عنصر شهر اسلامی گردیده است. از آن سو، انزوای مسجد جمعه روند بی توجهی به بافت قدیم، خالی شدن و در نتیجه فرسودگی و تخریب مرکز شهر را سرعت بخشیده است. بنابراین علاوه بر در معرض خطر بودن خود مسجد جمعه به عنوان شاخص ترین بنای دوره اسلامی شهر نطنز در درجه اول، کمرنگ شدن نقش محوری آن در حیات و سرزندگی بافت مرکز شهر نیز نیازمند بررسی و توجه جدی است. به این دلایل شناخت کامل و دقیق مساله، ارائه طرح ها واجرای اقدامات کوتاه مدت و فوری در چارچوب برنامه-ای کلان وبلند مدت که منتهی به رفع محدودیت ها و ایجاد مطلوبیت زندگی در بافت شود، با تاکید بر احیای بناهای ارزشمند، از نیازهای اجتناب ناپدیر بافت تاریخی مرکز شهر و شهر نطنز است. در نظر گرفتن مسجد جمعه و مخصوصا گنبدخانه آن به عنوان شاخص ترین عنصر بافت، نیاز آن یه توجه و حفاظت، نقش محوری آن در حیات و سرزندگی بافت مرکز شهر و همچنین نقش اساسی مرکز شهر در پویایی و توسعه شهر نطنز، اصلی ترین دلیل انتخاب این موضوع بوده است. 3) هدفهای تحقیق : - شناخت مسجد جمعه و گنبد خانه آن و بافت مرکز شهر نطنز و معرفی آن ها - شناخت نقاط قوت و پتانسیل های موجود و استفاده بهینه از آن - حفاظت، مرمت و احیای گنبد خانه مسجد جمعه نطنز - توانمند سازی و احیای بافت مرکز شهر نطنز

قلعه فرخشهر پس از سپری شدن دوره خان و خان سالاری بدلیل متلاشی شدن بنیاد زندگی گروهی و طایفه ای که منجر به سکنی گزینی مستقل افراد ساکن در این اقامتگاه گردید آسیبهای زیادی را متحمل شد. از جمله ؛عوامل آسیب رسان جوی را میتوان نام برد که البته باتوجه به حجم و وسعت بنا پدیده ای طبیعی است. با کمی تامل متوجه میشویم که ماه عسل این پدیده ( متروکه شدن بنا ) است که خود زمینه ساز بروز بسیاری از آسیبها است که سرقت اجزاء و عناصر ساختمان بخشی از آنهاست.بنابر این توانیر مجموع این آسیبها منجر به ( تخریب کلی بنا ) میشود و این قاعده در قلعه فرخشهر مشهود است.دراین پژوهش سعی بر آن شده است که با بررسی عوامل آسیب رسان به بنا ودادن طرح مرمت وکاربری جدید به پا بر جا ماندن این بنای تاریخی کمک نماییم.

امروزه در کشور ما تعداد بسیار زیادی از ابنیه با ارزش و منحصر به فرد تاریخی در درون محله هایی واقع شده اند که به خاطر عبور و مرور بیش از حد و درگیر شدن در مسایل روزمره و اقتصادی، ارزشها و تواناییهای آنها نادیده گرفته شده و تنها به عنوان یک محل عبور و مرور مورد استفاده قرار می گیرد. شاید سراها پرشمارترین نمونه این فضاها باشند، بناهایی که به دلیل برقراری ارتباط با اشخاص تولید کننده و مصرف کننده و نیز هماهنگی با محیط اطراف به لحاظ فرم، فضا و مصالح بومی، با محیط و بستر پیرامون خود به تعادل و تعامل رسیده اند و جای بس تأسف است که این میراث های با ارزش معمارانه که حاصل اندیشه انسان هایی است که فضا و معماری و نیاز مردم محلات را به خوبی می شناخته اند، هم اکنون تنها به محلی برای انبار کاالاهای مصرفی تبدیل شود. بسیاری از این سراهای ناشناخته در بازارها را، عدم حمایت و توجه، بیش از پیش منزوی نموده است و امید است، پژوهش هایی این چنین، حداقل یادآور حضورشان و یا راهی به سوی احیاء هویت و جلوگیری از شتاب روزافزون آنها به سوی زوال و دگرگونی باشد. اهداف کلی انجام این پژوهش عبارت است از معرفی و شناخت یکی از قدیمی ترین سراهای زنجان که دارای ارزشهای ویژه ای است، همچنین شناخت و بررسی هویت تاریخی، فرهنگی، مذهبی، باورها و اعتقادات مردم و در نهایت ارائه طرح حفاظت و مرمت با تأکید بر مقاوم سازی بنا جهت حفظ یکی از ارزشمندترین سراهای در معرض تهدید و ارائه یک برنامه مدیریتی مدون جهت حفاظت و استفاده مستمر از بنا. برای بدست آوردن اطلاعات لازم برای ارائه طرح ها از دو روش استفاده شده است: الف)روش کتابخانه ای: شناخت پیشینه اثر(بررسی سفرنامه ها و اسناد و مدارک تاریخی)- مطالعات فرهنگی- مطالعات اقلیمی، جغرافیایی- بررسی مفاهیم واژه ها- بررسی سوابق پروژه ها- بررسی طرح های فرادست ب)روش میدانی-تحقیقاتی: شناخت فضا و کالبد(ساخت و عملکرد)- شناخت محیط و بستر- تحقیقات اجتماعی، فرهنگی(مصاحبه)- تحقیقات زیست محیطی- برداشت (نقشه برداری، رولوه، تهیه تصاویر)

