هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین تیپ های شخصیتی و ویژگی های جمعیت شناختی با احساس شادمانی در دانشجویان شهر بیرجند می باشد. روش تحقیق این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق متشکل از کلیه دانشجویان دختر و پسر مقطع کاردانی، کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه دولتی بیرجند در نیمسال دوم 88-89 می باشد که از بین آنها تعداد 221 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این تحقیق شامل پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه شخصیت مایرز- بریگز می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از همبستگی و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایچ حاصل از ضریب همبستگی نشان داد که بین متغیرهای درونگرایی، برونگرایی و تحصیلات با میزان شادکامی رابطه معنی داری وچود دارد. رابطه ی متغیرهای میزان شهودی بودن، حسی بودن، ملاحظه کاری، انضباط، احساسی بودن، تفکری بودن و سن با میزان شادکامی از نظر آماری معنی دار نبود. تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون نشان داد که از بین تمام متغیرهای پژوهش فقط دو متغیر درونگرایی و تفکری بودن در معادله رگرسیون سهم معنی داری داشتند. در این میان رابطه بین برونگرایی و شادمانی مثبت و رابطه ی بین درونگرایی با شادمانی منفی می باشد بنابر این می توان نتیجه گرفت که گرایش های برونگرایی و روابط اجتماعی با شادکامی افراد همراه است. همچنین رابطه بین تحصیلات و شادمانی مثبت بوده است.

پژوهش حاضر در پی پاسخ به این سوال است که آیا سبک های دلبستگی و سبک های هویت می توانند سبک های خودگردانی مذهبی را پیش بینی کنند؟ نمونه مورد مطالعه تعداد 395 دانش آموز دوره پیش دانشگاهی (18 تا 21 سال) شهرستان زاهدان بودند که با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل: پرسش نامه خودگردانی مذهبی(srq-r)، مقیاس دلبستگی بزرگسالی(aas)، پرسش نامه سبک های هویتisi-6g) ) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج همبستگی نشان داد سبک دلبستگی ایمن با خودگردانی مذهبی خودپذیر همبستگی مثبت دارد (05/0p< ، 186/0r=)، سبک دلبستگی اضطرابی با خودگردانی مذهبی خودپذیر همبستگی معکوس دارد (05/0p< ، 191/0-r=) و سبک دلبستگی اجتنابی همبستگی مثبت با خودگردانی درون فکنی نشان می دهد (05/0p< ، 111/0r=). همچنین سبک هویت اطلاعاتی با هر دو نوع سبک خودگردانی مذهبی درون فکنی شده (05/0p< ، 10/0r=) و خودپذیر (01/0p< ، 313/0r=) همبستگی دارد، سبک هویت هنجاری با هر دو نوع سبک خودگردانی مذهبی درون فکنی شده (01/0p< ، 319/0r=) و خودپذیر (01/0p< ، 403/0r=) همبستگی دارد و سبک هویت سردرگم/اجتنابی با خودگردانی مذهبی درون فکنی شده همبستگی مثبت نشان داد (01/0p< ، 294/0r=). براساس رگرسیون گام به گام، به ترتیب سبک هویت هنجاری، سبک هویت سردرگم/اجتنابی و سبک دلبستگی اجتنابی به میزان %8/20 واریانس سبک خودگردانی مذهبی درون فکنی شده را تبیین کرده اند، همچنین به ترتیب سبک هویت هنجاری، سبک هویت اطلاعاتی و سبک دلبستگی اضطرابی (به صورت معکوس) به میزان %9/20 واریانس سبک خودگردانی مذهبی خودپذیر را تبیین کرده اند. کلید واژه ها: سبک های دلبستگی، سبک های هویت، سبک های خودگردانی مذهبی.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مقابله مذهبی با استرس، اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی مادران کودکان نارساشنوا به انجام رسیده است. در این پژوهش 55 نفر از مادران کودکان نارسا شنوا مراجعه کننده به مرکز کاشت حلزون اصفهان به روش سرشماری انتخاب و به پرسشنامه های مقابله مذهبی ایرانی، افسردگی، اضطراب و استرس dass، کیفیت زندگی (sf36)پاسخ دادند. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد، فعالیت مذهبی با مولفه نیرو – انرژی رابطه منفی و با مولفه محدودیت روانی رابطه مثبت و معنی داری دارد. بین احساسات منفی با عملکرد اجتماعی و محدودیت روانی، درک کلی سلامت، درد، بعد روانی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. ارزیابی خیرخواهانه با عملکرد فیزیکی و بعد جسمانی رابطه مثبت و معنی داری دارد. مقابله منفعل و مقابله فعال با هیچیک از ابعاد کیفیت زندگی رابطه معنی داری نداشت. بین فعالیت مذهبی و متغیرهای افسردگی، اضطراب و استرس رابطه معنی داری وجود ندارد. احساسات منفی با هر سه متغیر افسردگی، اضطراب، استرس رابطه مثبت و معنی داری دارد. بین ارزیابی خیرخواهانه با افسردگی و با استرس رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بین ارزیابی خیرخواهانه با اضطراب رابطه معنی داری مشاهده نشد. مقابله منفعل با افسردگی و اضطراب رابطه مثبت و معنی داری دارد. رابطه بین استرس و مقابله منفعل معنی دار نبود. بین مقابله فعال با افسردگی رابطه منفی معنی دار وجود دارد. تحلیل رگرسیون نشان داد که احساسات منفی به تنهایی 2/7 درصد از تغییرات بعد روانی کیفیت زندگی آزمودنی ها را تبیین می کند. نتایج آزمون f نشان دادکه مولفه های مقابله مذهبی مدل خوبی برای پیش بینی بعد جسمانی کیفیت زندگی نیست. یافته ها نشان داد که 7/27 درصد از واریانس افسردگی آزمودنی ها وابسته به احساسات منفی آنهاست. احساسات منفی 4/15 درصد از تغییرات اضطراب آزمودنی ها را پیش بینی می کند. مولفه های دیگر مقابله مذهبی نقشی در پیش بینی اضطراب ندارند. یافته ها نشان 3/24 درصد از میزان استرس به وسیله رابطه خطی با احساسات منفی قابل پیش بینی است.