. جهت تولید گیاهان تتراپلوئید از روش قطره چکان بر روی مریستم انتهایی در مرحله دو برگ حقیقی استفاده شد. در این آزمایش به منظور تولید گیاهان تترا پلویید از کلشیسین استفاده شد. اثر کلشیسین در غلظتهای 2/0، 6/0، 1 و 4/1 درصد برروی گیاهان آزمایش شد. جهت تعیین سطوح پلوئیدی در گیاهان از سه روش شمارش کروموزومی، فلوسایتومتری و بررسی اندازه و تراکم روزنه استفاده شد. همچنین ویژگی هایی نظیر ارتفاع گیاه، اندازه کیسه های ترشحی، سطح برگ، ضخامت برگ، ضخامت بافت های اسفنجی و نرده ای، میزان کلروفیل و کاروتنوئید، میزان فنل تام و فلاونوئید تام بین گیاهان دیپلوئید و تتراپلوئید اندازه گیری و مقایسه شد. بالاترین راندمان انگیزش پلوئیدی در گیاهان پرتقال محلی و لیموترش به ترتیب برابر 9/59 و 6/48 درصد بود. القای پلوئیدی در گیاهان پرتقال محلی و لیموترش سبب کاهش ارتفاع در مقایسه با گیاهان دیپلوئید شد. مقایسه تعداد کیسه های ترشحی و روزنه های برگ نشان داد که تعداد کیسه های ترشحی و روزنه ها در برگ گیاهان تتراپلوئید نسبت به دیپلوئید کاهش یافته، در حالیکه اندازه کیسه ها و روزنه ها در گیاهان تتراپلوئید به طور معنی داری بزرگتر بود. دو برابر کردن کروموزوم ها سبب افزایش ضخامت برگ، بافت نرده ای و اسفنجی و کاهش سطح برگ شد. بررسی میزان کلروفیل نشان داد که افزایش سطح پلوئیدی سبب افزایش میزان کلروفیلa و کلرفیل کل و کاروتنوئید تام در برگ گیاهان تتراپلوئید پرتقال محلی در مقایسه با گیاهان دیپلوئید شد، اما میزان کلروفیل bافزایش معنی داری نداشت. بررسی میانگین های میزان کلروفیل در گیاهان دیپلوئید و گیاهان تتراپلوئید لیموترش نشان داد که تغییر معنی داری در میزان کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل تام و کاروتنوئید تام در گیاهان تتراپلوئید لیموترش نسبت به گیاهان دیپلوئید وجود ندارد. نتایج نشان داد که افزایش سطح پلوئیدی به طور معنی داری سبب افزایش میزان فنل تام و فلاونوئید در نمونه های برگی گیاهان تتراپلوئید پرتقال محلی در مقایسه با گیاهان دیپلوئید پرتقال محلی شد. در گیاه لیمو ترش افزایش سطح پلوئیدی تأثیر معنی داری در میزان فنل تام و فلاونوئید در گیاهان تتراپلوئید نسبت به گیاهان دیپلوئید نداشت.

