در بخشی از این کار تحقیقاتی گونه های آمفیفیلیک جدیدی از بتاسیکلودکسترین توسط برقراری پیوند استری زنجیره های پپتیدی با تمامی گروه های هیدروکسیل نوع اول بتا سیکلودکسترین طراحی و سنتز شد. ساختارهای آمفیفیلیک (a-d11) از تشکیل پیوند استری ما بین کربن ششم(c6) بتا سیکلودکسترین و گروه کربوکسیل ترکیبات (8 ، 6، 4، 2) تهیه شدند. مسیر سنتزی ابتدا شامل تهیه n-استیل-l-لوسین (2) از -l-لوسین در حضور استیک انیدرید و در ادامه تهیه پپتیدهای استری(7، 5، 3) در حضور باز (dbu) و عامل پیوند دهنده پپتیدی ایزوبوتیل کلروفرمات و در مرحله بعد هیدرولیز آنها در محیط قلیایی است. سپس برم دار کردن انتخابی تمام گروه های هیدروکسیل نوع اول بتاسیکلودکسترین با استفاده از تری فنیل فسفین و nbs در حلال dmf، هپتاکیس(6-برمو-6-داکسی) بتاسیکلودکسترین (10) را حاصل نمود. در انتها از واکنش ترکیبات (8 ، 6، 4، 2) با هپتاکیس (6-برمو-6-داکسی) بتاسیکلودکسترین، ترکیبات آمفیفیلیک پپتید- بتا سیکلودکسترین (a-d11) سنتز شدند. در بخشی دیگر توانایی ترکیبات سنتز شده جهت استخراج و انتقال فازگلوکزآمین به عنوان نماینده ترکیبات آلی آب دوست مطالعه و بررسی شد. نتایج، توانایی قابل توجه ترکیبات (a-d11) را جهت استخراج گلوکز آمین، و توانایی ترکیب (c11) را در انتقال فاز گلوکزآمین نشان داد.

کاتالیست ها یlate transition metal بر پایه فلز نیکل و لیگاند های ? دی ایمین دارای تنوع بسیار زیادی می باشند. کاتالیست 9 ،10- بیس ( 2،6 – دی ایزو پروپیل فنیل) فنانترن دی ایمین نیکل دی برماید، از واکنش بین دی متوکسی اتان نیکل دی برماید و لیگاند 9 ،10- بیس ( 2،6 – دی ایزو پروپیل فنیل) فنانترن دی ایمین، تحت شرایط کنترل شده تهیه شده و برای پلیمریزاسیون اتیلن مورد استفاده قرار گرفت. متیل آلومینوکسان (mao) به عنوان کمک کاتالیست مورد استفاده قرار گرفت. برای بدست آوردن شرایط بهینه، پلیمریزاسیون در دما، فشار، زمان و نسبت های مختلف [al]:[ni])) انجام گردید. بیشترین فعالیت کاتالیست در دمای oc 28 به دست آمد، اما با افزایش دما فعالیت کاتالیست کاهش یافت. فعالیت کاتالیست با افزایش فشار مونومری تا فشار 5 بار افزایش یافته و پس از آن به تدریج کاهش پیدا نمود. همچنین با افزایش نسبت مولی کمک کاتالیست به کاتالیست ([al]:[ni]) فعالیت کاتالیست افزایش یافته و پس از نسبت 2000 به تدریج کاهش فعالیت مشاهده گردید. وزن مولکولی متوسط پلیمرهای به دست آمده در دماهای مختلف، محاسبه شد که با افزایش دما، در ابتدا وزن مولکولی افزایش یافت و پس از آن با افزایش دمای بیشتر وزن مولکولی کاهش یافت. پلیمریزاسیون هتروژن اتیلن توسط ساپورت کردن کاتالیست با سیلیکا (sio2) انجام شد که در نتیجه آن مورفولوژی پلیمر بهبود پیداکرد. نکته قابل توجه اینکه پدیده فولینگ رآکتور با بکار بردن سیستم کاتالیستی ساپورت شده حذف شد. و پلیمری با وزن مولکولی و نقطه ذوب بالا بدست آمد. پلیمر حاصله از ساپورت کردن کاتالیست با سیلیکا (sio2) دارای شکل یکنواخت و توزیع سایز ذرات باریکتری می باشد.

