این رساله شامل دو بخش می باشد که از لحاظ محتوا با هم مرتبط و از نظر موضوع و شیوه نگارش متفاوت هستند . بخش اول به بررسی سبک و شیوه نوازندگی جلال ذوالفنون و سونوریته ساز ایشان اختصاص دارد و در بخش دوم تمرین هایی برای ارتقاء تکنیک و توانایی دست راست و چپ برای ساز سه تار با در نظر گرفتن امکانات صدادهی ساز آورده شده است .

این رساله مشتمل بر نت نویسی وآوانگاریِ گوشه های ردیف آواز بیات اصفهان به روایت سید حسن کسایی به انضمام تعاریف و مفاهیمِ اصطلاحات رایج در موسیقی ایران است . از دیگر مباحث فنی ارائه شده در این تحقیق، تقطیعِ هجایی اشعار به کار رفته در گوشه ها و هم چنین بررسی گستره ی صوتیِ گوشه های آواز بیات اصفهان به روایت سید حسن کسایی می باشد.

در این تحقیق سبک سنتور نوازی معاصر مورد بررسی قرار گرفته است. در این سبک تفاوت های زیادی با دیگر سبک های سنتور نوازی به چشم می خورد. از آن جمله می توان به نوازندگی، تدریس و آهنگ سازی اشاره کرد. همچنین به دلیل اهمیت ویژه اتود در این سبک ، بخشی نیز به اتوداختصاص پیدا کرده است. مباحث مربوط به نوازندگی ، کوک های مورد استفاده در نوازندگی، شیوه تدریس و تفاوت های آن با شیوه سنتی، آهنگ سازی و کوک های مورد استفاده در قطعات نیز مورد بررسی قرار گرفته است.

با توجه به اهمیت روابط انسانی در اجتماع و همکاریهای انسانی در جوامع بشری و همچنین رشد قسمت اعظمی از شخصیت انسانی در روابط اجتماعی ، نمی توانیم نسبت به این موضوع در امر هنر بی تفاوت باشیم .یکی از عالی ترین و پیچیده ترین پدیده هایی که در اجتماع انسانی صورت می گیرد اجرای یک قطعه موسیقی به صورت ارکسترال است . درعین تعدد خطوط ملودی و کثرت در انواع سازها ، وحدتی که به گوش می رسد، توصیف ناپذیر است. رعایت این مقدار از ظرایف و پیچیدگی ها فقط از اعتناء واهمیت دادن به یکدیگر و همچنین پیروی از یک اصول واحد می تواند حاصل شود . با توجه به سنگ نگاره های مختلف می توان سابقه جمعی نوازی را در موسیقی ، بخصوص در موسیقی ایرانی مربوط به چند هزار سال قبل دانست .اما این جریان اجتماعی هنری در دوران های مختلف دچار فراز و نشیب های فراوان شده و تحت تا?ثیر مسائل سیاسی، اجتماعی و مذهبی قرار گرفته و در دوره ای رشد و در دوره ای دیگر مورد جفا قرار گرفته است . اما آنچه امروزه ما بعنوان ارکستر و یا گروه موسیقی ایرانی می شناسیم سبقه ای حدود یک قرن دارد و دیگر امری وارداتی و تا?ثیر گرفته از غرب می باشد . جائیکه سابقه ای چند صد ساله پشتوانه این موضوع پر اهمیت در موسیقی است. حدود چهار قرن تجربه ، علم و عدم تعصب به سنت های غلط باعث چنان رشدی در ارکسترهای آنان گردیده که حتی تصور آن نیز برایمان دشوار است. اما موضوع مهم در رابطه با کار گروهی، ایجاد نظم و تدوین کردن قوانین مشخص بر اساس علم و تجربه، برای پیشبرد و پیشرفت کمی و کیفی، با صرف انرژی کمتر می باشد. بر این اساس باید به نقد و آسیب شناسی آثار ارکسترها و گروه های موسیقی ایرانی پرداخت و به صورت علمی برای رفع معایب آنها کوشید. به نظر نگارنده ، ما نیز می توانیم با تا?ثیر گرفتن و استفاده درست از علم و تجربه آنان در موسیقی ایرانی و همچنین کنار گذاردن تعصب های غلط در این رابطه ، باعث رشد این پدیده با توجه به خصلت ها و ذات موسیقی خودمان شویم . در این رابطه ابتدا نیاز به شناخت و تعریفی دقیق از ارکستر وجود دارد .بعد از آن باید بدانیم که این پدیده مربوط به غرب نمی باشد و در ایران نیز سبقه ای بس طولانی دارد ، پس به مختصری از سوابق اجرای جمعی در ایران پرداخته شده است. برای نوشتن خطوط مختلف برای سازها نیاز به پارتیتور وجود دارد ، پس باید یک قاعده مشخص نیز برای پارتیتورنویسی وجود داشته باشد. برای اینکار ابتدا باید سازهای معمول در موسیقی ایرانی را شناسایی و وسعت صوتی آنها نیز مشخص می شد. در نهایت نگارنده به ارائه چند پیشنهاد در رابطه با پارتیتورنویسی برای موسیقی ایرانی می پردازد. مسئله ای دراین رساله مطرح می گردد چیدمان اعضاء ارکستر بر روی سن می باشد که در وضعیت کنونی بسیار دارای مشکل است و باید این نوع چیدمان ( هلالی ) را برای ارکستر تغییر داد. نگارنده در این رساله به مواردی که باید برای این تغییر مد نظر گرفته شود اشاره کرده و نهایتاً پیشنهاد خود را نیز ارائه نموده است. در نهایت در بخش تمرینات با ارائه چند تمرین مشخص برای ارکستر ، بهانه ای را برای متحد کردن این اجتماع از نوازندگان فراهم گردیده ، این تمرینات از عوامل مهم نوشتاری موسیقی یعنی ریتم ، اینتروال ، تمپو ، دینامیک و آگوگیگ بوجود آمده است.