استان گیلان به عنوان یکی از منابع غنی ذخایر ژنتیکی شاه بلوط اروپایی در ایران به حساب می آید. بررسی تنوع ژنتیکی موجود در این ذخایر ژنتیکی جهت شناسایی و معرفی ژنوتیپ های برتر اولین گام در هر برنامه مرتبط با حفاظت و توسعه پایدار کشت گونه های گیاهی است. در این پژوهش تنوع و ساختار ژنتیکی سه جمعیت شاه بلوط اروپایی مشتمل بر 41 ژنوتیپ در استان گیلان با استفاده از نشانگرهای ssr و pcr-rflp مطالعه شد. مناطق cpdna، با آغازگرهای td و k1k2تکثیر و به وسیله آندونوکلئازهای محدودکننده taqi و rsai هضم شده و قطعات حاصل توسط الکتروفورز ژل آگارز جداسازی شدند. قطعات محدود کننده حاصل از دو آغازگر td و k1k2هیچ پلی مورفیسمی را در میان افراد جوامع مورد مطالعه نشان نداد. از 14 نشانگر ssr، 10 میکروساتلایت پلی مورفیسم نشان دادند. در مجموع 31 آلل چندشکل شناسایی شد. میانگین تعداد آلل های مشاهده شده به ازای هر مکان ژنی معادل 10/3 است. متوسط هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار به ترتیب 542/0 و 556/0 بدست آمد. میزان شاخص fst و جریان ژنی(nm) به ترتیب 174/0 و 18/1 بدست آمد، که نشان دهنده وجود تمایز ژنتیکی بالا بین مناطق می باشد. بیش ترین فاصله ژنتیکی بین جوامع شفت و شفارود و کم ترین آن بین جوامع شفارود و فومن . دندروگرام حاصل از تجزیه خوشه ای براساس ضریب تطابق ساده و به روش neighbour joining، جوامع را به دو اصلی گروه تقسیم کرد. گرچه با نشانگر pcr-rflp تنوع ژنتیکی مشاهده نشد، اما نشانگر ssr تنوع ژنتیکی خوبی را درجوامع شاه بلوط اروپایی استان گیلان(شفت، شفارود و فومن) نشان داد و جدایی و موانع طبیعی جغرافیایی و انتقال بذور توسط انسان از جمله عوامل مهم در ایجاد تنوع ژنتیکی محسوب می گردد.

چکیده ندارد.

کیوی فروت متعلق به جنس actinidia و از خانواده actinidiaceae می باشد . گیاهی دوپایه است. که دارای 55 – 60 گونه دو پایه در قاره آسیا می باشد و از لحاظ سیتولوژیکی و ویژگی های گیاهی دو پایه نر و ماده از هم قابل تشخیص نیستند تا بتوان جنسیت نهال های بذری را قبل از گل دهی تعیین کرد. بالغ شدن گیاه نیز 3-5 سال طول می کشد تا گیاه ماده میوه تولیدکند، به همین دلیل جدا سازی جنس نر از ماده و تعیین هویت رقم های مختلف درون گونه ای در آینده اولین مرحله اصلاح و طبقه بندی ژرم پلاسم کیوی فروت محسوب می شود. هگزا پلوئیدی( 2n==6x=174) قاعده کلی در جنس actinidia و جنس های وابسته به آن می باشد. ژنوتیپ ماده ها به طور فرضی xxxxxx و ژنوتیپ نر هاxxxxxy هستند، ولی کروموزوم هایxو y از لحاظ مورفولوژیکی از یکدیگر قابل تفکیک نبوده و هر دو کروموزوم های کوچکی هستند. این تحقیق سعی دارد به کمک نشانگر های مولکولی جنس نر را از جنس ماده سوا نماید به همین منظور 5 واریته ماده شامل هایوارد، آبوت، آلیسون، مانتی و برونو و دو واریته نر شامل توموری و ماتوآ انتخاب شدند. بعد از استخراج dna با استفاده از کیت dnasy شرکت کیاژن ؛ سه روش rapd،pbr(pcr-rflp) و scars مورد استفاده قرار گرفتند . در روش rapd و pbr بعد از pcr و هضم آنزیمی، پلیمورفیزم قابل تشخیصی بر روی ژل آگاروز مشاهده نشد. در آزمایش scars با استفاده از دو جفت پرایمر smyr-smyf وsmyr1 –smyf1 با ایجاد یک قطعه 900bp در رقم “tomuri” این رقم نر از ارقام دیگر تفکیک شد . در کیوی پلاستید ها وراثت پدری دارند؛با استفاده از نتیجه این تحقیق اگر در نتاج حاصل از یک تلاقی باند مربوط به پدر مشاهده شود می توان یقین حاصل کرد که آلودگی گرده توسط باد یا زنبور عسل وجود ندارد. ودر ضمن میتوان برای تعیین جنسیت نهال های بذری در زمانی که تنها دو یا چند برگ دارند از نتیجه این تحقیق استفاده کرد. در آخر پیشنهاد می شود با به کار گیری پرایمر ها و آنزیم های برشگر بیشتر، دو رقم نر کیوی هم از هم بیشتر جداگردد و جمعیتی حاصل از گرده افشانی آزاد با این روش آنالیز گردد تا صحت نتیجه این آزمایشات به اثبات برسد. .