شهر تهران دارای کاخ های متعددی بوده است که متاسفانه در حال حاضر تعداد بسیار معدودی به فعالیت خود ادامه می دهند . با توجه به تغییر کاربری اکثر کاخ ها و عمارت های تاریخی کشور بنا به مقتضات زمان دچار فرسودگی و عدم نگهداری صحیح ، قابلیت مطالعه و بررسی به منظور مرمت و باززنده سازی را دارند. عمارت مظفری داراباددر سال 1320 ه.ق به توصیه پزشکان فرانسوی در منطقه داراباد بعنوان منطقه خوش آب و هوا جهت درمان بیماری سل مظفر الدین شاه قاجارساخته شده است . در سال 1317 ه.ش این عمارت توسط دکتر مسیح دانشوری تبدیل به بیمارستان برای درمان بیماران سل شده است . این بنادر سال 1380 با شماره 3792 ثبت آثار ملی شده است . دراین 73 سال ساختمان های زیادی نزدیک به بنا بدون در نظر گرفتن حریم ساخته شده است . با توجه به این که در این بیمارستان کودکان 8 ماه تا 14 سال بستری می شود و برای درمان نیازمند به نظارت مستقیم در حداکثر 2 ماه هستند از این رو دچار افسردگی می شوند بنابراین لازم می باشد که این عمارت تبدیل شود به یک مرکز فیزیوتراپی و بازی برای کودکان . تا علاوه بر آموزش های لازم برای درمان ، محیطی برای سرگرمی و مطالعه کودکان فراهم شود .

میدان بهارستان را از یک سو به مثابه یک میدان پرازدحام و آشفته در مرکز تجاری ـ اداری تهران امروز می توان درک کرد و از سوی دیگر به مثابه یک سایت منحصربه فرد میراث فرهنگی که در سده ی اخیر نقشی محوری در تحولات تاریخی ـ اجتماعی پایتخت بازی کرده است. مسأله این است که پیوند بین این دو سویه ی معاصر و تاریخی از هم گسیخته شده و بهارستان به مرور زمان از هویت خود جدا افتاده است. میدانی که می بایست مجموعه ها، بناها و یادگارهای بی نظیر واجد ارزش فرهنگی و تاریخی پیرامون خود را به یکدیگر پیوند می داد و از این طریق به نقطه ی کانونی یک فضای شهری غنی در قلب تپنده ی پایتخت بدل می گشت، پس از پشت سر گذاشتن طوفان توسعه شهری در سده ی اخیر به عرصه ای شلوغ و بی سامان از تردد و کسب وکار تقلیل یافته است. هدف این پایان نامه در قدم اول بیرون کشیدن ایده های مرمت و طراحی شهری از دل مطالعه ی تاریخی میدان بهارستان و در قدم بعدی ارائه ی طرح ساماندهی آن برای حل مسائل معاصر با تکیه بر رویکرد بازآفرینی فضای شهری ست. بدین منظور، ابتدا ضمن خوانش پیشینه ی تاریخی و با تکیه بر تصاویر و نقشه های قدیمی، سیرتحولات کالبدی و فضایی میدان در قالب شش پرده ی پی درپی (از اوایل دوران قاجار تا پایان پهلوی دوم) بازسازی شده و سپس وضع معاصر میدان از طریق کار میدانی مورد بررسی و آسیب شناسی قرار گرفته است. بر این اساس چهار ایده ی اولیه به عنوان نقاط عزیمت طرح ساماندهی ارائه گردیده: (1) بازآفرینی میدان بهارستان به مثابه موزه ی معماری دوران تحول ایران (2) بازآفرینی میدان بهارستان به مثابه جلوخان باغ های تاریخی پایتخت (3) بازآفرینی میدان بهارستان به مثابه پیوندگاه فضاهای فرهنگی‎ـ تاریخی اطراف و (4) بازآفرینی میدان بهارستان به مثابه مکان وقوع رویدادهای سرنوشت‎ ساز تاریخ معاصر ایران. در انتها، با تکیه بر این مبانی چهارگانه، طرح ساماندهی میدان در قالب موارد زیر پیشنهاد شده است: (1) تقویت شبکه ی پیاده (از طریق تأکید بر شبکه دسترسی قطار درون شهری، تعریف مجدد مسیرهای پیاده و اصلاح حرکت سواره) (2) تقویت فضای مرکزی (از طریق تجدید ساختار فضایی میدان، محوطه سازی، طراحی منظر شهری و بازسازی آیکون های تاریخی) (3) ساماندهی فضایی بدنه ها (از طریق ایجاد گشودگی ها و پیوند دادن محوطه های باز بناهای دولتی پیرامون میدان با میدان و ایجاد فضاهای دسترس پذیر برای عموم) (4) ساماندهی کالبدی بدنه ها (از طریق پیرایش نماها، تجرید اشکال، بازسازی ریتم ها و اصلاح خط آسمان) (5) ساماندهی بافت (از طریق نوسازی ساختمان های فرسوده و بهسازی ساختمان های واجد ارزش نسبی) و (6) احیای باغ های تاریخی (از طریق تقویت محورهای سبز در امتداد باغ های کهن).

