چکیده در بررسی شناسایی فون کنه های خانواده phytoseiidae در سال های 1387 و 1388 در استان لرستان تعداد 17 گونه جمع آوری و شناسایی شدند. گونه های جمع آوری شده عبارت بودند از: kampimodromus aberrans (oudemans)*، euseius scutalis (athias-henriot)*، e. finlandicus (oudemans)*، neoseiulus marginatus (wainstein)*، n. bicaudus (wainstein)، n. barkeri hughes*، n. sugonjaevi (wainstein and abbasova)، n. zwoelferi (dosse)، proprioseiopsis messor (wainstein)*،amblyseius meghriensis arutunjan** ، phytoseius plumifer (canestrini and fazago)*، paraseiulus talbii (athias-henriot)*، typhlodromus (typhlodromus) athiasae (porath and swirski)*، t. (anthoseius) haiastanius (arutunjan, 1977)**، t. (a.) bagdasarjani wainstein and arutunjan، t. (a.) khosrovensis arutunjan* و t. (a.) recki wainstein*.گونه هایی که با ستاره مشخص شده اند برای اولین بار از استان لرستان و گونه هایی که با دو ستاره مشخص شده اند برای اولین بار از ایران گزارش می شوند. تاثیر هفت دمای ثابت 15، 20، 25، 27، 30، 35 و 37 درجه سلسیوس روی ویژگی های مختلف زیستی کنه شکارگرneoseiulus barkeri hughes با تغذیه از مراحل نمفی کنه tetranychus urticae koch در شرایط آزمایشگاهی با 5 ± 65 درصد رطوبت نسبی و دوره نوری 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی بررسی شد. نتایج نشان داد که طول دوره رشدی مراحل نابالغ کنه های ماده (از تخم تا ظهور کنه بالغ) در دماهای فوق به ترتیب 59/26، 43/14، 32/6، 64/5، 59/4، 98/3 و 67/4 روز به طول می انجامد. داده های حاصل از پرورش کنه ها در دماهای مختلف با دو مدل خطی و 16 مدل غیرخطی برازش داده شدند. آستانه دمایی پایین(tmin) و ثابت گرمایی (k) برای کل مراحل نابالغ n. barkeri با استفاده از مدل خطی ایکموتو و تاکائی به ترتیب 07/12 درجه سلسیوس و 65/86 روز- درجه برآورد گردید. از بین مدل های غیرخطی آزمایش شده بر اساس معیارهای آماری ارزیابی مدل ها، مدل های لوگان 10 و لاکتین 2 برای توصیف رابطه بین دما و نرخ رشد و نمو کنه n. barkeri مناسبتر از بقیه بودند. آستانه دمای پایین (tmin) با استفاده از مدل بریر 2، برابر با 92/10 درجه سلسیوس، دمای بهینه رشد (topt) با استفاده از مدل لاکتین 2، برابر 89/33 درجه سلسیوس و آستانه دمای بالا (tmax) با استفاده از مدل لوگان10، برابر 38/38 درجه سلسیوس برای رشد مراحل نابالغ کنه شکارگر فوق برآورد شدند. در تمام دماهای آزمایش شده مقدار c به دست آمده از برازش داده های حاصل از میزان بقای افراد ماده بالغ با توزیع فراوانی weibull بزرگتر از 1 بود که نشان داد منحنی بقای افراد بالغ ماده از نوع اول می باشد. بالاترین میزان زادآوری در دمای 27 درجه سلسیوس (54/40 تخم) و بالاترین میزان نرخ خالص تولید مثل (r0) برابر 02/22 نتاج ماده به ازای هر فرد ماده در دمای 25 درجه سلسیوس مشاهده گردید. بلندترین و کوتاه ترین طول عمر افراد ماده 28/86 و 5/20 روز بود که به ترتیب در دماهای 15و 37 درجه سلسیوس مشاهده شد. بیشترین و کمترین مقدار نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm) برابر 256/0 و 036/0 نتاج ماده به ازای هر ماده در روز بود که به ترتیب در 30 و 15 درجه سلسیوس مشاهده شد. با افزایش دما از 15 تا 37 درجه سلسیوس مدت زمان یک نسل (t) از 18/47 تا 52/8 روز کاهش یافت. بلند ترین و کوتاه ترین مدت زمان دو برابر شدن جمعیت (dt) برابر16/19 و 71/2 روز بود که به ترتیب در 15 و 30 درجه سلسیوس مشاهده شد. نوع واکنش تابعی افراد ماده بالغ کنه شکارگر در چهار دمای ثابت 20، 25، 30 و 35 درجه سلسیوس از نوع دوم تعیین گردید. مقادیر قدرت جستجو (a) و زمان دستیابی (th) با استفاده از نوع دوم مدل راجرز تعیین گردید. مقدار a با افزایش دما از 20 تا 30 درجه سلسیوس افزایش یافته و در 30 درجه سلسیوس به بالاترین مقدار خود رسید (h-1 07731/0)، سپس در 35 درجه سلسیوس کاهش یافت. میزان th با افزایش دما از 20 تا 35 درجه سلسیوس کاهش یافت. اثر دما بر میزان مصرف طعمه افراد ماده بالغ نیز معنی دار بود. نتایج به دست آمده در این تحقیق مشخص نمود که کنه شکارگر n. barkeri برای کنترل کنه دولکه ای در دماهای بالا به ویژه بین 30 تا 35 درجه سلسیوس کارایی بیشتری دارد. الگوی توزیع فضایی کنه های t. urticae و n. barkeri نیز در مزارع خیار اطراف شهرستان خرم آباد از نوع تجمعی تعیین گردید.