شش کاتالیست شیف باز منگنز (iii)، حاوی دو حلقه کراون اتر سنتز شده و به وسیله روشهای طیف سنجی nmr، uv-vis و آنالیز عنصری شناسایی شدند. از این کاتالیست ها در حضور اکسیدان زیست سازگار اکسیژن برای اپوکسیداسیون استایرن استفاده شد. مقایسه کارایی این کاتالیست ها با مخلوط بنزو-15-کراون-5 و یک کاتالیست فاقد حلقه کراون اتر، نقش حلقه کراون اتر متصل به کاتالیست را در افزایش کارایی کاتالیست ها آشکار کرد. در میان کاتالیست های سنتز شده، کاتالیست های حاوی اتم نیتروژن اضافی در پل لیگاند، کارایی بیشتری از سایر کاتالیست ها نشان دادند. افزایش پیریدین به محیط واکنش به عنوان باز محوری و zn به عنوان احیا کننده، باعث افزایش بازده واکنش اپوکسیداسیدن شد. علاوه بر این، افزایش نیترات سدیم به دلیل قرار گرفتن سدیم در حفره کراون اتر باعث افزایش اکسیژن خواهی کاتالیست های حاصل می شود که نتیجه آن افزایش بازده واکنش اپوکسیداسیون می باشد. در ادامه کاتالیست های مذکور بر روی aptes-mcm-41 ساپورت شدند. اتصال این کاتالیست ها از طریق اتصال فلز مرکزی به اتم نیتروژن ساپورت مذکور می باشد. کاتالیست های هتروژن حاصل علاوه بر عدم نیاز به عامل احیاء کننده zn و پیریدین، در مقایسه با گونه های هموژن کارایی بیشتری در واکنش اپوکسیداسیون از خود نشان دادند. در یک کار تحقیقاتی دیگر، از کاتالیست های هموژن فوق الذکر در حضور اکسیدان khso5 برای اپوکسیداسیون سیکلوهگزن استفاده شد. حضور حلقه کراون اتر متصل به این کاتالیست ها از یک طرف باعث افزایش حلالیت اکسیدان و از طرف دیگر باعث نزدیک شدن اکسیدان به فلز منگنز کاتالیست می شود. این نزدیکی، اکسیداسیون منگنز به منگنز اکسید را تسهیل می کند. چون منگنز اکسید قدرت اکسندگی بیشتری از khso5 دارد، باعث افزایش کارایی کاتالیست های کروان دار در مقایسه با کاتالیست فاقد حلقه کراون می شود. علاوه بر این، اثر نسبت واکنشگرها، حضور باز محوری و حضور نمک فلزات قلیایی، بر کارایی کاتالیست ها بررسی شد. روندی مشابه برای کاتالیست های هموژن در واکنش بایر-ویلیگر سیکلوپنتانون بدست آمد. در بخش دیگری از این پایان نامه، دو کاتالیست کبالت جدید در محیط آبی برای اکسیداسیون الکل های بنزیلی به آلدهیدهای مربوطه استفاده شدند. بررسی اثر ph مشخص کرد که افزایش ph تا یک حد مشخص باعث افزایش بازده واکنش می شود. اثر دما، نسبت مولی پیش ماده به کاتالیست و باز محوری، بر روی بازده سیستم کاتالیستی نیز بررسی شد. در نهایت هشت کاتالیست جدید دو فلز کبالت (ii) و آهن (ii) با سه لیگاند جدید بیس ایمینو پیریدین سنتز شدند. اثر استخلاف روی لیگاند بر فعالیت این کاتالیست ها در پلیمریزاسیون اتیلن مورد بررسی قرارگرفت. بطور کلی کاتالیست های حاوی استخلاف الکترون کشنده no2 بیشترین فعالیت و کمترین طول عمر و پایداری دمایی را نشان دادند. در حالی که کاتالیست هایی با استخلاف ome بیشترین طول عمر و پایداری دمایی و کمترین فعالیت را نشان دادند. در ضمن در صورت مشابه بودن استخلاف لیگاند، کاتالیست های آهن (ii) از کبالت (ii) فعالیت بیشتری نشان دادند. گفتنی است که اثر دما، فشار اتیلن، مقدار mao و اثر ساپورت کردن mao، برفعالیت کاتالیست، جرم ملکولی، بلورینگی و مورفولوژی پلیمر بررسی شد. به طور کلی، افزایش دما باعث کاهش جرم ملکولی پلیمر و کاهش فعالیت کاتالیست شد ولی افزایش فشار باعث افزایش جرم ملکولی پلیمر و افزایش فعالیت کاتالیست گردید. افزایش mao باعث افزایش فعالیت کاتالیست و کاهش جرم ملکولی پلیمر شد. ساپورت کردن کاتالیست، هم مورفولوژی هم کریستالینیتی پلیمر را بهبود بخشید.