بافت ها و ساختمان های تاریخی از جمله مهمترین میراث کشوراند که با گذشت زمان و تحت شرایط محیطی دچار فرسودگی ها و آسیب هایی می شوند که لازم است مرمت و باززنده سازی آن ها مورد توجه قرار گیرد. بدین منظور تحقیق حاضر با عنوان «طرح مرمت و باززنده سازی میدان محمدیه تهران و عناصر باارزش پیرامون آن»، ارائه می گردد. این میدان در ابتدا در جنوب و خارج از شهر تهران قرار داشت و محل اعدام مجرمین بود. بعدها با گسترش شهر، در داخل منطقه شهری تهران قرار گرفت. «میدان پاقاپوق» یکی از پنج میدان مهمی بود که در تهران دوران سلطنت ناصرالدین شاه قاجار ساخته شد. این میدان بعدها به «میدان اعدام» و سپس به «میدان محمدیه» تغییر نام یافت. بدنه میدان واجد ساختمان هایی است که هیئت کلی آن فرم دایره میدان را نظم می بخشند. بخش هایی از آن امروزه سالم و پابرجا هستند و بخش های دیگر از بین رفته و ساختمان های جدید به شیوه ی نامتجانس جایگزین آن ها شده اند. در ضلع شمال غربی میدان بنای باارزش «سرای میزانی» قرار دارد که متعلق به اوایل دوره پهلوی است. مطالعات مختلفی در قالب مطالعات میدانی و کتابخانه ای با استفاده از اسناد موجود انجام گرفت، و نتایج حاصل از مطالعات شناخت و آسیب شناسی(بازشناخت)، ارائه طرح مرمت و باززنده سازی میدان محمدیه و سرای میزانی را مهیا ساخت. پایان نامه مذکور در 8 فصل، با عناوین زیر تدوین شده است: فصل اول: کلیات طرح فصل دوم: شناخت محدوده مورد مطالعه فصل سوم: شناخت ویژگی های میدان محمدیه تهران فصل چهارم: شناخت ویژگی های سرای میزانی فصل پنجم: آسیب شناسی فصل ششم: مبانی نظری مرمت فصل هفتم: طرح مرمت و باززنده سازی میدان محمدیه تهران فصل هشتم: طرح مرمت و احیای سرای میزانی هدف از شکل گیری این پایان نامه، تاکید بر ارزش های میدان تاریخی محمدیه، ارائه ی طرح مرمت و باززنده سازی در راستای ارتقاء کیفیت کالبدی و فضایی میدان و همجواری های آن می باشد. امید است نتایج حاصله گامی موثر در جهت احیای هویت تاریخی میدان باشد.

الف- تشریح مسأله بررسی ها گواهی می دهد که یکی از مهمترین عوامل موثر در پیشرفت همه جانبه کشورهایی که به امر توسعه نائل گشته اند مواجه عالمانه و موشکافانه یا هر موضوعی است که جنبه ای از ابعاد مختلف زندگی بشری را تشکیل می دهد، اعم از مادی یا معنوی و آنچه در این رویارویی ساختارها و بسترهای قابل اتکا را میسر می نماید چیزی نیست جز تحقیق و پژوهش که مال آن علم است و تجربه در دوران مدرن و رویارویی با قرن 20 و توسعه تکنولوژیکی فضاها؛ فضاهای خاصی ناشی از نفوذ سریع تکنولوژی غرب به وجود آمده اند که در این میان فضاهای سنتی دچار مهجوریت و شده اند. بازار تبریز بعنوان میراث تاریخی شهر تبریز در طی چند سال قبل در مواجهه با فضاهای جدید تجاری - پاساژ- دچار تزلزل و تناقض شده است. این تناقض محتوایی – کالبدی است. این پایان نامه در نظر دارد این تناقض را از لحاظ محتوایی- کالبدی بررسی کند و راهکارهای بهبودی را در جهت باززنده ساز بازار ارائه دهد. در کنار موضوعات فوق الذکر، می توان به این مسأله ذکر کرد، اصولاً هر فضایی که توسط انسان خلق می شود و در آن زیست انجام می پذیرد، با گذشت زمان و سیر تکاملی انسان، فرد جهت بهینه کردن فضای زیستی خود به بازبینی مجدد آن می پردازد که این امر در مقیاس های مختلف از ابتدای شکل گیری فضاها توسط انسان های متمدن در هر مقطعی با نوعی وجود داشته است ولی با توجه به حجم اطلاعات مبادله شده سیاستهای برخورد با این بافتها در مجامع مختلف کشور ایران متفاوت بوده است که از جمله آنها می توان به طرح توسعه عمودی در بازار سنتی تبریز و بازبینی در شرایط و توسعه بازار تبریز اشاره کرد. با توجه به تهیه پرونده ثبت جهانی بازار تبریز موضوع ناشناخته نیست، اما بحث تیمچه ها و ارزش های فضایی موضوعی است جدید که در این رساله بدان خواهیم پرداخت. ب- روش کار این تحقیق یک تحقیق بنیادی – کاربردی بوده و روش نگاه اصلی این پژوهش تحلیلی – توصیفی می باشد و از نوع مطالعه موردی (case study) یا رویکرد اکتشافی می باشد و طی آن با بررسی جمع کننده در گذشته بازار، ویژگی های کالبدی و سازمان فضایی آن مورد مطالعه قرار خواهد گرفت و به تبیین راهکار پرداخته خواهد شد. ج- هدف و کاربرد نتایج این رساله نخست، هدف اولیه از تهیه این رساله، شناخت کامل فن آوری بومی در تیمچه های بازار تبریز و معرفی دقیق تیمچه حاج صفرعلی از لحاظ تاریخی، پلان و کاربرد آن در گذشته می باشد. از دیگر سوی، علت انتخاب متد بکاررفته نیز علاوه بر آنچه که ذکر گردید، به جهت نشان دادن عینی شاخه های آمیختگی و هدایت شخصی به سمت شیوه ای متقن و اصولی جهت ارائه طرح مرمت بوده است. دوم، با توجه به توسعه روزافزون تجارت در بازارهای شهرستان تبریز، در این طرح سعی شده تا با حفظ تمامی حرمت ها و حرائم بتوان روند توسعه شهری را هدایت و راهبری نمود که در مرکز ثقل آن تیمچه تاریخی حاج صفرعلی نقش و جایگاه مهمی را ایفا می کند.