طی سال های 1388-1389 فون کنه های درختچه های تمشک در حوزه مرکزی استان گیلان بررسی شد. در این بررسی 69 گونه متعلق به 50 جنس، 41 خانواده و 5 راسته جمع آوری و شناسایی شدند. از بین گونه های شناسایی شده 7 گونه برای فون ایران و 33 گونه برای فون کنه های گیلان جدید می باشند که به ترتیب با دو و یک ستاره مشخص شده اند. لیست گونه های شناسایی شده به ترتیب زیر می باشد. acarus siro linnaeus, 1758, rhizoglyphus robini claparede (1869)*, tyrophagus putrescentiae (schrank, 1781), glycyphagus destructor schrank, 1781 (acaridae); raphignathus hecmatanaensis khanjani & ueckermann, 2003 (raphignathidae); stigmaeus pilatus* kuznetzov, 1978, zetzellia mali* (ewing) summers, 1960 (stigmaeidae); tetranychus urticae koch, 1836, bryobia rubriculus* (schenten, 1857), panonychus citri (mcgregor), 1916, oligonychus bicolor (banks, 1894) (tetranychidae); tydeus sp. *, brachytydeus sp.* (tydeidae); cenopalpus irani dosse, 1971, cenopalpus near pritchardi duzgunes, 1967, brevipalpus obovatus donnadieu, 1875 (tenuipalpidae); anystis baccarum (linneus, 1886), anystis wallacei** otto, 1992 (anystidae); eupalopsellus trudis** summers, 1960 (eupalopsellidae*); cheyletus malaccensis oudemans, 1903, cheyletus eruditus (schrank, 1781), cheletomorpha lepidopterorum (shaw, 1794) (cheyletidae); erythraeus (z.) ueckermanni *saboori, nowzari & bagheri zenouz, 2004, abrolophus iraninejadi* saboori & hajiqanbar, 2005, abrolophus* sp., leptus* sp. (erythraeidae); allotrombium pulvinum ewing, 1917 (trombidiidae); neotrombicula (n.) near baschkirica* kudryashova, 1998 (trombiculidae); boophilus annulatus (say, 1821) (ixodidae); euseius amissibilis meshkov, 1991, neoseiulus marginatus (wainstein, 1961), neoseiulus sugonjaevi* (wainstein & abbasova, 1974) , neoseiulus barkeri hughes, 1948, neoseiulus multiporus* (wu & li, 1978), neoseiulus umbraticus (chant, 1956), neoseiulus tauricus* (livshitz & kuzenetsov, 1972), amblyseius herbicolus (chant, 1959), proprioseiopsis okanagensis* (chant, 1957), amblyseius rademacheri (dosse, 1958), transeius wainsteini (gomelauri, 1968), transeius herbarius* (wainstein, 1960), phytoseius plumifer (canestrini & fanzago, 1876), phytoseius juvenis wainstein & arutunjan, 1970, phytoseius spoofi (oudemans, 1915), paraseiulus soleiger (ribaga, 1904), paraseiulus triporus (chant & yoshida-shaul, 1982), typhlodromus (a.) georgicus* wainstein, 1958 , typhlodromus (a.) kazachstanicus* wainstein, 1958 (phytoseiidae); androlaelaps casalis (berlese, 1887), hypoaspis (g.) aculiefer (canestrini, 1883), hypoaspis (g.) queenslandicus (womersly, 1956), hypoaspis lubrica voigts & oudemans, 1968, hypoaspis (g.) kargi costa, 1968 (laelapidae); iphidozercon sp.**, lasioseius frankbakkeri faraji & karg, 2005, proctolaelaps pygmaeus (muller, 1859) (ascidae); ameroseius lidiae* breyetova, 1977, ameroseius lanceosetis** livshitz & mitrofanov, 1975, ameroseius sculptilis** berlese, 1916, (ameroseiidae); phthiracarus furvus* niedbala, 1983, (phthiracaridae); achipteria sp.* (achipteridae); trichoribates sp.** (ceratozetidae); punctoribates liber paulitshenko, 1991 (mycobatidae); xiphobates sergienkae shaldybina, 1980 (chamobatidae); xenillus* robineau- desvoidy, 1839, (xenillidae); oribatella sp.* (oribatellidae); oribatula (o.) sp.*, oribatula (z.) undulata berlese, 1916 (oribatulidae); scheloribates fimbriatus thor, 1930 (scheloribatidae); eupelops sp.* (phenopelopidae); eremulus avenifer* berlese, 1913 (eremulidae); heminothrus (p.) grandjeani sitnikova, 1975 (camisiidae) & podoribates sp.** (mochlozetidae).