در بخشی از این رساله ، تهیه ترکیبات h1- تترازول های استخلاف شده در موقعیت 5، از ماده اولیه نیتریل و سدیم آزاید در حضور فریک هیدروژن سولفات fe(hso4)3 به عنوان کاتالیزوری هتروژن، گزارش شده است. واکنش نیتریل ها با سدیم آزاید در حلال dmf در دمای ?c120 در حضور فریک هیدروژن سولفات(mol10 % )، h1- تترازول های استخلاف شده در موقعیت 5 را با بازده بالا می دهد. کاتالیست با صاف کردن ساده قابل بازیابی است و حداقل چهار مرتبه قابل استفاده مجدد می باشد، در حالیکه کاهش فعالیت کاتالیزوری چندانی مشاهده نمی شود. بعلاوه، این روش از مزایای دیگری از قبیل بهره بالا، متدولوژی آسان و استحصال ساده برخوردار است. در بخش دیگر این پروژه ، فریک هیدروژن سولفات تهیه آمیدها از نیتریل ها را کاتالیز می کند. نیتریل های آروماتیک و آلیفاتیک در شرایط رفلاکس آب در حضور فریک هیدروژن سولفات (%mol30) با بهره بالا هیدرولیز می شوند. اگر چه در این واکنش هموژن، امکان بازیابی کاتالیست وجود ندارد، اما هیدرولیز انتخابی نیتریل به h1- تترازول های استخلاف شده در موقعیت 5 بد.ن تشکیل کربوکسیلیک اسید مزیت بزرگ این روش محسوب می شود.

قدیمی ترین روش در سنتز ترکیبات انامنیون تراکم مستقیم 1، 3- دی کتون ها و آمینها در اثر رفلاکس در حلال های آروماتیک با از دست دادن آب است. در روش های بهبود یافته از تهیه محصول، انامنیون دار شدن - دی کربونیها در حضور کاتالیزورهای مختلف گزارش شده است. در این رساله واکنش تک مرحله ای - کتواسترها با آمینهای آروماتیک و آلیفاتیک در حضور کاتالیزور سیلیکافریک هیدروژن سولفات در شرایط بدون حلال و در دمای اتاق بررسی شده است. در بخش دیگر واکنش - دی کتون ها و - کتواسترها با دی آمین های آلیفاتیک و آروماتیک در حضور کاتالیزور سیلیکا فریک هیدروژن سولفات در دمای اتاق و در شرایط بدون حلال بررسی شده است. محصول بیس (آمینوانون) با بهره خوب تا عالی بدست می آید. زمان کوتاه واکنش، بهره عالی، راحتی استحصال، تنوع پذیری در استفاده از دی آمینها و دی کتون های مختلف به نحوی که حتی دی آمین های دارای استخلاف در موقعیت اورتو هم با بهره رضایت بخشی به محصول تبدیل می شوند. در نهایت قابلیت استفاده مجدد از کاتالیست از مزایای جالب این واکنش است.

چکیده کاتالیست بیس (2- فلوئورو فنیل ایمینو) اسنفتن نیکل دی بروماید، از واکنش بین دی متوکسی اتان نیکل دی برماید و بیس (2- فلوئورو فنیل ایمینو) اسنفتن، تحت شرایط کنترل شده تهیه شده و همراه با کمک کاتالیست متیل آلومینوکسان (mao) برای پلیمریزاسیون اتیلن مورد استفاده قرار گرفت. برای بدست آوردن شرایط بهینه، پلیمریزاسیون در دما، فشار و زمانهای متغیر و نیز نسبت های مختلف [al]:[ni])) انجام گردید. بیشترین فعالیت کاتالیست در دمای oc 25، زمان 5 دقیقه و نسبت مولی کمک کاتالیست به کاتالیست، [al]:[ni]، 1000:1 به دست آمد و همچنین فعالیت کاتالیست با افزایش فشار مونومر افزایش یافت. وزن مولکولی متوسط پلیمرهای به دست آمده در دماها و فشارهای مختلف، محاسبه شد که در محدوده دمایی cْ 50-20، وزن مولکولی از 105×2/1 تا 103×5/9 کاهش نشان داد و با افزایش فشار، وزن ملکولی از 105×4/2 تا 105×6/2 افزایش یافت. دمای ذوب و درصد بلورینگی نیز با افزایش دما ، به ترتیب از cْ 2/105 تا cْ 26 و از 55/52 تا 35/3 درصد کاهش نشان داد. با توجه به طیف cnmr 13 نمونه های پلیمری، در دمای بالا نسبت به دمای کمتر، پلی اتیلن با شاخه های جانبی بالاتر حاصل می شود.

