نام پژوهشگر: سعید حبیبیان
پریچهر فاتحی عزیزاله فلاح مهرجردی
این مطالعه با هدف بررسی رخداد و غلظت باقیماندهی برخی آنتیبیوتیکها در تخم مرغهای اخذ شده از گلههای مرغ تخمگذار مناطق مختلف جغرافیایی ایران (مرکز، شمال غرب، شمال و شرق)، انجام گرفت. رخداد تتراسایکلینها، تایلوزین، نئومایسین و کلرامفنیکل در 137 نمونه تخم مرغ با استفاده از روش الایزا (elisa) بررسی شد و جهت آزمون تائیدی از روش کروماتوگرافی با کارآیی بالا (high performance liquid chromatography; hplc) استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمونهای غربالگری (روش الایزا) نشان داد که تمامی نمونههای تخممرغ فاقد نئومایسین، تایلوزین و کلرامفنیکل بودند، اما 80 نمونه (4/58 درصد) حاوی باقیماندهی تتراسایکلینها بودند. در آزمون تائیدی (روش hplc)، 67 نمونه (9/48 درصد) از نظر تتراسایکلینها (اکسی تتراسایکلین، تتراسایکلین، کلرتتراسایکلین و داکسی سایکلین) مثبت تشخیص داده شد. اکسی تتراسایکلین در 9/21 درصد کل نمونهها یافت گردید و غلظت آن در 19/2 درصد نمونهها بالاتر از حد مجاز اتحادیهی اروپا (200 میکروگرم بر کیلوگرم) بود. تتراسایکلین در 4/23 درصد نمونهها یافت گردید و غلظت آن در 92/2 درصد نمونهها بالاتر از حد مجاز اتحادیهی اروپا (200 میکروگرم بر کیلوگرم) بود. کلرتتراسایکلین در 65/3 درصد نمونهها یافت گردید و غلظت آن در هیچ یک از نمونهها بالاتر از حد مجاز اتحادیهی اروپا (200 میکروگرم بر کیلوگرم) نبود. داکسی سایکلین در هیچ یک از نمونهها یافت نشد. با در نظر گرفتن استاندارد ایران برای مجموع تتراسایکلینها (اکسی تتراسایکلین، تتراسایکلین، کلرتتراسایکلین و داکسی سایکلین) در تخم مرغ (400 میکروگرم بر کیلوگرم)، هیچ یک از نمونههای تخم مرغ بالاتر از حد مجاز تعیین شده نبودند. از نظر رخداد هر یک از تتراسایکلینها، تفاوت معنیداری بین مناطق مختلف جغرافیایی مشاهده نگردید (p > 0.05). نتایج این مطالعه نشان داد که بالا بودن رخداد تتراسایکلینها در تخم مرغهای مصرفی ایران میتواند خطری بالقوه برای سلامت عمومی باشد.
افروزه فروزنده سعید حبیبیان
پروپوفول (2و6- دی ایزوپروپیل فنول) به عنوان یک عامل آرام بخش و داروی بی هوشی از نظر ساختار شیمیایی مشابه آنتی اکسیدان درونی، آلفا توکوفرول (ویتامین (e می باشد و از نظر تئوری می تواند دارای ویژگی های آنتی اکسیدانی باشد. پروپوفول در سطوح سلولی و ارگان ها، آسیب های اکسیدانی در بافت هایی چون بافت میو کارد، میتوکندری، سیناپتوزوم های مغزی،غشای گلبول های قرمز و سوسپانسیون سلول های کبدی را خنثی می کند. در مطالعات اخیر، پروپوفول خاصیت خنثی کنندگی اندوتوکسین القا شده توسط سیتوکین ریلاز را نیز نشان داده است. گزارشات زیادی مبنی بر خاصیت آنتی- اکسیدانی پروپوفول مطرح شده است اما اطلاعاتی در مورد اثرات آنتی اکسیدانی تزریق داخل وریدی (tiva) پروپوفول وجود ندارد. بنابراین در این مطالعه به بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی پروپوفول به وسیله اندازه گیری اثرات آن در فعالیت تعدادی از آنزیم های آنتی اکسیدانی از قبیل سوپر اکسید دیسموتاز (sod) و گلوکز -6- فسفات دهیدروژناز (g6pd) پرداخته شد. بدین منظور، 5 قلاده سگ با وزن متوسط kg 7/5 ±6/22 استفاده شدند. القا و نگهداری بی هوشی با استفاده از تزریق پروپوفول به روش tiva سه مرتبه با فاصله زمانی 14 روز انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد که غلظت آنزیم g6pd موجود در گلبول های قرمز در مدت زمان بی هوشی افزایش یافت. سپس تا زمان 144 ساعت بعد از بازگشت از بیهوشی میزان غلظت آن کاهش یافت. همچنین فعالیت سرمی آنزیم sod بیشترین کاهش را 90 دقیقه پس از القای بیهوشی نشان داد. سطح فعالیت مهاری آنزیم sod بعد از بی هوشی افزایش یافت و نسبت به مدت زمان بی هوشی در سطح بالاتری قرار گرفت. نتایج مطالعه حاضر مشخص می کند که تزریق مکرر پروپوفول می تواند به طور موثری رادیکال های آزاد را خنثی کند و می توان پروپوفول را به عنوان یک داروی بی هوشی در بیمارانی که در معرض آسیب های ناشی از واکنش های رادیکال های آزاد هستند،به کار برد.