تمام پرندگان حداقل به یک نوع از انگل های خارجی آلوده هستند. با وجود تنوع بالای گونه های انگل های خارجی در پرندگان و سایر موجودات هنوز تعداد بسیار کمی از آن ها معرفی شده اند. در این مطالعه به بررسی انگل های خارجی گنجشک سانان استان های خراسان پرداختیم. تعداد 106 پرنده از 13 منطقه متفاوت در استان مورد بررسی قرار گرفتند. شپش های جدا شده از این پرندگان متعلق به خانواده ricinidae شامل جنس ricinus، خانواده menoponidae شامل جنس های myrsidea و menachantus و خانواده philopteridae شامل جنس های brueelia، philopterus، campanulotesو sturinodecusبودند و مایت های جدا شده به خانواده trombiculidae شامل جنس های ericotrombidium و neochoengastia، خانواده macronyssidae شامل جنس ornithonyssus، خانواده epidermoptidae شامل جنس promyialges، خانواده proctophyllodidae شامل جنس هایproctophyllodes و dolichodectes، خانواده analgidae شامل جنس strelkoviacarus و خانواده dermanyssidae شامل جنس dermanyssus تعلق داشتند. در این مطالعه به منظور بررسی میزان گونه زایی همزمان بین انگل ها و میزبان هایشان از داده های مربوط به ژن co1 انگل و میزبان متعلق به شپش های جنس myrsidea و گنجشک سانان استفاده شد. با استفاده از تحلیل های صورت گرفته توسط نرم افزارهایpaup و treemap 3.0 نشان داده شد که روابط بین درخت های انگل و میزبان معنادار بود و حداکثر نه واقعه گونه زایی مشترک بین درخت های انگل و میزبان تشخیص داده شد.

بالاخانواده ascoidea شامل سه خانواده ascidae، ameroseiidaeو melicharidae است. بالاخانواده phytoseioidea شامل چهار خانوادهphytoseiidae ، podocinidae،blattisociidae و otopheidomenidae است. در سال های 1389 و 1390 از این دو بالاخانواده از شهرستان زنجان (شمال غرب ایران)، حدود 800 نمونه جمع آوری شد. نمونه گیری از خاک، چوب های پوسیده، قارچ ها، آشغال و کودهای حیوانی به انجام رسید. بعد از اینکه کنه ها با لاکتوفنل و نسبیت شفاف شدند، در محلول هویر تثبیت شدند. 39 گونه متعلق به پنج خانواده (ascidae، ameroseiidae، blattisociidae، melicharidae و phytoseiidae) شناسایی شد. در بین آن ها دو گونه برای دنیا رکود جدیدی بودند که با سه ستاره (***)، سه گونه برای فون کنه های ایران جدید بودند که با دو ستاره (**) و بیست و هشت گونه برای شهرستان زنجان رکود جدید بودند که با یک ستاره (*) مشخص شده اند. این گونه ها شامل موارد زیر هستند: superfamily phytoseioidea: blattisociidae: blattisocius mali* (oudemans), cheiroseius (cheiroseius) borealis* (berlese), cheiroseius (posttrematus) necorniger* (oudemans), hoploseius bispinosetus* faraji et al., lasioseius berlesei* (oudemans), lasioseius ometes* (oudemans), lasioseius youcefi* athias-henriot; phytoseiidae: amblyseius ampullosus* wu & lan, a. obtusus* (koch), a. pseudaequipilus** wainstein and abbasova, neoseiulus agrestis* (karg), n. barkeri hughes, n. bicaudus (wainstein), n. marginatus (wainstein), n. sugonjaevi* (wainstein & abbasova), n. zweolferi (dosse), proprioseiopsis messor* (wainstein), p. okanagensis* (chant), transeius avetianae* (arutunjan & ohandjanian), t. herbarius (wainstein), typhlodromus (anthoseius) bagdasarjani wainstein and arutunjan, typhlodromus (typhlodromus) klimenkoi**kolodochka, t. (typhlodromus) pritchardi** arutunjan, 1971. superfamily ascoidea: ameroseiidae: ameroseius corbiculus* (sowerby), a. lidiae* bregetova, a. pseudoplumosus* rack, a. parplumosus* (nasr and abou-awad), ameroseius n. sp. ***, epicriopsis palustris* karg; ascidae: antennoseius (vitzthumia) kamalii* moraza and kazemi, antennoseius (vitzthumia)* sp., antennoseius (antennoseius)* sp., asca nesoica* (athias-henriot), arctoseius cetratus* (sellnick), arctoseius semiscissus* (berlese), iphidozercon gibbus* (berlese); melicharidae: proctolaelaps pygmaeus* (muller), proctolaelaps n. sp. ***, proctolaelaps sp.

چکیده ندارد.