به منظور تعیین دوره بحرانی کنترل علف های هرز و نیز کارایی مصرف و شاخص برداشت نیتروژن، فسفر و پتاسیم سیاهدانه در دوره های مختلف رقابت علف های هرز، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال زراعی 89- 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمار های آزمایش در دو سری شامل دوره های کنترل و تداخل علف های هرز تنظیم شدند. سری اول شامل 6 تیمار بود که از زمان سبز شدن تا صفر، 14، 28، 42، 56 و70 روز پس از سبز شدن در کرت ها، علف های هرز کنترل شدند و سپس به آن ها تا زمان برداشت سیاهدانه اجازه رشد داده شد. سری دوم نیز شامل 6 تیمار بودکه از زمان سبز شدن تا دوره های ذکر شده به علف های هرز در کرت ها اجازه رشد داده شد و سپس تا زمان برداشت، این علف های هرز کنترل شدند. در این مطالعه، شروع و پایان دوره بحرانی به ترتیب بر اساس معادلات لجستیک و گامپرتز در سه سطح 5/2، 5 و 10 درصد افت عملکرد دانه قابل قبول تعیین شد. در این آزمایش، گندمک (stellaria graminea) در شروع دوره رشد سیاهدانه و تاج خروس (amaranthus retroflexus)، سلمه (chenopodium album) و سوروف (echinochloa cruss-galli) در اواسط و پایان فصل رشد این گیاه، به عنوان علف های هرز غالب شناخته شدند. نتایج نشان داد که دوره های کنترل و تداخل علف های هرز شاخص سطح برگ، شاخص سطح سبز، تجمع ماده خشک، سرعت رشد گیاه، عملکرد دانه، بیولوژیک و نیز عملکرد روغن سیاهدانه را به طور معنی داری کاهش دادند. حداکثر دوره تداخل علف های هرز (شروع دوره بحرانی) در سه سطح 5/2 ، 5 و 10 درصد افت عملکرد به ترتیب 11، 13، 17 روز از سبز شدن سیاهدانه (86، 108 و 149 درجه روز- رشد پس از سبز شدن) تعیین شد. حداقل دوره کنترل علف های هرز (پایان دوره بحرانی) نیز در سه سطح افت عملکرد ذکر شده به ترتیب 77، 75 و 71 روز پس از سبز شدن (1005، 960 و 883 درجه روز- رشد) بود. همچنین نتایج حاکی از آن بود که کارایی جذب (بازیافت)، کارایی فیزیولوژیکی (درونی) و کارایی مصرف (زراعی) نیتروژن در سیاهدانه با کاهش دوره های کنترل و نیز با افزایش دوره های تداخل علف های هرز رو به کاهش گذاشت. اثر دوره های کنترل و تداخل علف های هرز در کاهش کارایی جذب و مصرف فسفر و پتاسیم سیاهدانه نیز معنی دار بود. کاهش کارایی جذب عناصر ذکر شده در سیاهدانه نشان دهنده رقابت ضعیف این گیاه دارویی در تداخل با علف های هرز بود.

اکسایش چربیها و روغنها موجب تولید مواد مضر و نامطلوب می گردد که اغلب سلامت مصرف کنننده را به خطر می اندازد. آنتی اکسیدانها مهمترین عامل کنترل اکسایش روغنها و چربیها هستند که اکسایش مواد غذایی حاوی چربی را به تاخیر می اندازند یا شدت پیشرفت آن را کند می کنند. صدها ترکیب سنتزی یا طبیعی وجود دارد که دارای خواص آنتی اکسیدانی هستند اما کاربرد آنها در مواد غذایی به دلیل ایمن نبودن محدود می باشد. در این تحقیق از گیاه زیره سبز به روش استخراج با حلال و استخراج ترکیبات فرار، به ترتیب عصاره متانولی و اسانس تهیه گردید و ترکیب شیمیایی و فعالیت آنتی اکسیدانی آنها اندازه گیری شد. میزان کل ترکیبات توکوفرولی و فنلی، فعالیت مهارکنندگی رادیکال آزاد و احیاکنندگی آهن عصاره متانولی به طور معنی داری از اسانس بیشتر بود. در آزمون گرمخانه گذاری، اسانس در غلظتهای مورد آزمون هیچ فعالیت آنتی اکسیدانی از خود نشان نداد، گرچه پایداری اکسایشی نمونه های روغن حاوی غلظتهای مختلف اسانس با افزایش غلظت کمی افزایش یافت اما این افزایش در مقایسه با نمونه شاهد (به جز در غلظت 2000پی پی ام) و یا نمونه حاوی آلفا- توکوفرول