چکیده پایان نامه (شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده) : هدف از انجام این پژوهش که با روشهای میدانی و کتابخانه ای – تطبیقی حاصل گردید، شناخت آب انبارنو در محدوده بافت تاریخی ساری بود. این شناخت مشتمل بود بر شناخت تاریخی، سازه ای و ساختاری و زیبایی شناسی بنا و همچنین شناخت ارزشهای فرهنگی بنای مذکور در محله و بافت قدیم شهر. در ابتدا برای شناخت طرح به بررسی ویژگیهای جغرافیایی و زمین شناسی و اقلیمی، فرهنگی واجتماعی و تاریخی منطقه و شهر تاریخی ساری پرداخته شد. آنگاه آب انبارنو ، عناصر و مصالح بکار رفته در آن و موقعیت آن در بافت تاریخی ساری مورد شناسایی قرار گرفت. در مباحث فن شناسی به بررسی کامل این بنا از نقطه نظرهای سازه ای و ساختاری، تاریخی و هنری پرداخته شد. در فصل آسیب شناسی، انواع آسیبهای وارده به بنا و بافت تاریخی پیرامون آن مورد بررسی قرار گرفت. در فصل مبانی نظری، با توجه با مفاهیم و اصطلاحات مرمت معماری که توسط نظریه پردازان معروف جهان مطرح شده وهمچنین تجارب بین المللی مرمت، سعی شده تا به یک طرح اصولی و قابل اجرا برای آب انبارنو برسیم همچنین در طرح مرمت و احیاء پیشنهاد شده در مورد این بنای تاریخی، تمام اصول حفاظتی و مرمتی در نظر گرفته شد. سرانجام در کاربری جدیدی که برای آب انبارنو در نظر گرفته شد سعی شده در عین حال که فعالیت جدید به روز و قابل اجرا باشد، هویت و اصالت این بنا در بافت قدیم ساری حفظ شده و باعث ارتقاء آن شود.

خانه تاریخی مجتهد واقع درکوچه طوی دربافت تاریخی محله رحمانیه اردبیل واقع شده است. محله رحمانیه از محدوده های شهری و مرکزی شناخته شده و معروف اردبیل می باشد که دارای عناصر قابل توجه و شاخص مرتبط با بافت های شهری و معماری محلات مسکونی است خانه مجتهد مربوط به دوره قاجار و مساحتی بالغ بر هزار و پانصد متر مربع می باشد. دارای فضاهای با عملکردهای مناسب با اقلیم طراحی گردیده است. این خانه بر اثر عوامل جوی و نبود اطلاعات کافی در مورد حفظ و نگهداری بنا و استفاده نادرست از بنا دچار آسیب ودر بعضی نقاط دچار تخریب گشته است دراین رساله سعی بر آن است که پس از آسیب شناسی و مطالعه و تحلیل دقیق از سوی ارائه ی یک طرح سامان دهی مناسب در آینده ی نزدیک از سوی دیگر به همراه رعایت کلیه ی ضوابط و معیارهای مصوب و منطقی در تحقیق و اجرا بتوان سبب باززنده سازی این بنای تاریخی به معنی و مفهوم واقعیه کلمه شد.

