نام پژوهشگر: بدرالدین اورعی یزدانی
ابراهیم سمیع پورگیری نورمحمد یعقوبی
شیوه های سنتی انگیزش که متناسب با نیاز سازمانها به نیروی یدی کارکنان طراحی شده بودند در شرایط کنونی چندان سازگار نیستند. در دوران حاضر به دلیل پویایی و پیچدگی محیط رقابتی، نیاز سازمانها به نیروی فکری و قوه خلاقه کارکنان افزایش یافته است. با ید به دنبال شیوه هایی بود که با ایجاد انگیزش در کارکنان فوق موجبات برتری رقابتی سازمانها را فراهم می آورند. تحقیق حاضر به توصیف و تحلیل توانمندسازی، که به عنوان شیوه مناسب انگیزش در عصر حاضر شناخته شده است، می پردازد. در این راستا ، ضمن تشریح رویکردها، ابعاد و عوامل موثر، راههای مختلف توانمندسازی را بررسی می نماید. غنی سازی شغلی، تفویض اختیار، پاداش مبتنی بر عملکرد، مدیریت مشارکتی، سیستم پیشنهادها، تشکیل تیم های کاری و مشارکت در هدف گذاری را به عنوان راههای اصلی توانمند سازی مورد ارزیابی قرار می دهد.؛ که در این میان ، نتایج تحقیق ازتأیید تمام موارد فوق حکایت دارد. نتایجی که در این زمینه بدست آمد نشان داد که به اعتقاد کارکنان احساس موثر بودن نسبت به سایر ابعاد از اهمیت بیشتری برخوردار است . با توجه به آنکه از بین متغییرهای مستقل تأثیر مدیریت مشارکتی بر این بعد بیش از سایر متغیرهاست ؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که مدیریت مشارکتی به عنوان تسهیل کننده فرایند توانمند سازی مهم ترین گام به شمار می آید . در انتها، با بهره گیری از نتایج بدست آمده الگویی جهت توانمندسازی کارکنان پیشنهاد گردیده است.