معنی دار نبود. بیشترین پایداری اکسایشی در نمونه حاوی 2000 پی پی ام عصاره با 5/5 ساعت و فاکتور حمایتی 56/1 مشاهده شد که اختلاف معنی داری با نمونه های شاهد و نمونه حاوی آلفا- توکوفرول داشت. هیچ یک از سه غلظت اسانس (500، 1000 و 2000 پی پی ام) به کار رفته در این آزمون، تاثیری بر شدت اکسایش روغن تخلیص شده آفتابگردان و امولسیون 50 درصد آن نداشت. در آزمون پایداری اکسایشی تمامی غلظتهای عصاره از 800 پی پی ام و بیشتر ، ثبات اکسایشی روغن تصفیه شده آفتابگردان(psfo) را به طور معنی داری افزایش دادند. در آزمون گرمخانه گذاری افزودن عصاره به امولسیون 50 درصد روغن تصفیه شده (psbo) و psfo موجب افزایش پایداری اکسایشی روغن و امولسیون گردید. درحالیکه اسانس هیچ فعالیت آنتی اکسیدانی در غلظتهای مورد آزمون نشان نداد. اجزاء آنتی اکسیدانی عصاره و اسانس زیره سبز با استفاده از کروماتوگرافی لایه نازک طی سه مرحله جداسازی شد. در هر مرحله میزان بازده و فعالیت آنتی اکسیدانی هر فراکسیون بررسی شد و فعالترین زیر فراکسیون از نظر فعالیت آنتی اکسیدانی، جداسازی شد. تخلیص فراکسیون عمده آنتی اکسیدانی با استفاده از کروماتوگرافی تولیدی انجام شد. ساختمان شیمیایی ترکیبات استخراج شده با استفاده از روشهای طیف سنجی رزونانس مغناطیسی هسته های کربن و هیدروژن و مقایسه داده ها با منابع، شناسایی شد. دو ترکیب لوتئولین -7-o- گلوکوزید و آپی ژنین -7-o- گلوکوزید در عصاره متانولی زیره سبز شناسایی شدند. فعالیت آنتی اکسیدانی لوتئولین در دو روغن سویا و آفتابگردان و در دو سیستم روغن و امولسیون 50 درصد آن در تاریکی در 50 درجه سانتیگراد بررسی شد. نتایج نشان داد لوتئولین آنتی اکسیدانی است که در روغن سویا، آفتابگردان و امولسیون آفتابگردان تنها در یک واکنش زنجیری انتشار شرکت می کند. امولسیون روغن سویا در غلظتهای کمتر از 8000 مولار تنها در یک واکنش زنجیری انتشار شرکت می کند اما در غلظتهای بیش از آن در بیش از یک واکنش جانبی زنجیری انتشار شرکت می نماید. واژه های کلیدی: آنتی اکسیدان، زیره سبز، اکسایش روغن، امولسیون، مکانیسم اکسایش

دولت ها به منظور انجام وظایفشان هر ساله بخش قابل توجهی از درآمدهای خود را صرف مخارج مصرفی می کنند. این مخارج می تواند بر سایر متغیرهای کلان اقتصادی از جمله مصرف خصوصی اثر گذار باشد. با توجه به سهم قابل توجه مصرف خصوصی در تقاضای کل و نقش آن در رفاه خانوار، بررسی رابطه ی بین مخارج دولت و مصرف خصوصی نقش مهمی در تبیین اثر تثبیتی مخارج دولت ایفا می نماید. در این پایان نامه با استفاده از داده های سالانه ی 1338 تا 1386 برای ایران و داده های 1970 تا 2008 برای 48 کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی، رابطه ی بین مخارج دولت و مصرف خصوصی بررسی شده است. برای ایران و در بخش تحلیل های سری زمانی، رابطه ی مکملی بین مخارج دولت و مصرف خصوصی (مصرف خانوار) در درازمدت تأیید شد. علاوه بر این مشاهده شد که مخارج غیردفاعی دولت جانشین مصرف خانوار است. نتایج برآورد الگوی پیشنهادی جدید حاکی از آن است که دسته ی اول مخارج دولت در کوتاه مدت مکمل اجورث و در درازمدت مستقل اجورثِ مصرف خانوار است؛ در حالی که دسته ی دوم مخارج دولت–در درازمدت و کوتاه مدت- رابطه ای مستقیم با مصرف خانوار دارد. در بخش تحلیل داده های پانل برای گروه کشورهای منتخب عضو سازمان کنفرانس اسلامی رابطه ی جانشینی بین مخارج دولت و مصرف خانوار تأیید شد. همچنین مشاهده شد که در گروه کشورهای با دولت های بزرگ تر، شدت جانشینی بین مخارج دولت و مصرف خصوصی بیشتر است.