هر محله یا گذر شهر قدیم ، در کنار دیگر بناهای عمومی ، حتماً حمام یا حمامهایی برای استفاده مردم داشته است ، و این حمامها را معمولا آدمهای متمکن و خیر می ساختند و وقف عموم می کردند . تعداد بسیار و اهمیت حمامهای عمومی در شهرها البته ناشی از لزوم رعایت نظافت در نظر مردم و در شروع اسلام بوده است ، اما حمام در گذشته فقط محل استحمام نبود ، بلکه مکانی برای گذراندن اوقات فراغت ، گفتگو و تبادل نظر ، رفع خستگی و حتی عبادت ،گرد آمدن دوستان و حل و فصل مسائل زندگی بود . در حمام ، نه فقط تن ها ؛ که جان ها تازه می شد. حمام قدیمی معماری پیچیده ای دارد و گاه دو حمام با هم ادغام شده که در این صورت ، معمولاً یکی بزرگتر و پر کار تر از دیگری است و اغلب ، حمام بزرگتر به مردان و حمام کوچکتر به زنان اختصاص داشته است . هر حمام از دو فضای اول بینه یا سربینه ، رختکن و جای آمده شدن برای استحمام یا خروج از حمام بوده است و فضای دوم گرم خانه ، محل شستشو تطهیر بدن ، بیینه در محلی بین ورودی حمام و گرم خانه قرار دارد که هنگام بیرون آمدن از حمام در معرض هوای متفاوت قرار نگیرند و سلامتشان به خطر نیفتد کل حمام را نیز برای حفظ گرمای درونی آن معمولاً پایین تر از سطح زمین و درون خاک می ساختند . بخشی از فضای حمام نیز نقش پشتیبانی دارند . یعنی فضا های مربوط به تامین آب و حرارت حمام تون و انبار سوخت آن از این نوع فضاهاست . تون محل افروختن آتش برای گرم کردن آب حمام بوده و در پشت گرم خانه و خزینه جای داشته است و از بیرون حمام ، بدان وارد می شده اند . بناهای که دو یا چند حمام داشته بایستی چنان طراحی می شدند که همه حمامها از یک فضای پشتیبانی مشترک استفاده می کنند . بینه یا سربینه ،مهمترین و زیبا ترین فضای حمام است – فضایی وسیع و پر تزیین با گنبدی بزرگ و حوضی در میان در اطراف فضای میانی بینه سکوها یا غرفه هایی برای نشستن و استراحت مراجعان قرار دارد . کف این فضا ها بالاتر از کف فضای میانی فضای بینه و سقفشان معمولاً پایین تر است ؛ و از این رو، فضای دنج و مشرف بر آن اند . برای ورودی به آنها بایستی از چند پله بالا می رفتند و پاها را قبل از ورود ، در حوضهای روی سکو می شستند . بیشترین تزئینات حمام همیشه در بینه است . کف بینه و غرفه ها هم غالباً پوشیده از انواع کاربندیهای ظریف با گچ بری یا آهک بری و نقاشی است . موارد فوق خلاصه ای از توصیف فضاها در یک حمام سنتی را بیان می کند که به برسی تمامی آنها در حمام تاریخی بحرالعلوم(سید) بروجرد طی فصول این گزارش می پردازیم.

در طول تاریخ نیازها و خواسته های بشر موجب پیدایش مجموعه فضاهای معماری، برای پاسخ گویی به آن نیاز ها گردیده است. در این میان توانمندی خلاقانه و هنرمندانه مهرازان، به کمک شکل گیری فضاهای معماری شتافته و موجبات خلق نمونه های منحصر به فردی در دوره های تاریخی شده است. محله "سرخاب" یکی از محلات واجد ارزش و با اهمیت بافت قدیمی تبریز به شمار می رود؛ که با عبور باروی نجفقلی خانی و احداث دروازه بر جوار بازارچه آن که جزو میراث جهانی است، موجب غنای تاریخی سرخاب، و با جای دادن بسیاری از شعرا و مشاهیر تاریخ در خاک مزار خود، موجب تثبیت هویت فرهنگی محله گشته است. در این میان لزوم توجه ویژه متخصصین امر در خصوص حفاظت از هویت و اصالت فرهنگی- تاریخی جامعه و ارتقاء آن به کمک باززنده سازی میراث معماری ادوار تاریخی؛ در ارائه طرح مرمت حاضر با تحقیقی کاربردی و علمی ادای وظیفه نموده و با شناخت جامع از محدوده طرح و بازشناسی گستره های مهم تاریخی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و هنری، سعی در بازنمایی اصالت هویتی محله سرخاب داشته ایم. مدنظر قرار دادن تجارب مرمت شهری داخلی و خارجی در نمونه های مشابه، و بهره گیری از پتانسیل های موجود در بطن محله سرخاب، خط مشی تدوین طرح مرمت حاضر بوده است. در این میان از نقد و بررسی پروژه ها و عملیات عمرانی نابسامان معاصر که موجب اثرات نامطلوب در حیات امروزی محله سرخاب و منجر به گسست فضایی و عملکردی ساختار کهن آن شده، دریغ نکرده و در طرح مرمت و باززنده سازی پیشنهادی به ترفیع آنها اهتمام شده است. نتیجه طرح نیز موجبات بازگشت هویت و اصالت تاریخی– فرهنگی محله را با مرمت و احیاء کالبد و ساختاری و به سامان نمودن آن، فراهم می نماید.