موضوع تحقیق تجزیه و تحلیل تصانیف پرویز مشکاتیان بر اشعار حافظ میباشد.هد ف از این تحقیق آشنایی با شیوه ی تصنیف سازی پرویز مشکاتیان بعه عنوان یک نمونه قابل استناد در دوره ی معاصر و به دست آوردن فرم در تصنیف سازی از تجزیه و تحلیل این آثار به روش تحلیلی و با بهره گیری از طریق آوانگاری های منتشر شده ی آثار پرویز مشکاتیان و بررسی منفک و سپس بررسی تطبیقی آثار به لحاظ ساختار شکلی و محتوایی.نکته ی قابل توجه در این تحقیق رسین به یک فرم خاص و قابل استناد در تصنیف سازی موسیقی ایرانی است. سوالات کلیدی:ایا با تجزی و تحلیل این آثار می توان به فرم مشخصی در آهنگسازی تصنیف رسید ؟ تصاویرمعنایی شعرحافظ چه تاثیری در آهنگسازی پرویز مشکاتیان داشته است؟ استفاده از کتاب مرجع آهنگسازی موسیقی ایرانی(ردیف)تا چه میزان در تصنیف های پرویز مشکاتیان کاربرد داشته است؟

آموزش موسیقی به صورت مدون و مکتوب در قرن حاضر در ایران با وجود تمام مشکلات و محدودیت ها به صورت قابل توجهی در دست انجام است. از سوی دیگر روند رو به افزایش تعداد هنرجویانی که هر ساله به سمت آموزش موسیقی علمی می گرایند چشمگیر است. متد آموزشی موسیقی کلاسیک غربی منبع مفید و تکامل یافته ای برای علاقه مندان این سبک به شمار می رود و طی سال های متمادی غنی تر و پیشرفته تر نیز شده است. موسیقی در ایران نیز از این عرصه به دور نمانده و با وجود تمام کمبودها سیر رو به استقبالی را از طرف هنرجویان طی می کند. حال آنکه سابقه تدریس آکادمیک موسیقی ایران به چند سال می رسد و آنکه چقدر در این زمینه موسیقیدانان ایرانی متدهای علمی برای نوازندگی هر ساز تدوین کرده اند، نکته ای در خور توجه است. از این رو این سوال مطرح می شود که متدهای آموزشی موجود تا چه حد پاسخ گوی نیاز به داشتن شیوه بهتر آموزش علمی از سطح مبتدی تا پیشرفته هر ساز می باشد و تا چه اندازه دست نوآموز را برای اجرای تکنیک های مختص هر ساز آماده می سازد .از طرفی در طی فراگیری موسیقی ایرانی اهمیت ردیف نوازی جایگاه ویژه ای دارد. پس می توان گفت لازمه هر متد آموزشی داشتن طرحی مدون برای معرفی و اجرای تکنیک های موجود در تحریرهای ردیف در طول تمرین های موثر است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.