در این تحقیق دو لیگاند باز شیف دو دندانه ای (2,6-cl-ba)2en = n،?- بیس (2،6- دی کلروبنزیلیدین)-1،2- دی آمینو اتان(l1) و (2,6-cl-ba)2pn = n،?- بیس (2،6- دی کلروبنزیلیدین)-1،3- دی آمینو پروپان(l2) و کمپلکس های هالید روی آنها و کمپلکس هالید جیوه با لیگاند l1 سنتز و به وسیله آنالیز عنصری (chn)، وطیف سنجی های 1h-nmr، ft-ir شناسایی شدند. ساختار بلوری کمپلکس های [hg((2,6–cl–ba)2en)br2] ?[zn((2,6–cl–ba)2en)i2] و[zn((2,6–cl–ba)2pn)br2] توسط بلورشناسی پرتو x تعیین شده است. داده های حاصل ازتک بلور این کمپلکس ها نشان داد که هندسه کوئوردیناسیون در این کمپلکس ها، چهاروجهی انحراف یافته می باشد. لیگاند های باز شیف به عنوان لیگاند های کی لیت شونده از طریق دو اتم نیتروژن به مرکز فلزی کوئوردینه می شوند. در سلول واحد این کمپلکس ها برخی پیوندهای هیدروژنی غیر کلاسیک درون مولکولی و بین مولکولی را دیده می شود که بین اتم های هیدروژن آلیفاتیک و آروماتیک لیگاند باز شیف دودندانه و اتم های هالوژن کوئوردینه شده و یا اتم های هالوژن استخلافی حلقه آروماتیک لیگاند باز شیف تشکیل می شود.

دارورسانی و افزایش سرعت انتقال آنها به بافتهای هدف در بدن یکی از مسائل مهم و مورد اهمیت در علم دارورسانی می باشد. این موضوع در مورد ترکیبات دارویی هیدروفیل دارای اهمیت زیادی می باشد. در این رابطه تاکنون تلاشهای زیادی صورت پذیرفته و ایده های بسیاری ارئه شده است. از میان این ایده ها سنتز ترکیبات قفس مانند مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. ساختارهای قفس مانند که از قرار گرفتن l- آمینواسیدهای محافظت شده بر روی حلقه ?-سیکلو دکسترین، که دارای خصلت هیدرفیلی در داخل و خصلت لیپوفیلی در خارج می باشد جهت انتقال ملکول دوپامین سنتز شد، و سپس ظرفیت انتقال دوپامین توسط قفس های سنتز شده از میان فاز آلی اکتانول بررسی شد. از طرفی دیگر پیریمیدین ها و پیریمیدین های جوش خورده بخش جدایی ناپذیری از dna وrna محسوب شده و نقش اساسی در فرایندهای بیولوژیک دارند. به عنوان مثال حلقه های پیریمیدینی در بسیاری از ترکیبات که دارای خواص دارویی، از قبیل خاصیت ضد درد، ضد سرطان و تنظیم کنندگی ضربان قلب هستند، یافت می شوند.

هیدروژناسیون منواکسیدکربن به مخلوطی از هیدروکربن های با ارزش تر مانند بنزین و گازوئیل یک هدف مهم در سنتز فیشر – تروپش می باشد. نانو کاتالیست های آهن فعالیت بالایی برای سنتز فیشر – تروپش دارند. در این پایان نامه اثر ارتقا دهنده های مختلف در ساختار این نانو کاتالیست ها و تاثیر آن ها روی گزینش پذیری محصولات مورد بررسی قرار گرفته است. در این پروژه نانواکسیدهای آهن، مس، لانتان، پتاسیم ، روتنیوم ، سریم و استرانسیوم به روش میکروامولسیون تهیه گردید. کاتالیست نهایی از مخلوط فیزیکی نانو ذرات با نسبت معین بدست می آید. اثر ارتقا دهنده های مختلف شامل مس، استرانسیوم، سریم، روتنیوم، لانتان ، پتاسیم ، باریم و ترکیبی از دو یا سه ارتقاء دهنده مختلف در ساختار کاتالیست نانو آهن مورد بررسی قرار گرفته است. کاتالیست های ساخته شده از لحاظ ویژگی های فیزیکی و شیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفته و در شرایط عملیاتی معین از دما (oc 310-270) ، فشار (atm20-17) ،????? h2/co= و ghsv=????nl.h-1.gfe-1 تست راکتوری بر روی آن ها انجام گردیده است. اثر نانو اکسید آهن (iii) در واکنش هیدروژناسیون کتون به الکل و همچنین اثر نانو اکسید آهن (iii) در واکنشهای اکسیداسیون سیکلوآلکن ها به طور کیفی و کمی مورد بررسی قرار گرفتند. در این بخش از پایان نامه ، سیکلو اکتن به عنوان واکنشگر و استونیتریل به عنوان حلال مناسب انتخاب گردید و با طراحی آزمایش ، واکنش اکسیداسیون در شرایط مختلف اعم از دما (oc 78-50 ) ، نسبت هیدروژن پراکسید به سیکلواکتن (3-5/0) ، مقدار کاتالیست ( gr 5?/0-1/0) و در زمان های مختلف ( h16-6) انجام شد و اثر این شرایط بررسی گردید و واکنش اکسیداسیون در شرایط بهینه بر روی سیکلوهگزن نیز انجام شد. اثر نانو کاتالیست اکسید آهن (iii) در واکنش اکسیداسیون الکل به آلدهید یا کتون در حضور هیدروژن پراکسید به طور کیفی و کمی نیز مورد بررسی قرار گرفت.