چنانچه از ضلع غربی محله کوره ، یعنی از بلوار آیت الله شیخ شوشتری وارد بافت شهر شوشتر می شویم پس از ورود از ساختمان های جدید کمیته امداد و اداره مسکن و شهرسازی ، خود را در میان بافت آشفته ای می بینیم که هنوز گوشه وکنار آن آپاری از خانه های قدیمی شوشتر با ترکیبی از سنگ و آجر به چشم می خورد . کوچه ها به جهت سهولت وسایله نقلیه تعریض شده اند .تمامی ساباط ها حذف شده و با عقب نشینی جداره های بافت و تخریب خانه ها ، جای آنها را خانه های کوچک امروزی گرفته است .با ورود به کوچه امین زاده می توان در همان نگاه اول ساختمان خانه امین زاده ( امین التجار) را تشخیص داد .همانطور که ذکر شد این بنا جز ابنیه با ارزش تاریخی بوده که متاسفانه به دلیل بی توجهی طی سالهای گذشته و نیز عدم اسکان دائم در آن و همچنین عوامل انسانی از جمله برداشتن ساباط کنار این منزل که خود نقش پشت بند را برای دیواره خارجی داشته دچار آسیب های فراوانی شده است . عمده مشکل این بنا به خاطر رطوبت صعودی در دیواره های آن از طریق پی می باشد که نتیجتا احتیاج به اجرای ناکش در کنار تمام پی ها می باشد .همچنین این بنا در مرحله اول در بعضی نقاطش احتیاج به یکسری عملیات استحفاظی دارد از جمله شمع کوبی دیواره خارجی بنا جهت جلوگیری از سر سفت شدن بیشتر آن به سمت کوچه و شمع کوبی دیواره ضلع شرقی بنا و قرار دادن درپوشی مشبک بر روی قسمت فرو رفته وسط حیاط برای جلوگیری از خطرات احتمالی و همچنین بستن داربست در زیر هشتی . کاربری پیشنهادی جهت این بنا «مجتمع آموزشی- فرهنگی» با توجه به نیازهای عمده شهر و همچنین قابلیت های بنا و حفظ هویت عملکرد سابق آن می باشد

حفظ و حراست و احراز هویت واقعی میراث معماری باقیمانده از پیشینیانمان وظیفه¬ی ما و نیازمند تنظیم سیاست های مطلوب بهره برداری از آن¬هاست. در این میان یکی از فصول دلپذیری که می-توان گفت تا کنون مورد بحت وتبادل نگرفته قلعه دهشاد است که شاید تنها قلعه روستای استان تهران است که کماکان سکونت در آن ادامه دارد. اطلاعات به دست امده از طریق پرس و جوهای محلی و نیز سایر منابع معتبر محدود بوده بیشتر به تغییرات ان در دوره جاری حکایت دارد.قدمت این بنا به مانند سایر قلعه های مشابه در ان منطقه حدود 200 سال تخمین زده می شود . این بنا در دوران اسلامی و زمان قاجاریه ساخته شده است و این بنا در روستای دهشاد از توابع شهریار واقع است و متاسفانه به دلیل عدم توجه کافی رو به زوال و فرسودگی است. بنابراین در این تحقیق در پی شناسایی پتانسیل¬های بنا و بافت اطراف آن بوده و آسیبهای بنا را شناسائی کرده و با ارائه طرح مرمت، آن را از مرگ تدریجی نجات دهیم. نتایج این تحقیق نشان داد که در جامعه سنتی ایران خانواده از واحدهای بنیادین جامعه و خانه محور اصلی یکپارچگی خانواده است به همین دلیل خانه چنان طراحی می شده تا از دنیای بیرون جدا باشد و در ساخت آن بیشتر به ارزشهای بنیادین خانواده توجه می شده مفهوم خانه بسیار گسترده تر از مکان خصوصی محض است در واقع خانه حریمی مقدس است که باید از دید نا محرم دور باشد به همین دلیل در یکسری از آبادی ها (مخصوصا در این منطقه ) خانه ها را در قلعه ها می ساختند .

