اقتصاد ایران در خلال چهار 80-50، دوره های تورمی و رکودی متعددی را تجربه کرده است. بنابراین، بهبود موارد فوق، از جمله مهم ترین اهداف برنامه ریزان و سیاستگذاران اقتصادی کشور محسوب می شود. در این خصوص امکان ارتباط تورم ورشد اقتصادی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. یک رابطه جانشینی بین متغییرهای فوق به معنی از دست رفتن منابعی است که به منظور بهبود یکی از دو متغیر فوق هزینه شده است. از مطالعه ادبیات نظری رشد اقتصادی و تورم به خوبی مشاهده می شود که بین اقتصاددان ها در این خصوص اتفاق نظر وجود ندارد. شواهد تجربی نیز نتایج مشابهی ارائه نمی کند. برخی تحقیقات اخیر روی اثرات آستانه ای در رابطه بین تورم و رشد تولید متمرکز گردیده اند. در این پژوهش ها، برآورد نرخ تورمی است که به ازای آن تأثیر تورم بر رشد معکوس، تشدید و یا تضعیف می شود. در پژوهش حاضر اثرات آستانه ای در ارتباط تورم و رشد اقتصادی در ایران مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور ابتدا ایستایی سری زمانی متغیرهای نرخ تورم و رشد تولید ناخالص داخلی (1338-1385) به روش فیلیپس پرون و دیکی فولر تعمیم یافته مورد آزمون قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده، متغیرهای فوق در سطح پایا می باشند. در این پژوهش، آزمون سببی گرنجر نشان داد که رابطه سببی یک سویه و معنادار از تورم به رشد اقتصادی در ایران وجود دارد. براساس نتایج حاصل از تخمین الگوی بلند مدت، به ازای یک درصد افزایش نرخ تورم، نرخ رشد افتصادی به طور متوسط به میزان 18/0 کاهش می یابد. سطح آستانه ای اثرات تورم بر رشد اقتصادی ایران 16-17 درصد برآورد گردیده است که به ازای نرخ تورمی بالاتر از این سطح، اثرات غیر مستقیم ( کاهنده) تورم بر رشد اقتصادی تشدید خواهد شد.

در پژوهش حاضر، مقادیر بهینه واردات ایران در سال های 1385-1388 با استفاده از نظریه کنترل بهینه تصادفی محاسبه شده است. برای این منظور، یک تابع هدف خطی – درجه دوم (lq)، از نوع تابع زیان رفاهی طراحی و در آن بر مجذور انحراف نرخ رشد اقتصادی از اهداف مصوب در برنامه چهارم توسعه، جریمه وضع گردید. تابع هدف بین دوره ای فوق، با توجه به یک سیستم معادلات پویا و اقتصاد سنجی و با استفاده از معادلات بلمن حداقل شده است. بر اساس نتایج بدست آمده، مقادیر بهینه واردات، کمتر از مقادیر مصوب برنامه چهارم و نیز مقادیر تحقق یافته می باشد. همچنین با فرض عدم تغییر در سیاست های پولی و مالی اجرا شده، کنترل واردات در سطح محاسبه شده، می توانست نرخ رشد اقتصادی را از یک روند با ثبات و نزدیک به اهداف برنامه چهارم توسعه برخوردار نماید. استفاده از الگوریتم بهینه سازی فوق در تعیین حجم بهینه واردات و نیز کنترل واردات در برنامه پنجم توسعه، از جمله مهم ترین پیشنهاد های این پژوهش محسوب می شوند. کلید واژه : الگوریتم کنترل بهینه تصادفی، optcon، رشد اقتصادی، واردات.

نرخ ارز و عوامل موثر بر آن یکی از محورهای اصلی سیاست های اقتصاد کلان بوده و به اعتقاد برخی از اقتصاددانان، نرخ ارز مهم ترین متغیر قیمتی است. شناسایی این متغیرها، تجزیه و تحلیل نوسانات آن ها و بررسی عوامل موثر بر نرخ ارز می¬تواند در جهت رسیدن به اهداف اقتصادی اهمیت بالایی داشته باشد. سیاست های¬ پولی نیز از ابزارهایی هستند که از طریق تغییر در حجم پول، حجم نقدینگی، نرخ بهره و یا سایر شرایط اعطای تسهیلات مالی بر نرخ ارز موثرند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر سیاست های پولی بر نرخ ارز در کشورهای منتخب در حال توسعه با روش گشتاورهای تعمیم یافته (gmm) است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که متغیر با وقفه نرخ ارز اثر مثبت و معناداری بر نرخ ارز اسمی دارد. این نتیجه نشان دهنده پویایی نرخ ارز در طول زمان است. همچنین ضریب متغیر حجم نقدینگی به عنوان شاخص سیاست پولی 04/0 بوده و معنادار است و به این معناست که با یک درصد افزایش در حجم نقدینگی، نرخ ارز اسمی 04/0 درصد افزایش می یابد. علاوه بر این بر اساس نتایج حاصل از سایر متغیرها، تولید ناخالص داخلی، تورم و صادرات کالاها و خدمات به ترتیب اثر منفی، مثبت و منفی بر نرخ ارز اسمی دارند و از لحاظ آماری نیز معنادارند