در سنتز ترکیبات کایرال واکنش مانیخ از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این واکنش برای سنتز ترکیباتی که شامل اتم نیتروژن هستند و در آن پیوند کربن – کربن تشکیل می شود به کار می رود. محصولات این واکنشها معمولاً ?- آمینو آلدهیدها و کتونها هستند که بازهای مانیخ نامیده می شوند. با توجه به این که این ترکیبات می توانند تغییرات بیشتری را همانند حذف گروه آمینی و یا تغییراتی در گروه کربونیل ها متحمل شوند، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. واکنش مانیخ یک مرحله ی کلیدی از سنتز ترکیبات طبیعی و دارویی می باشد به همین دلیل برای پیدا کردن بهترین روش و کاتالیزور برای انجام این واکنش تحقیقات زیادی صورت گرفته است. در این رساله واکنش سه جزئی مستقیم مانیخ بین کتون های آلیفاتیک، آلدهیدها و آمین های آروماتیک در حضور کاتالیزور منگنز هیدروژن سولفات وسدیم دو دسیل سولفات به عنوان سورفکتانت در حلال آب مورد بررسی قرار گرفت. شرایط اعمال شده در این واکنش مانیخ تک ظرفی را با استفاده از حلال های مختلف مانند آب و اتانول بررسی کردیم. شرایط بهینه انجام واکنش تک ظرفی و سه جزئی مانیخ بین کتون آلیفاتیک،آلدهید و آمین آروماتیک، استفاده از کاتالیزور منگنز هیدروژن سولفات(10 درصد مولی) وسدیم دودسیل سولفات(10 درصد مولی) در آب به عنوان حلال سبز می باشد. ?- آمینوکربونیل حاصل از واکنش سه جزئی مانیخ از 2- بوتانون به صورت ناحیه گزین شامل تشکیل محصول سنتیکی با استخلاف کمتر تحت شرایط بهینه فوق می باشد. همچنین واکنش کاتالیزوری سه جزئی مانیخ از 3- پنتانون به عنوان یک کتون متقارن ترکیبات ?- آمینو کربونیل ها را با سین -دیاستریوگزینی متوسط تا عالی ایجاد می کند. نتایج نشان می دهد، که توزیع محصولات واکنش های انجام گرفته مستقل از اثر الکترونی استخلافها می باشد. کنترل ناحیه گزینی و یا دیاستریوگزینی اغلب محصولات ناشی از تشکیل میسل مواد اولیه آلی با سدیم دو دسیل سولفات در فاز آبی می باشد. در این میکرورآکتورها گروههای آب گریز در کنار هم قرار می گیرند و گروههای آب دوست که توسط آب حلال پوشی شده اند و یا با کاتالیزور منگنز هیدروژن سولفات کی لیت داده اند باعث مشاهده گزینش پذیری های فوق می شوند.

زانتن ها و بنزوزانتن ها در سیستم های هتروسیکلی از ترکیبات با اهمیت هستند. این ترکیبات در بسیاری از محصولات با خواص دارویی و بیولوژیکی به کار می روند. روش های سنتزی متنوعی برای تهیه دی بنزو زانتن ها و اکتا هیدرو زانتن ها گزارش شده اند. بسیاری از این روش های سنتزی دارای محدودیت هایی از قبیبل بازده پایین، استفاده از واکنش های گران قیمت و سمی، همچنین شرایط واکنش سخت می باشد. در این تحقیق برای اولین بار استفاده از پیریدینیوم هیدروژن سولفات به عنوان یک کاتالیست کارامد برای تهیه زانتن ها از تراکم 2-نفتول یا دی کتون های حلقوی با آلدهیدهای آروماتیک مختلف تحت شرایط بدون حلال با بازده بالا و در دمای ? 90 گزارش گردید. از واکنش پیریدین و اسید سولفوریک این کاتالیست تهیه و به عنوان کاتالیست ناهمگن به کار گرفته شد. نتایج نشان می دهد کاتالیست از طریق کوتاه کردن زمان واکنش در افزایش عملکرد واکنش ها موثر است.