خانه گازر در محله دلدل که یکی از محلات قدیمی شوشتر می باشد، قراردارد. با بررسی تکدانه های باارزش بجای مانده در بافت شهری ،تاریخی شوشتر،این خانه به عنوان نمونه ای که بسیاری از خصوصیات معماری گذشته شوشتر را دارا می -باشد،انتخاب گردید. مالکیت اثر در گذشته در اختیار خانواده گازر بوده و این خانواده تا سالهای اخیر در این خانه زندگی کرده اند،قبل از خانواده گازر نیز خانواده افضل که از خانواده های نامی شوشتر بوده اند در این خانه زندگی می کرده اند و بنا توسط این خانواده ساخته شده است. در حال حاضرنیز این ملک در اختیار اداره مسکن و شهرسازی می باشد. فرم معماری خانه به صورت درونگرا بوده و چیدمان فضایی آن به صورت دورساز می باشد.ایوان مرکزی شدادی نام داشته و در مجاورت این ایوان دو اتاق قراردارد. این فرم پلان فرم متعارف در معماری شوشتر می باشد. ایوان جنوبی (شدادی) و اتاق های کناری آن بر روی سکویی نسبتاً بلند قرار گرفته که در زیر آن شبستان واقع شده است . بر روی سطح سکو سی سرای شبستان قرار دارد که به صورت شش ضلعی می باشد. در وسط و در داخل حیاط یک سی سرای دیگر مربوط به شوادان می باشد. شوادان خانه علاوه بر دو سی سرا دارای بادگیر نیز می باشد. عناصر تزئیناتی در بنا شامل سنگ، آجر و گچ می باشد. تزئینات آجری بنا شامل خوون چینی های ایوان شدادی جنوبی است که به صورت خوون چینی های تخت و حصیری و خار ماهی و غیره می باشند. از تزئینات دیگر می توان به تزئینات سنگی بنا اشاره نمود که در قسمت ورودی اتاق ها و بر بالای آنها و نیز در داخل ایوان مرکزی و در دو طرف آن قرار دارند. نقوش این تزئینات شبیه نقوش گره چینی و مرکب می باشند. این تزئینات در شوشتر بسیار متعارف و متداول بوده که در گذشته توسط استاد کاران زبر دست و با وسایل ویژه ساخته و بر بالای درب اتاق ها نصب می شدند. این پنجره ها کار نور و تهویه اتاق ها را انجام می دهند. مصالح بکار رفته مانند اکثر بناهای موجود در شوشتر سنگ و آجر می باشد. این دو ماده ساختمانی را می توان به وفور در بناهای شوشتر به دلیل بوم آورد بودن مشاهده نمود. جهت این پژوهش،از روش تحقیق توصیفی –تحلیلی-همبستگی و مطالعه موردی استفاده شده است.هدف از بررسی خانه گازر شناساندن ارزش های فرهنگی،تاریخی ومعماری آن و انتقال این ارزش ها به نسل های آینده و نیز بررسی هرچه بهتر آن ازحیث فرم و پلان معماری، تزئینات وابسته به معماری آن ،مصالح موجود و آسیب های وارده بر پیکر آن به منظور دادن راهکار مناسب برای برگشت حیات مجدد اثر در کالبد شهری و استمرار آن در بافت شهری می باشد.

حمام های سنتی و تاریخی ایران به عنوان یکی از نشانه های شهری و اجتماعی ایران دارای شاخصه های خاصی نسبت به دیگر اجزا سازنده تاریخ گذشته این مرز و بوم هستند. وجود صدها بنای ثبت شده در فهرست آثار تاریخی بیانگر این ادعا می باشد. وجود حمام های تاریخی در کنار دیگر بناها برای معرفی تمدن و فرهنگ گذشته ایران بسیار ارزشمند خواهد بود اگر در معرفی درست این بناها اقدامات درستی صورت پذیرد از جمله راه های شناساندن این تمدن و فرهنگ به نسل امروزین ایران و حتی جهانیان در گام اول حفظ این بناها می-باشد و در گام بعدی استفاده صحیح از این بناها در جهت استفاده از آن که در مجامع علمی از آن به عنوان مرمت و احیا نام برده می شود. موضوع پایان نامه طرح مرمت و احیاء حمام کندلوس می باشد که این موضوع محورهای مختلفی را در پیش رو قرار می دهد این موضوعات هرچند متفاوت از یکدیگر بوده ولی مجموعه آن در پی دریافت مبانی فکری و علمی در تحقق انجام طرح خواهد بود. در راه رسیدن به طرح مرمت و احیا بنا اولین گام شناخت موقعیت جغرافیایی استقرار بنا بود از جمله به طول و عرض جغرافیایی، اطلاعات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ... محل استقرار بنا، اقلیم منطقه، تقسیمات کشوری و دیگر اطلاعات مورد نیاز که در فصل اول به آن پرداخته شده است. بی شک مطالعه و شناخت خود بنا اطلاعات وسیعی می تواند در اختیار محققان قرار دهد در این تحقیق نیز با استفاده از شناخت بنا اطلاعات گسترده ای از بنا به دست آمده که در ادامه فصل اول این تحقیق به آن پرداخته شده است از آن جمله می توان به معرفی بنا، معماری و سازه آن اشاره کرد. آسیب های وارده به بنا در کنار متروکه ماندن بنا و رطوبت نزولی، صعودی و بی ملاحظه گری ناشی از آسیب های انسانی از علل اصلی تخریب بنا می باشند که با استفاده از علم مرمت در ابتدا به شناخت این آسیب ها و عوامل مخل آن پرداخته شد تا در قسمت طرح مرمت بتوانیم از این اطلاعات استفاده نماییم. آسیب های وارده به این بنا در اکثر موارد تخریب انسانی، فرسایش و رطوبت بوده ، که در فصل دوم این تحقیق به این مقوله پرداخته ایم . در فصل سوم این تحقیق با استفاده از اطلاعات فصول قبلی به ارایه طرح مرمت پرداخته شده است و در فصل آخر (چهارم) طرح احیا بنا برای ایجاد حیات دوباره به بنا و با توجه به فضاهای موجود ، با تبدیل بنا به مرکز گیاه شناسی سنتی کندلوس ارائه گردید ، که امید است با اجرایی شدن آنها بنای مذکور دارای حیات دوباره شود.

