نام پژوهشگر: محمد ابراهیم شیری احمد آبادی
اردوان سهراب سالور محمد ابراهیم شیری احمد آبادی
سیستم های آموزشی هوشمند سیستم هایی نرم افزاری مبتنی بر به کارگیری راهکارها و الگوریتم های هوشمند جهت ارائه مطالب و محتویات آموزشی و در واقع هدایت هوشمندانه فراگیرنده در مسیر فراگیری می باشند از یک دیدگاه می توان این سیستم ها را تلفیق روش های آموزش به کمک کامپیوتر(cai)و فن آوری هوش مصنوعی (ai) دانست. هدف اصلی از طراحی این نوع سیستم ها ارائه آموزش به هر کاربر با توجه به نیازهای منحصر به فرد آن کاربر می باشد. با وجودی که مدت ها است از کامپیوتر در زمینه آموزش استفاده می شود اما تاکنون فرآیند آموزش به وسیله کامپیوتر فرآیند از پیش تعیین شده و مشخصی بوده است به طوری که سیستم تنها بر اساس نیازهای عمومی کاربران طراحی می شد. یکی از مهمترین قابلیت های این سیستم ها برنامه ریزی پویا می باشد. برنامه ریزی سلسله مراتبی طراحی شده است که با استفاده از دو نوع آنتولوژی مربوط به دانش دامنه و آنتولوژی مربوط به نحوه آموزش ویک استراتژی برا ی انتخاب وضعیت های بعدی بر حسب وضعیت فعلی دانش آموز، برنامه ریزی آموزشی را با انتخاب موضوع با موضوع های مناسب بعدی انجام می دهد. این استراتژی از تعریف محتویات آموزشی در یک ساختار درختی سطح لازم برای آموزش افراد مختلف، تعریف روابط پیش روابط پیش نیازی بین محتویات آموزشی و سطح دشواری آنها در ساختار گراف و پیمایش روی این گراف و حرکت در مسیرهای مختلف برای برنامه ریزی آموزشی استفاده می کند. با استفاده از ابزار طراحی فرم نرم افزار microsoft visual 6.0و پایگاه داده microsoft sql server-2000یک سیستم به عنوان پیاده سای این مدل ارائه شده است.
فردین محمدی سقایشی محمد ابراهیم شیری احمد آبادی
پیشرفتهای جدید در تکنولوژی شبکه های بی سیم و ارتباطات سلولی امکان استفاده از سیستم های در حال حرکت را فراهم نموده است که اصطلاح محاسبات متحرک بدان اطلاق می شود. حرکت برای انجام محاسبات سیاری که نیاز به دریافت اطلاعات از بانک اطلاعاتی دارند می تواند مشکل آفرین باشد. حرکت سیستم حین اجرای تراکنش منجر به قطع ارتباط سیستم متحرک با شبکه بی سیم و سرویس دهنده، می شود و این قطع ارتباط منجر به سقوط تراکنش در حال اجرا شده و سیستم متحرک مجبور به اجرای مجدد تراکنش از ابتدا می شود. مشکلاتی که در فضای محاسبات متحرک وجود دارند کم بودن توان باتری سیستمهای متحرک، کمی حافظه آنها و کم بودن پهنای باند در این نوع از شبکه ها است. یکی از روشهای جلوگیری از سقوط تراکنش و جبران برخی از مشکلات، استفاده از cache در میزبانهای متحرک است. معمولاً در cache اطلاعات مورد نیاز فعلی تراکنش در حال اجرا نگهداری می شود تا در صورت قطع ارتباط واحد متحرک با سرویس دهنده، امکان ادامه اجرای تراکنش وجود داشته باشد. هدف ما در این پایان نامه پیش بینی داده هایی برای ارسال به کش واحد متحرک است که دو الگوریتم را مطرح کرده ایم. در الگوریتم اول از تئوری فازی، برای پیش بینی اطلاعات و ارسال به سیستم متحرک استفاده شده است یعنی داده هایی را که احتمالاً در آینده مورد نیاز واحد متحرک خواهد بود را شناسایی کرده و به سرویس گیرنده ارسال کنیم تا داده های پیش بینی شده در کش قرار گرفته و از ارسال درخواست جدید توسط سیستم متحرک جلوگیری شود. برای این کار به رکوردها عددی به عنوان وزن اختصاص می دهیم و از آن برای پیش بینی داده ها استفاده می کنیم. در الگوریتم پیشنهادی دوم علاوه بر وزن رکوردها از میزان علاقه کاربر به رکوردها و سابقه دسترسی به آنها نیز استفاده کرده ایم. نتایج حاصل از شبیه سازی موفقیت آمیز بودن الگوریتمها را نشان داده است. در این کار فقط بر روی اطلاعات ارسالی به سیستم متحرک متمرکز شده ایم تا نرخ توفیق در cache افزایش یابد