کمبود فسفر در دوره تشکیل و پر شدن دانه می تواند شاخص های کیفی بذرهای تولیدی را تحت تاثیر قرار دهد. به منظور افزایش میزان جذب فسفر سیاهدانه در یک خاک آهکی و تاثیر آن بر تولید، بنیه بذر، ترکیب اسیدهای چرب و رشد هتروتروفیک گیاهچه ها، سری آزمایشاتی با چهار تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. آزمایش اول به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 21 تیمار در شرایط گلخانه ای انجام شد. در این آزمایش منابع اصلاح کننده خاک آهکی (شاهد، 10 تن ورمی کمپوست در هکتار (v)، 20 تن گوگرد در هکتار (s)، v+s، v + باکتری تیوباسیلوس (t)، s+t و v+s+t) و سه سطح کاربرد فسفر (صفر، 30 و 60 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب عامل اول و دوم آزمایش بودند. گلدان های دارای خاک آهکی و تحت تیمارهای ذکر شده در یک دوره انکوباسیون 63 روزه قرار گرفته و سپس در پایان این دوره بذرهای سیاهدانه در گلدان ها کشت شدند. سری دوم آزمایش به صورت مزرعه ای در دو سال زراعی 92-1391 و 93-1392 اجرا شد. دوازده تیمار انتخاب شده از آزمایش گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. سه منبع کودی انتخاب شده از آزمایش گلخانه ای (v+t، s+t، v+s+t) همراه با شاهد به عنوان عامل اول و سطوح کاربرد فسفر (صفر، 30 و 60 کیلوگرم در هکتار از منبع فسفات دی آمونیوم) عامل دوم این آزمایش بودند. بر اساس نتایج آزمایش گلخانه ای، تیمارهای v و s+t نقش موثری در افزایش فسفر قابل جذب خاک، درصد سبز شدن، میزان فسفر بوته، عملکرد دانه و بنیه بذرهای تولیدی داشتند. بر اساس نتایج آزمایش دوم، بیشترین عملکرد دانه، عملکرد اسانس و عملکرد روغن سیاهدانه در نتیجه کاربرد v+s+t به دست آمد. منابع اصلاح کننده (v+t، s+t و v+s+t) نقش موثری در افزایش غلظت فسفر و نیتروژن در بوته و نیز شاخص برداشت فسفر داشتند. همبستگی مثبتی بین غلظت فسفر و نیتروژن در بوته مشاهده شد (r2=0.52**). با این وجود بین عملکرد دانه و کارایی مصرف فسفر همبستگی منفی وجود داشت. منابع اصلاح کننده (v+t، s+t و v+s+t) نقش موثری در کاهش معنی دار غلظت فسفر در پوسته بذر و متوسط زمان جوانه زنی داشتند. با این وجود، در نتیجه کاربرد منابع کودی ذکر شده، وزن هزار دانه، بنیه بذر، غلظت فسفر در جنین و نیز در بذر حقیقی به طور معنی داری افزایش یافت. افزایش حلالیت فسفر در خاک نقش معنی داری در کاهش درصد اسید لینولنیک داشت. از سوی دیگر، در بین اسیدهای چرب، اسید لینولنیک بالاترین همبستگی را با بنیه بذر داشت (r2=0.74**). از این رو، به نظر می رسد که درصد اسید لینولنیک می تواند به عنوان یک شاخص جهت ارزیابی بنیه بذر سیاهدانه پیشنهاد گردد. در آخرین مرحله از آزمایشات، تیمارهای انتخاب شده از آزمایش دوم یا آزمایش مزرعه ای (با درصد سبز شدن کمتر از 60 درصد) و پرایمینگ بذر (عدم پرایمینگ، هیدرو پرایمینگ، پرایمینگ فسفر با محلول های 100، 300 و 500 میلی مولار فسفات دی هیدروژن پتاسیم) به ترتیب عامل اول و دوم آزمایش بودند. بر اساس نتایج این آزمایش، با افزایش غلظت پرایمینگ فسفر، تخلیه ذخایر بذر، کارایی استفاده از ذخایر بذر و درصد سبز شدن بذرهای تحت تیمار سیاهدانه به طور معنی داری رو به افزایش گذاشت. علاوه بر این، بین میزان فسفر بذر پویا شده و درصد سبز شدن بذرهای سیاهدانه همبستگی مثبت و معنی داری به دست آمد (r2=0.86**).