معرفی روستای ابیانه و شاخصه های تاریخی آن طراحی منظر و پرسپکتیو شهری بر اساس پتانسیلهای موجود در کالبد فضایی بافت پیرامونی ساماندهی و احیای محیط تاریخی جهت ارتقای سطح کیفی زندگی ساماندهی نحوه ورود تکنولوژی به داخل بافت تاریخی ایجاد هماهنگی بین فرم ، عملکرد و معنای یک فضای شهری در نظر اهالی هدایت عاملان طراحی بافتهای تاریخی در نحوه مداخلات در این فضاها

کاروانسراها به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ، بیانگر ایده های ارزنده هنر سازمان دهی فضا در فرم تاریخی خویش است. این بناهای عام المنفعه که در کنار آب انبارها، یخچال ها ، چاپارخانه ها، میل های راهنما و پل ها مهمترین عناصر کالبدی راه به شمار می رفته اند، مجموعه ای از فضاهای متنوعی است که با درک نیازهای کاروان های تجارتی- زیارتی و ضرورت های کارکردی شکل گرفته اند. بررسی نمونه های به جا مانده از دوره صفوی موید این نکته است که در این دوره کاروانسراها با طی فرآیند تکاملی، موقعیت ممتاز خود را بازیافته اند، بگونه ای که کاروانسراهای این دوره از نقطه نظر اندام های فضایی و موقعیت استقرار، تکامل یافته ترین فرم معماری این گونه محسوب می گردند. موقعیت حجره ها، شترخان ها و نحوه چیدمان عناصر کالبدی در استقرار اندام های فضایی و راه حل های ابتکاری در جدایی عرصه های عمومی و خصوصی و نیز جدایی انسان از احشام از جمله این موارد است. کاروانسرای لاسجرد که در 36 کیلومتری سمنان در روستایی به همین نام قرار گرفته، یکی از کاروانسراهایی است که در دوره صفویه، در زنجیره مراکز خدماتی و اسکان مسیر زیارتی خراسان در امتداد جاده ابریشم احداث شده است. موقعیت ویژه کاروانسرا در کنار قلعه ساسانی لاسجرد (بلاشگرد) به عنوان سرحد غربی ایالت قومس و نیز ویژگی های ارزنده معماری آن، مهمترین دلایل انتخاب موضوع پروژه بوده است. به همین سبب با اذعان به ویژگی های ارزنده کاروانسرای لاسجرد و با توجه به آسیب دیدگی عناصر فضایی، کالبدی و منظری بنا این پروژه تحقیقی، ضمن تحلیل الگوهای تاریخی کاروانسراهای ایران و بررسی کالبدی الگوهای صفوی ، به بررسی کالبد تاریخی کاروانسرای لاسجرد و آسیب شناسی مجموعه پرداخته و راهکارهای باززنده سازی و حفاظت جامع از آن را مورد بررسی قرار می دهد. به همین منظور با استناد به مبانی نظری مورد تائید جوامع حفاظتی و اسناد فرادست، طرح پیشنهادی باززنده سازی کاروانسرای تاریخی با رویکرد "مرکز تحقیقات بوم شناسی" تدوین شده است.

مجموعه حجاریهای صخره ای طاق بستان یکی از مهمترین آثار صخره ای مربوط به دوره ساسانی است که در نزدیکی شهر کرمانشاه قرار دارد. این اثر تاریخی در دوره های مختلف تاریخی مورد مرمت قرار گرفته است و در هر دوره بر اساس درک مرمتکاران به گونه ای مرمت آن انجام پذیرفته است. این رساله در نظر دارد که ضمن بررسی و تحلیل اقدامات اخیر انجام شده ، نقاط ضعف و قوت آن را معرفی و ارزیابی نماید. روش پژوهش نوعا" توصیفی است و بر مبنای اهداف تحقیق کاربردی می باشد، جهت گردآوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای و میدانی و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss.18 در بخش آمار توصیفی استفاده شده است. در مجموع برای ارزیابی و سنجش طرح حفاظتی، مرمتی طاق بستان از شاخص های پنج گانه چالش برانگیز (نحوه مناسب رطوبت زدایی اثر، استحکام بخشی کارآمد سازه ای اثر، رعایت اصول کاوش علمی در محوطه اثر، مدیریت اصول بازگردانی اثر به سیمای اصلی، مدیریت انتظارات ذی نفعان اثر) استفاده شد، بر اساس نتایج بدست آمده تمام مولفه های طرح حفاظتی، مرمتی طاق بستان به جزء نحوه رطوبت زدایی اثر که از میانگین بدست آمده بالاتر بود بقیه شاخص ها را می توان بعنوان نقاط ضعف مجموعه اقدامات حفاظتی صورت گرفته در مجموعه تاریخی طاق بستان در نظر گرفت.

بنای مورد بررسی در این دفتر، کاروانسرای شاه عباسی ورزنه، متعلق به دوره صفویه و دارای ویژگیهایی می باشد، که در طی این پژوهش نگارنده سعی بر آن داشته آنها را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد. هدف از این پژوهش: -1 باز شناسی معماری کاروانسرا در ایران. -2 پژوهش در نظام کاروانسراها. -3 بازشناسی یک واحد معماری با عنوان: کاروانسرای شاه عباسی ورزنه؛ که گویای عرصه معماری صفویه می باشد. -4 رسیدن به نیکداشت و ابقای بنای مزبور با تمهیداتی تحت عنوان: مرمت و احیاء.